رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال ضابطه موسوم به حداقل مدت حضور در محل تحصیل مصوب وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال ضابطه موسوم به حداقل مدت حضور در محل تحصیل مصوب وزارت علوم، تحقیقات و فناوری
 | |
| مرجع صادر کننده | هیأت عمومی دیوان عدالت اداری |
|---|---|
| شاکی | آقای محمدیار ارشدی |
| موضوع | ابطال ضابطه موسوم به حداقل مدت حضور در محل تحصیل مصوب وزارت علوم، تحقیقات و فناوری |
| کلاسه پرونده | ۱۰۰۵/۸۲ |
| تاریخ رأی | يکشنبه ۱۹ شهريور ۱۳۸۵ |
| شماره دادنامه | ۸۵/۴۳۵ |
مقدمه: شاکی به شرح دادخواست تقدیمی و لایحه تکمیلی آن اعلام داشته است، طبق ضابطه مورد شکایت دانشجوی دکتری باید حداقل دو سال در محل تحصیل اقامت داشته باشد اولا اگر اصراری بر اقامت دانشجو در محل تحصیل است باید از ناحیه دانشگاه باشد و مکانیسم کنترل باید از سوی همان مرجع تعیین واعمال شود و موکول کردن ارزشیابی مدرک تحصیلی صادره به یک امر کاملا شکلی محمل قانونی ندارد
ثانیا، اجبار به اقامت در یک محل با حقوق اساسی بشر نسبت به انتخاب محل اقامت در تنافی است و مغایر با اصل ۳۳، ۲۲ و بند ۹ از اصول ۳ قانون اساسی میباشد
با عنایت به مراتب ابطال ضابطه مورد عمل وزارت علوم، تحقیقات و فناوری را در این رابطه خواهانم
مدیرکل دفتر حقوقی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره ۹۳۶۱/۷۵ مورخ ۲۰/۱۱/۱۳۸۲ اعلام داشتهاند، ۱- تنها مرجع رسمی کشور جهت ارزشیابی مدارک تحصیلی به موجب ماده ۵ قانون تأسیس وزارت علوم و آموزش عالی مصوب ۵/۱۲/۱۳۴۶ و اصلاحیه بعدی آن، بند (ی) ماده یک قانون اصلاح قانون تأسیس وزارت علوم و آموزش عالی مصوب ۱۵/۵/۱۳۵۳ وزارت متبوع میباشد که بنابه اختیارات حاصله از قانون فوق، آیین نامه شورای ارزشیابی مدارک تحصیلی خارجی در تاریخ ۱/۸/۱۳۵۰ با پیشنهاد آن وزارت به شماره ۲۰۱۸۷ مورخ ۲۷/۵/۱۳۵۰ به تصویب هیأت وزیران وقت رسیده و ملاک عمل در این خصوص قرار گرفت
۲- به منظور رسیدن به اهداف پیشبینی شده در مصوبه شماره ۱۳۵/د مورخ ۲۱/۱/۱۳۷۰ شورای عالی اداری، آیین نامه کمیسیونهای ارزشیابی مدارک تحصیلی خارجی در ۱۱ ماده و ۷ تبصره مورخ ۲۹/۲/۱۳۷۱ در خصوص نحوه ارزشیابی مدارک تحصیلی دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالی خارج از کشور تصویب و به موجب مصوبه شماره ۵۶۸۰/دش مورخ ۵/۶/۱۳۷۳ شورای عالی اداری مورد اصلاح و بازبینی مجدد در جهت اجرای دقیق قانون قرار گرفت
۳- موضوع شکایت و تقاضای شاکی بنا به موارد ذیل الذکر محکوم به رد میباشد
الف: شورای ارزشیابی با توجه به اختیارات حاصله از قانون که موارد آن فوقا بیان شد به موجب مصوبه شماره ۱۹۷ مورخ ۳۰/۸/۱۳۷۷ دستورالعمل نظام آموزشی در کشور هندوستان را به تصویب رساند و کلیه دانشجویانی که موفق به اخذ مدرک تحصیلی از کشور مزبور میگردند میبایست شرایط و وضعیت تحصیلی خود را با مفاد دستورالعمل مزبور منطبق نمایند و تصمیم کمیسیون مبنی برغیر قابل ارزشیابی مدرک تحصیلی شاکی به استناد مفاد بند ۶ صفحه ۳ دستورالعمل مزبور بوده است
ب: عملکرد اعضاء کمیسیون که از اساتید مجرب دانشگاهی بوده یک امر کاملا تخصصی و علمی میباشد
ج: با توجه به غیر حضوری بودن مدت تحصیل شاکی و با بررسی مجدد تقاضای وی در شورای ارزشیابی مدرک تحصیلی وزارت متبوع غیر قابل ارزشیابی بودن مدرک تحصیلی نامبرده به چاپ حداقل یک مقاله مستخرج از رساله ایشان در نشریات علمی و پژوهشی مورد تایید وزارت علوم تعدیل و موضوع به وی ابلاغ شده است لذا تصمیم کمیسیون منتفی گردیده و موضوع شکایت شاکی به لحاظ سالبه به انتفاء موضوع بودن قابل رسیدگی نمیباشد
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی مینماید
رأی هیأت عمومی
نظر به اینکه تعیین شرایط و ضوابط مربوط به ارزیابی میزان تحصیلات اشخاص در خارج از کشور و تعیین درجه اعتبار و ارزش مدارک تحصیلی آنان در مقاطع مختلف به عهده مراجع ذیصلاح وزارت علوم، تحقیقات و فناوری محول شده، بنابراین دستورالعمل نظام آموزشی در کشور هندوستان که بر اساس اختیارات قانونی و با رعایت مقررات مربوط تدوین شده است مغایرتی با قانون ندارد
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری معاون قضائی دیوان عدالت اداری مقدسیفرد
کدمنبع: 1695