رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره اعتراض به دستورالعمل ۴۸۷۵/۱۹/۱۰۰ – ۱/۷/۵۹ دفتر حقوقی و بازرسی سازمان جنگل ها و مراتع کشور

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره اعتراض به دستورالعمل ۴۸۷۵/۱۹/۱۰۰ – ۱/۷/۵۹ دفتر حقوقی و بازرسی سازمان جنگل ها و مراتع کشور

مرجع صادر کننده	هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی	آقای ابوالفضل نصیر
موضوع	اعتراض به دستورالعمل ۴۸۷۵/۱۹/۱۰۰ – ۱/۷/۵۹ دفتر حقوقی و بازرسی سازمان جنگل ها و مراتع کشور
کلاسه پرونده	۹/۶۶
تاریخ رأی	سه شنبه ۲۹ خرداد ۱۳۶۹
شماره دادنامه	۶۹/۹۲

مقدمه:شاکی به شرح دادخواست تقدیمی اعلام داشته است: سر جنگلداری استان مرکزی، در سال ۱۳۵۳ به استناد قسمت اول ماده ۵۶ قانون حفاظت و بهره برداری از جنگل ها و مراتع کشور قسمت هایی از اراضی لواسان کوچک را ملی اعلام نمود، و یک ماه برای اعتراض فرصت داده شد در مدت مهلت قانونی به نظریه سر جنگل داری اعتراض نمود، و اعلام نمودم اراضی متعلق به این جانب مشمول بند

ب

ماده ۴ لایحه قانونی ملی کردن جنگل ها می باشد، و تقاضای اجرای ماده ۶۴ قانون حفاظت و ، بهره برداری از جنگل ها و مراتع را نمودم، و بعد از گذشت ۱۱ سال سر جنگل داری استان تهران، بیان می دارد: به موجب دستورالعمل شماره ۴۸۷۵/۱۹/۱۰۰ – ۸/۷/۱۳۵۹ دفتر حقوقی و بازرسی جنگل ها و مراتع کشور، اجرای قانون متوقف گریده است

با توجه به اینکه دستورالعمل نمی تواند جایگزین قانون گردد، صدور حکم در مورد ملزم شدن سر جنگل داری تهران، در مورد اجرای ماده ۶۴ قانون حفاظت و بهره برداری از جنگل ها و مراتع کشور را می نمایم

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، در تاریخ فوق، به ریاست آیت الله سید ابوالفضل موسوی تبریزی و با حضور رؤسای شعب دیوان، تشکیل

و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره، به شرح آتی، به اتفاق آراء، مبادرت به صدور رأی می نماید

رای هیات عمومی:با توجه به رأی شماره ۵۳۲/۶ – ۱۸/۹/۶۶ شعبه ششم دیوان عالی کشور، که در آن شاکی اظهار داشته: دستورالعمل مزبور، به تصویب مجلس شورای اسلامی نرسیده، و فاقد اعتبار است و لذا هیچ گونه شکایتی نسبت به آن ندارم، و اگر اعتراضی به آن بشود خود دلیل اعتبار آن شمرده می شود

بنابراین به کیفیت مطروحه، موضوع از مصادیق ماده ۲۵ قانون دیوان عدالت اداری، قابل طرح در هیأت عمومی تشخیص نگردید

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری سید ابوالفضل موسوی تبریزی

کدمنبع: 4534