رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره اعلام تعارض آراء از شعب چهارم و هفتم دیوان عدالت اداری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره اعلام تعارض آراء از شعب چهارم و هفتم دیوان عدالت اداری

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره اعلام تعارض آراء از شعب چهارم و هفتم دیوان عدالت اداری
مرجع صادر کنندههیأت عمومی دیوان عدالت اداری
موضوعاعلام تعارض آراء از شعب چهارم و هفتم دیوان عدالت اداری
کلاسه پرونده۵۸/۶۲
تاریخ رأیدوشنبه ۹ آبان ۱۳۶۲
شماره دادنامه۶۲/۹

مقدمه:شعب چهارم و هفتم دیوان عدالت اداری در مورد احتساب سوابق خدمت اداری و آموزشی کارمندان قضایی ماده واحده مصوب ۲۰/۱۱/۵۸ شورای انقلاب اختلاف نظر داشته و آراء معارضی صادر نموده اند به این شرح: ۱ در پرونده ۶۱/۲۱۲ شعبه چهارم دیوان عدالت اداری آقای حمیدرضا مهرپور شکایت کرده به اینکه در تاریخ ۲۵/۳/۶۰ به سمت دادرس علی البدل دادگاه های صلح تهران منصوب شده و مدت ۱۲ سال سابقه خدمت داشته و باید طبق ماده واحده مصوب ۲۰/۱۱/۵۸ شورای انقلاب دو پایه قضایی به او داده شود و الزام وزارت دادگستری را به اعطاء ۲ پایه قضایی کرده و دادگستری در پاسخ این شکایت نوشته است لایحه قانون مزبور شامل قضاتی می باشد که در تاریخ تصویب این قانون به شغل قضایی اشتغال داشته اند شعبه چهارم دیوان عدالت در مورد شکایت مزبور رأی شماره ۲۰ مورخ ۲۳/۱/۶۲ را به این شرح صادر نموده است (نظر به صراحت ماده واحده راجع به احتساب سوابق خدمت دولتی کارمندان قضایی مصوب ۱۳۵۸ شورای انقلاب اجرای مفاد این لایحه در مورد کارمندان اشاره شده ناظر به قضاتی است که در هنگام تصویب قانون به شغل قضایی اشتغال داشته باشند و چون شاکی در تاریخ تصویب و اجرای قانون به شغل قضایی اشتغال نداشته از شمول آن خارج است لذا تخلفی از مقررات و تضیع حقی در مورد نامبرده مشهود نیست و رد شکایت اعلام می شود

۲

در پرونده ۶۱/۱۵۱ شعبه هفتم دیوان عدالت اداری آقای محمود گودرزی شکایت نموده به اینکه مدت ۱۲ سال در وزارت آموزش و پرورش سابقه خدمت داشته و سپس در دادگستری مشغول خدمت شده و پس از مدتی به شغل وکالت دادگستری پرداخته و بعد از انقلاب مجددا بشغل قضایی اشتغال ورزیده و طبق ماده واحده مصوب ۲۰/۱۱/۵۸ شورای انقلاب استحقاق ۲ پایه ترفیع دارد ولی دادگستری با ترفیع او موافقت نمی کند و رسیدگی و احقاق حق را خواسته است دادگستری پاسخ داده بخلاصه اینکه شاکی در زمان تصویب ماده واحده مزبور شغل قضایی نداشته و نمی تواند از این قانون استفاده نماید شعبه هفتم دیوان عدالت اداری در این پرونده رأی شماره ۴۱/۲۴/۱/۶۲ را به این شرح صادر نموده است (نظر به عموم و اطلاق ماده واحده مصوب ۲۰/۱۱/۵۸ شورای انقلاب شاکی که در حال حاضر کارمند قضایی است و از تاریخ ۱۰/۷/۴۱ تا تاریخ ۴/۴/۵۲ طبق خلاصه پرونده کارگزینی دارای سوابق خدمت آموزشی است استحقاق ۲ پایه ترفیع موضوع مصوبه را دارد لذا رأی به وارد بودن شکایت صادر می شود

معاون اداری و مالی دادگستری جمهوری اسلامی ایران رونوشت آراء مزبور صادر از شعب چهارم و هفتم دیوان عدالت اداری را طی نامه شماره ۷۹۴۵/۴- ۹/۳/۶۲ نزد ریاست کل دیوان عدالت اداری فرستاده و تقاضا کرده است که در اجرای ماده ۲۰ قانون دیوان عدالت اداری آراء متناقض مزبور در هیأت عمومی دیوان مطرح و رسیدگی شود و رسیدگی به موضوع بر حسب ارجاع ریاست دیوان عدالت در دستور کار هیأت عمومی دیوان قرار گرفته است

در تاریخ ۹/۸/۶۲ جلسه هیأت عمومی دیوان عدالت اداری به ریاست حضرت آیت اله آقای غلامرضا رضوانی رئیس کل دیوان عدالت اداری و با حضور رؤسای شعب دیوان تشکیل و پرونده های ۶۱/۲۱۲ و ۶۱/۱۵۱ و آراء صادر از شعب چهارم و هفتم دیوان به شماره های۲۰- ۲۳/۱/۶۲ و ۴۱- ۲۴/۱/۶۲ ملاحظه شد و پس از بحث و مذاکره و مشاوره و احراز تناقض بین آراء مزبور رأی اکثریت هیأت عمومی به شرح زیر صادر می شود

رای هیات عمومی:ماده واحده مصوب ۲۰/۱۱/۱۳۵۸ شورای انقلاب در مورد احتساب سوابق خدمت اداری و آموزشی مقید بوصف " کارمندان قضایی تا تاریخ تصویب این قانون " می باشد و افاده عموم و اطلاق نمی کند و به کارمندانی که بعد از تاریخ تصویب ماده واحده به شغل قضایی اشتغال ورزیده اند تسری ندارد بنابراین رأی شعبه چهارم دیوان عدالت اداری که بر مبنای این نظر صادر گردیده صحیح و مطابق با موازین قانونی است این رأی برای شعب دیوان و سایر مراجع مربوطه در موارد مشابه لازم الاتباع است


هیأت عمومی دیوان عدالت اداری


کدمنبع: 4178