رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال قسمت های الف و ب بخش دوم شماره ۲۴ مستمری ها سازمان تأمین اجتماعی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال قسمت های الف و ب بخش دوم شماره ۲۴ مستمری ها سازمان تأمین اجتماعی

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال قسمت های الف و ب بخش دوم شماره ۲۴ مستمری ها سازمان تأمین اجتماعی
مرجع صادر کنندههیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکیآقای قربان محمد شیخی‏نیا - خانم فاطمه گل
موضوعابطال قسمت های الف و ب بخش دوم شماره ۲۴ مستمری ها سازمان تأمین اجتماعی
کلاسه پرونده۳۷۹/۷۹
تاریخ رأیيکشنبه ۲۹ ارديبهشت ۱۳۸۱
شماره دادنامه۸۱/۷۵

مقدمه:شکات طی دادخواست تقدیمی و لایحه تکمیلی آن اعلام داشته اند، سازمان تأمین اجتماعی شهرستان بندر ترکمن با استناد به قسمت های الف و ب بخش دوم بخشنامه شماره ۲۴ مستمری ها (داشتن یک سال سابقه پرداخت حق بیمه ظرف ۱۰ سال قبل از فوت که ۹۰ روز آن در سال حیات باشد و داشتن بیش از ۲۰ سال سابقه پرداخت حق بیمه) و به علت نپرداختن حق بیمه در ایام بیماری که مدت ۲ سال می‏باشد از برقراری مستمری بازماندگان متوفی خودداری نموده است با عنایت به مراتب درخواست ابطال بندهای مذکور را دارد

معاون حقوقی و امور مجلس سازمان تأمین اجتماعی در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره ۴۱۱۶۴/۷۱۰۰ مورخ ۱/۱۲/۱۳۸۰ اعلام داشته‏اند، ادعای شکات ناشی از عدم وقوف آنان به قوانین ذیربط موجود می‏باشد زیرا اولا بند ۳ ماده ۸۰ اصلاحی سال ۱۳۷۶ که عینا ذکر می گردد مقرر می دارد، در صورت فوت بیمه شده ای که در ۱۰ سال آخر حیات خود، حداقل حق بیمه یکسال کار، مشروط بر اینکه ظرف آخرین سال حیات حق بیمه ۹۰ روز کار را پرداخت کرده باشد

ثانیا مطابق صریح تبصره یک بند ۳ اصلاحی فوق الذکر بیمه شدگان مشمول قانون تأمین اجتماعی که قبل از تصویب این ماده واحده فوت شده و بهر علت در مورد آن مستمری برقرار نشده است حسب مورد مشمول شرایط مقرر در این بند با تبصره ۲ هستند

بنابراین با توجه به بند ۳ و به ویژه تبصره یک آن کاملا معلوم می گردد بر خلاف تصور شاکی ذکر دارا بودن یک سال سابقه در ظرف ۱۰ سال قبل از فوت و همچنین داشتن ۹۰ روز درسال پیش از فوت در بخشنامه مبتکرانه نبوده بلکه تکرار عین بند ۳ اصلاحی فوق می باشد که به دلالت صریح تبصره یک آن شامل بازماندگان بیمه شدگانی نیز می گردد که قبل از تاریخ تصویب ماده واحده (۲۷/۷/۱۳۷۶) فوت گردیده اند

ثالثا ادعای شکات در خصوص مغایرت شرط مربوط به داشتن بیش از ۲۰ سال سابقه پرداخت حق بیمه جهت استحقاق دریافت مستمری نیز فاقد وجاهت می باشد زیرا در این قسمت از بخشنامه نیز هیچگونه ابتکار و نوآوری صورت نگرفته و بلکه بخشنامه در این قسمت نیز صرفا انعکاس تبصره ۲ بند ۳ ماده واحده فوق می باشد که عینا نقل می گردد چنانچه بیمه شده فاقد شرایط مقرر در این بند باشد ولی حداقل ۲۰ سال حق بیمه مقرر را قبل از فوت پرداخت کرده باشد بازماندگان وی از مستمری برخوردار خواهند شد… بدیهی است که شرط بالا مستندا به تبصره یک بند ۳ فوق که عینا نقل گردید شامل بیمه شدگانی نیز می گردد که قبل از تاریخ تصویب قانون (۲۷/۷/۷۶) فوت گردیده اند

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجتالاسلاموالمسلمین درینجفآبادی و با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی مینماید

رأی هیأت عمومی

بندهای الف و ب بخشنامه شماره ۲۴ مستمری ها سازمان تأمین اجتماعی در باب تعیین شرایط برقراری مستمری درباره بازماندگان واجد شرایط شخص بیمه شده متوفی از حیث کیفیت و مدت پرداخت حق بیمه در واقع و نفس الامر نقل احکام قانونگذار در خصوص مورد به شرح مقرر در بند ۳ ماده ۸۰ اصلاحی قانون تأمین اجتماعی و تبصره یک همان بند است، بنابراین مغایرتی با قانون ندارد


کدمنبع: 6345