رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره اعلام تعارض آراء صادره از شعب ۷ و ۱۰ و ۱۱ دیوان عدالت اداری

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره اعلام تعارض آراء صادره از شعب ۷ و ۱۰ و ۱۱ دیوان عدالت اداری

مرجع صادر کننده	هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی	آقای دکتر مساعد خلیلی
موضوع	اعلام تعارض آراء صادره از شعب ۷ و ۱۰ و ۱۱ دیوان عدالت اداری
کلاسه پرونده	۱۷۷/۷۶
تاریخ رأی	شنبه ۲ اسفند ۱۳۷۶
شماره دادنامه	۷۶/۱۶۹

مقدمه:الف) شعبه دهم در رسیدگی به پرونده کلاسه ۶۸/۴۹۴ موضوع شکایت آقای دکتر سهراب سلطانی پوربه طرفیت سازمان منطقه ای بهداشت، درمان استان گیلان به خواسته عدم احتساب حق محرومیت از مطلب در پرداخت اضافه کار ساعتی از ۱/۲/۶۲ تا ۳۱/۶/۶۷ به شرح دادنامه شماره ۱۴۴-۲/۳/۷۲ چنین رأی صادر نموده است نظر به این که مستنبط از قانون اجازه پرداخت حق محرومیت از مطب مصوب سال ۱۳۶۶ و سایر مقررات مربوط دریافتی مشمولین قانون مذکور از این حیث در ردیف مزایای مستمر محسوب می گردد و سازمان مشتکی عنه در قبال شکایت مطروحه و عدم احتساب حق محرومیت از مطب در اضافه کار ساعتی دفاع موجهی ننموده و عدم وجود اعتبار که از جمله در لوایح جوابیه عنوان گردیده نمی تواند مسقط حق مستخدم باشد، علیهذا شکایت وارد تشخیص وحق محرومیت از مطب دراضافه کارساعتی انجام شده توسط شاکی نسبت به ایام مورد نظر با رعایت سایرمقررات مربوط قابل احتساب به نظر می رسد ب) شعبه یازدهم در رسیدگی به پرونده کلاسه ۷۳/۱۰۶۴ موضوع شکایت آقای دکتر سید محمد تقی بنی هاشم به طرفیت سازمان منطقه ای بهداشت و درمان و آموزش پزشکی گیلان به خواسته اعتراض به عدم احتساب حق محرومیت از مطب در پرداخت اضافه کار ساعتی از تاریخ ۱/۱۰/۶۲ تا ۱۳/۴/۶۷ و از ۱۵/۷/۶۸ لغایت ۱/۵/۷۲ طی دادنامه شماره ۷۴۷-۱۰/۱۰/۷۴ چنین رأی صادر نموده است، با توجه به محتویات پرونده و مدارک آن و نیز لایحه جوابیه طرف شکایت و التفات به این که حق محرومیت از مطب پزشکان به موجب قانون خاصی مصوب ۱۳۶۶ مقرر گردیده و از جمله مزایای مستمر تشخیص می گردد لذا به نظر می رسد که فوق العاده مذکور باید در اضافه کار ساعتی انجام شده توسط شاکی در ایام مذکور احتساب گردد و با وصف مذکور حم به ورود شکایت شاکی صادر و اعلام می گردد

ج) شعبه هفتم در رسیدگی به پرونده کلاسه ۷۵۰/۵۹ موضوع شکایت آقای دکتر مساعد خلیلی به طرفیت سازمان بهداشت درمان و آموزش پزشکی گیلان به خواسته مطالبه ما به التفاوت حق الزحمه اضافه کاری از ۱/۱/۷۰ لغایت ۵/۳/۷۵ به شرح دادنامه شماره ۶۲۷ – ۹/۱۰/۷۵ چنین رأی صادر نموده است، با توجه به صراحت قسمت الف از بند ۵ تصویب نامه ضوابط اجرایی بودجه سال ۶۵ که مبنای پرداخت اضافه کار را شامل حقوق و فوق العاده شغل قرار داده و فوق العاده های محل خدمت و غیره را خارج از شمول دانسته و پرداخت فوق العاده محرومیت از مطب نیز از مصادیق عناوین فوق است

لذا ایرادی به اقدام سازمان طرف شکایت وارد نیست، حکم به رد شکایت شاکی صادر می نماید

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست آیت الله موسوی تبریزی و با حضور رؤسای شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی می نماید

رای هیات عمومی: فوق العاده حق محرومیت از مطب که به تجویز ماده ۱ قانون اجازه پرداخت حق محرومیت، از مطب مصوب ۲۲/۹/۶۶ مجلس شورای اسلامی در قبال انجام خدمت در خارج از ساعات اداری پرداخت می شود به حکم قوانین و مقررات استخدامی از مصادیق مزایای مستمر و مبانی و مآخذ احتساب فوق العاده اضافه کار ساعتی محسوب نشده است

بنا به مراتب فوق الذکر و عنایت به تبصره ۱ ماده مذکور که مقرر داشته مشمولین این ماده منحصرا در صورتی که بیش از ۶۰ ساعت در خارج از ساعات اداری به انجام وظایف محوله مشغول شوند، معادل کار اضافی مازاد بر ۶۰ ساعت مذکور، طبق مقررات مربوط

از فوق العاده اضافه کار ساعتی استفاده خواهند نمود

پرداخت فوق العاده اضافه کار ساعتی بیش از ۶۰ ساعت بر مبنای فوق العاده حق محرومیت از مطب جواز قانونی ندارد

بنابراین دادنامه شماره ۶۲۷-۹/۱۰/۷۵ که متضمن این معنی است مطابق با موازین قانونی تشخیص می گردد

این رأی با استناد قسمت آخر ماده ۲۰ قانون دیوان عدالتی اداری برای شعب دیوان و سایر مراجع مربوط مشابه لازم الاتباع می باشد

رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری سید ابوالفضل موسوی تبریزی

کدمنبع: 5439