رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره اعلام تعارض آراء صادره از شعب چهارم و هشتم دیوان عدالت اداری
رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره اعلام تعارض آراء صادره از شعب چهارم و هشتم دیوان عدالت اداری
 | |
| مرجع صادر کننده | هیأت عمومی دیوان عدالت اداری |
|---|---|
| شاکی | سازمان تأمین اجتماعی |
| موضوع | اعلام تعارض آراء صادره از شعب چهارم و هشتم دیوان عدالت اداری |
| کلاسه پرونده | ۱۰۸/۶۹ |
| تاریخ رأی | سه شنبه ۲۷ مرداد ۱۳۷۱ |
| شماره دادنامه | ۷۱/۹۰ |
مقدمه:الف) شعبه چهارم در رسیدگی به پرونده کلاسه ۶۶/۳۵۴ موضوع شکایت آقای غلامرضا اولیاء به طرفیت سازمان تأمین اجتماعی شعبه یزد به خواسته لغو دستور قطع مستمری و مطالبه و استرداد وجوه ما خوذه به شرح دادنامه ۷۸۰- ۱۸/۸/۶۷ خلاصتا چنین رأی صادر نموده است: با توجه به این که در مقررات قانون تأمین اجتماعی اشتغال بیمه شدگان بازنشسته به عنوان مشاور و اخذ حق المشاوره ممنوع نگردیده و از موجبات قطع مستمری بازنشستگی نمی باشد و قطع مستمری بازنشستگی شاکی به شرح مذکور به نظر مبنای قانونی نداشته لذا شکایت وارد تشخیص می گردد ب) شعبه هشتم در رسیدگی به پرونده کلاسه ۶۶/۵۰۵ موضوع شکایت محمدرضا تعجییان به طرفیت سازمان تأمین اجتماعی (شعبه یزد) به خواسته رسیدگی و صدور دادنامه مبنی بر غیرقانونی بودن تصمیم سازمان تأمین اجتماعی شهرستان یزد مبنی بر قطع مستمری و استرداد وجوه مستمری سنوات قبل به شرح دادنامه ۲۸۰- ۱۸/۶/۶۹ چنین رأی صادر نموده است: با توجه به مفاد تعهد نامه آقای محمدرضا تعجبیان که به شماره ۷۳۳۵- ۱۶/۳/۶۰ دفتر سازمان تأمین اجتماعی شعبه یزد ثبت گردیده و نامبرده تعهد داده است که در صورت اشتغال به کار مجدد در کارگاره مشمول بیمه مراتب را بلافاصله به آن شعبه اعلام نماید و در صورت تخلف سازمان می تواند طبق مقررات با وی رفتار نموده و چنان چه مستمری بازنشستگی او قطع گردیده هیچ گونه ادعایی نداشته باشد
الزام سازمان طرف شکایت به برقراری مجدد مستمری و استرداد وجوه دریافتی وجهه قانونی ندارد و شکایت از این حیث مردود تشخیص می شود
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجت الاسلام والمسلمین محمدرضا عباسی فرد و با حضور رؤسای شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی وانجام مشاوره به اتفاق آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی می نماید
رای هیات عمومی :مراد مقنن از عبارت عدم اشتغال بیمه شده به کار در بند ۱۵ ماده ۲ قانون تأمین اجتماعی مصوب سوم تیر ماه ۱۳۵۴ موضوع تعریف حالت بازنشستگی، عدم اشتغال به کار ثابت در کارگاه مشمول قانون کار در قبال دریافت حقوق یا مزد مستمر طبق ضوابط مقرر در باب حداقل و حداکثر ساعات کار و حقوق یا مزد است که تعمیم و تسری آن به ارائه خدمات خاص غیرمستمر در زمان و ساعات محدود با حق الزحمه معین بر مبنای توافق طرفین و قطع مستمری افراد بازنشسته مشمول قانون مذکور به واسطه آن ملاک موجهی ندارد بنابراین دادنامه شماره ۸۷۰ مورخ ۱۸/۸/۶۷ شعبه چهارم دیوان عدالت اداری که متضمن این معنی است موافق اصول و موازین قانونی تشخیص داده می شود
این رأی به استناد قسمت اخیر ماده ۲۰ قانون دیوان عدالت اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع مربوط در موارد مشابه لازم الاتباع است
رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری محمد رضا عباسی فرد
کدمنبع: 6728