رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال قسمتی از بند یک مصوبه شماره ۱۲۳۴۲۱/ت۱۷۶۲۵ه مورخ ۶/۱۱/۱۳۷۵ هیأت وزیران

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال قسمتی از بند یک مصوبه شماره ۱۲۳۴۲۱/ت۱۷۶۲۵ه مورخ ۶/۱۱/۱۳۷۵ هیأت وزیران

مرجع صادر کننده	هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی	آقای غلامعلی علیبیگی
موضوع	ابطال قسمتی از بند یک مصوبه شماره ۱۲۳۴۲۱/ت۱۷۶۲۵ه مورخ ۶/۱۱/۱۳۷۵ هیأت وزیران
کلاسه پرونده	۲۶۱/۷۷
تاریخ رأی	شنبه ۲۳ مرداد ۱۳۷۸
شماره دادنامه	۷۸/۲۴۶

مقدمه: شاکی طی دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، بنابه دلایل ذیل تقاضای حذف آن قسمت از مصوبه مربوط به ضوابط پرداخت پاداش آخر سال ۱۳۷۵ را که اعلام شده است به شرط رضایت از خدمات آنان دارم در طول مدت خدمت از نحوه خدمتی اینجانب قدردانی شده است

در طول سال ۱۳۷۵ به طور تمام وقت خدمت نمودهام

با شرط قید شده در بند یک مصوبه به نظر میرسد برای پرداخت عیدی و پاداش سلیقهای عمل شود

کاملا مشخص است که وقتی بین کارمند و رئیس اداره اختلاف باشد همین کافی است که رئیس اداره از پرداخت عیدی و پاداش به کارمند خود خودداری نماید

عیدی و پاداش فقط برای کارمند نمیباشد بلکه خانواده کارمند نیز چشم انتظار این مساعدت میباشند که از طرف هیأت وزیران اهداء میشود

صرفنظر از موارد فوق اگر نحوه خدمتی کارمند رضایت بخش نباشد قانون جداگانهای به نام تخلفات اداری وجود دارد که به موضوع جداگانه رسیدگی و حکم محکومیت صادر نماید

بنابمراتب تقاضای حذف آن قسمت از مصوبه را که اعلام شده به شرط رضایت از خدمات آنان را دارم

مدیرکل دفتر امور حقوقی دولت در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره ۶۷۳۸۸ مورخ ۳/۱۲/۱۳۷۷ مبادرت به ارسال تصویر جوابیه شماره ۱۶۲۲۴/۵۳/۱ مورخ ۱۶/۱۰/۱۳۷۷ دفتر حقوقی سازمان امور اداری و استخدامی کشور نمودهاند

در نامه مذکور آمده است:۱ در مفاد بند یک تصویبنامه شماره ۱۲۳۴۲۱/ت۱۷۶۲۵ه مورخ ۶/۱۱/۱۳۷۵ هیأت وزیران راجع به ضوابط پرداخت پاداش آخر سال ۱۳۷۵ (که مستند به قانون نحوه پرداخت عیدی به کارکنان دولت مصوب ۲/۱۰/۱۳۷۴ میباشد) با مفاد قانون مذکور مغایرت ندارد و در دادخواست نامبرده نیز در این مورد دلیل و مستندی ارائه نشده است

بنابمراتب فوق و با عنایت به مفاد بند (پ) ماده ۱۱ قانون دیوان عدالت اداری شکایت شاکی مردود است

۲ به تصریح مفاد قسمت اول ماده واحده قانون نحوه پرداخت عیدی به کارکنان دولت، دولت موظف گردیده به طور مساوی به کلیه کارکنان خود عیدی پرداخت نماید

از آنجا که دولت میتواند در رابطه با نحوه اجرای قانون اخیرالذکر ضوابط و مقرراتی را به تصویب برساند و قانون مزبور (مصوب ۲۰/۱۰/۱۳۷۴) در مورد اختیارات دولت در زمینه تصویب ضوابط و مقررات یاد شده محدودیتی پیشبینی نشده، لذا به مفاد بند ۱ تصویبنامه پیش گفته از لحاظ درج عبارت به شرط رضایت از خدمات آنان اشکالی وارد نیست

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست آیتالله موسویتبریزی و با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بشرح آتی مبادرت بصدور رأی مینماید

رأی هیأت عمومی

با عنایت به ماده واحده قانون نحوه پرداخت عیدی به کارکنان دولت مصوب ۱۳۷۴ که مقرر داشته است دولت موظف است اعتباری که هر ساله برای پرداخت عیدی به کارکنان خود تخصیص میدهد، اعم از نقدی یا غیرنقدی، به طور مساوی به کلیه کارکنان خود پرداخت نماید… و مدلول آن مفید توجه قانونگذار به تأمین قسمتی از هزینههای خاص ایام عید نوروز است

مقید نمودن پرداخت عیدی پایان سال به شرط رضایت از خدمات آنان مخالف هدف مقنن در وضع ماده واحده فوقالذکر است

بنابراین به استناد قسمت دوم ماده ۲۵ قانون دیوان عدالت اداری، عبارت به شرط رضایت از خدمات آنان مندرج در بند ۱ تصویبنامه شماره ۱۲۳۴۲۱/ت۱۷۶۲۵ه مورخ ۶/۱۱/۱۳۷۵ هیأت وزیران ابطال میگردد

کدمنبع: 235