رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال ماده ۱۰ دستورالعمل اجرائی ضوابط پرداخت حقوق و مزایای کارکنان بانکها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال ماده ۱۰ دستورالعمل اجرائی ضوابط پرداخت حقوق و مزایای کارکنان بانکها

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال ماده ۱۰ دستورالعمل اجرائی ضوابط پرداخت حقوق و مزایای کارکنان بانکها
مرجع صادر کنندههیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکیآقای علیاکبر شهیری طبرستانی
موضوعابطال ماده ۱۰ دستورالعمل اجرائی ضوابط پرداخت حقوق و مزایای کارکنان بانکها
کلاسه پرونده۲۹۵/۷۷
تاریخ رأیيکشنبه ۱۶ آبان ۱۳۷۸
شماره دادنامه۷۸/۳۰۸

مقدمه: شاکی طی دادخواست تقدیمی اعلام داشتهاند، در سال ۱۳۷۲ از بانک ملی ایران به استانداری مازندران مأمور شده و به موجب حکم ۲۹/۴/۱۳۷۲ وزیر کشور به سمت معاون برنامهریزی و اداری و مالی استانداری مازندران منصوب شدم پس از پایان دوران تصدی در تاریخ ۱۶/۵/۱۳۷۳ با موافقت مدیرعامل بانک در همان روز ۱۶/۵/۱۳۷۳ به دانشگاه علوم و فنون مازندران مأمور شدم

اداره کارگزینی بانک ملی هنگام تطبیق وضعیت حقوقیام به استناد نامه ۲۱/۲/۱۳۷۲ اداره دبیرخانه شورای عالی بانکها تاریخ اعمال تبصره ۳ ماده یک قانون نظام هماهنگ پرداخت را ۱۶/۵/۱۳۷۴ اعلام داشته و اقدام به صدور حکم حقوقی نموده است

با عنایت به صراحت تبصره ۳ ماده یک قانون نظام هماهنگ پرداخت قانونگذار صرف پایان تصدی را ملاک قرار داده و قید دیگری در متن قانون وجود ندارد

لذا ماده ۱۰ اصلاحی مربوط به دستورالعمل اجرائی ضوابط پرداخت حقوق و مزایای کارکنان بانکها که قید در صورت اشتغال در بانک را تاکید نموده است ناقض قانون مذکور بوده و ابطال آن مورد تقاضا است

دبیرخانه شورای عالی بانکها در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره ش/۱۱۱۵ مورخ ۱۳/۱۱/۱۳۷۶ اعلام داشتهاند: ماده ۱۰ دستورالعمل در جهت تحقق و اجرای عملی تبصره ۳ ماده یک قانون نظام هماهنگ تدوین یافته است

شایان ذکر است که اساسا در هر شرایطی برقراری حقوق و مزایا برای هر شخصی در بانک یا هر سازمانی مستلزم قرار داشتن و یا به کار گماردن وی به شغل و یا پست سازمانی در آن سازمان خواهد بود

به این ترتیب لازمه تطبیق و تعیین حقوق مقامات مذکور در تبصره ۲ ماده یک قانون نظام هماهنگ پس از پایان دوره تصدی قبلی، اشتغال مجدد در بانک و قرار گرفتن در یکی از پستهای سازمان میباشد والا بدون اشتغال به کار و تحقق شرایط لازم چگونه میتوان نسبت به تعیین و پرداخت هرگونه حقوق و مزایا به فردی که در بانک نمیباشد و رابطه استخدامی ندارد اقدام نمود

بنابراین قید عبارت اشتغال به کار در بانک به عنوان یک اصل استخدامی بوده که در دستورالعمل اجرائی به آن توجه شده و به هیچ وجه مورد و شرط جدیدی مغایر با تبصره ۳ ماده یک قانون نظام هماهنگ نمیباشد

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجتالاسلاموالمسلمین درینجفآبادی و با حضور رؤسای شعب بدوی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء بشرح آتی مبادرت بصدور رأی مینماید

رأی هیأت عمومی

نظر به اینکه کارکنان ثابت بانکها از شمول قانون استخدام کشوری و مقررات استخدامی شرکتهای دولتی مصوب ۵/۳/۱۳۵۲ مستثنی و مشمول مقررات استخدامی بانکها میباشند و نظر باینکه برخورداری مقامات مذکور در تبصره ۲ ماده یک قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت با توجه به تبصره ۳ آن ماده مستلزم تفویض پست ثابت سازمانی در واحد دولتی متبوع مستخدم و اشتغال به آن است، شرط مندرج در ماده ۱۰ دستورالعمل اجرائی ضوابط پرداخت حقوق و مزایای کارکنان بانکها موضوع ضرورت اشتغال مستخدم مشمول تبصرههای فوقالذکر به خدمت در بانک مغایرتی با تبصرههای ۲ و ۳ ماده یک قانون فوقالذکر ندارد


کدمنبع: 282