رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره اعلام تعارض آراء صادره از شعب چهارم و هفتم دیوان عدالت اداری

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره اعلام تعارض آراء صادره از شعب چهارم و هفتم دیوان عدالت اداری

مرجع صادر کننده	هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی	مدیر کل حقوقی و امور مجلس وزارت پست و تلگراف و تلفن
موضوع	اعلام تعارض آراء صادره از شعب چهارم و هفتم دیوان عدالت اداری
کلاسه پرونده	۱۷/۶۹
تاریخ رأی	سه شنبه ۵ تير ۱۳۶۹
شماره دادنامه	۶۹/۱۰۶

مقدمه:الف)شعبه هفتم در رسیدگی به پرونده کلاسه ۶۴/۱۵۶۳ موضوع شکایت آقای علی جاویدی، به طرفیت: اداره پست استان تهران، به خواسته: عدم پرداخت هزینه سفر و نقل مکان از تهران به یزد به شرح دادنامه شماره ۵۲۹ – ۳۰/۸/۶۶ چنین رأی صادر نموده است: نامبرده کتبا در ذیل و رقه از هزینه سفر خود صرف نظر نموده، تا با انتقالش موافقت شود و نظر به اینکه مشارالیه دلیلی، که دلالت بر و قوع تخلف از مقررات جهت عدم پرداخت هزینه سفر مزبور بنماید، ابراز نداشته است لذا، به جهات مذکوره و سایر اوضاع و احوال و قرائن موجوده، شکایت مشارالیه به نحو مطروحه موجه نبوده و محکوم به رد است

ب)شعبه چهارم در رسیدگی به پرونده کلاسه ۶۳/۱۱۳۷ موضوع شکایت آقای علی محمد حق پرست به طرفیت: وزارت پست و تلگراف و تلفن، به خواسته فوق العاده مأموریت، فوق العاده شغل، مزایای ده درصد کسر شده، به شرح دادنامه شماره ۲۵۴ – ۸/۳/۶۸ چنین رأی صادر نموده است

نظر به اینکه مدیریت کل پست استان فارس به موجب ابلاغ شماره ۲۶۸۶/۳۱۹۲/۴۳ – ۲۷/۲/۶۱ نامبرده را که ریاست پست شهرستان استهبان را به عهده داشته، مکلف نموده تا دستور ثانوی با حفظ سمت، به صورت مأمور در شیراز خدمت نماید، و در ذیل همین ابلاغ مأموریت حقوق و مزایا و تسهیلات زندگی تعیین گردید و ابلاغ مذکور با حفظ سمت و به طور موقت صادر گردیده، جز اینکه به عنوان مأمور تلقی گردد، با حالت دیگری با توجه به ماده ۱۲۴ قانون استخدام کشوری قابل تطبیق نمی باشد

و کما اینکه طی ابلاغ شماره ۱۲۴۰/۳۱۹۲/۲/۱۰۰۱ از استهبان به شهرستان شیراز منتقل گردید، ابلاغ اخیر نشانگر این است سمت قبلی وی به عنوان رئیس پست استهبان، کماکان بر قرار بوده، و در مدت بین مورخ ۲۷/۲/۶۱ لغایت ۲۹/۵/۶۳ مشارالیه به عنوان مأمور بر اساس ابلاغ مقام مافوق در شیراز انجام وظیفه کرده است

بنا به مراتب کسر مزایای شغل و عدم پرداخت ده درصد فوق العاده محل خدمت بر اساس بند

ت

ماده ۳۹ قانون استخدام کشوری، محق به دریافت آن بوده است

مبنای قانونی نداشته، لذا شکایت وارد، تشخیص

و استحقاق شاکی به دریافت مابه التفاوت مزایای شغل مکسوره و فوق العاده محل خدمت پست اصلی موضوع ابلاغ شماره ۳۱۹۲/۳۰۸ – ۲۶/۸/۵۹ صادر و اعلام می گردد

و در خصوص فوق العاده، روزانه با توجه به اینکه بند ث ماده ۳۹ قانون استخدام کشوری مقرر داشته، فوق العاده روزانه در قبال روزهایی که مستخدم خارج از محل خدمت خود انجام وظیفه می کند، قابل پرداخت است و ماده یک آیین نامه فوق العاده روزانه صراحت دارد فوق العاده روزانه در داخل کشور به مستخدمینی که به عنوان مأمور جهت انجام وظیفه موقت به خارج از محل خدمت خود اعزام می شوند، به شرح آن آیین نامه قابل پرداخت است

و نظر به اینکه در همین ماده مقرر گردیده مدت این گونه مأموریت ها در مورد هر مستخدم از ۹ ماه در یک سال تجاوز نخواهد کرد، مگر اینکه با اجازه وزیر یا رئیس مربوطه این مأموریت قابل تمدید باشد، و با التفات به اینکه وزیر مربوطه، مأموریت وی را تمدید نکرده، لذا استحقاق شاکی به دریافت فوق العاده روزانه به مدت ۹ ماه با رعایت آیین نامه مرقوم صادر می گردد

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری، در تاریخ فوق، به ریاست آیت الله سید ابوالفضل موسوی تبریزی و با حضور رؤسای شعب، تشکیل

و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره، به اتفاق آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی می نماید

رای هیات عمومی:در کلاسه پرونده ۶۳/۱۱۳۷، که منتهی به دادنامه شماره ۲۵۴ – ۸/۳/۶۸ صادره از، شعبه چهارم گردید، نسبت به تعهد شاکی، مبنی بر صرف نظر نمودن فوق العاده مورد نظر با عنایت به صورتجلسه تنظیمی مضبوط در پرونده ملاحظه می گردد که چنین تعهدی ابراز و منعکس نشده است

لذا چون شعبه مزبور بر اساس مداراک موجود رأی داده است، بنابراین شرایط وحدت جمع نبوده، و آراء یاد شده از مصادیق آراء معارض در موارد مشابه موضوع ماده ۲۰ قانون دیوان عدالت اداری، نبوده، و قابل طرح در هیأت عمومی تشخیص نگردید

رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری سید ابوالفضل موسوی تبریزی

کدمنبع: 4545