رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب اول تجدیدنظر، ۱۰، ۲۲، ۹ و ۴۲ دیوان عدالت اداری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب اول تجدیدنظر، ۱۰، ۲۲، ۹ و ۴۲ دیوان عدالت اداری

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب اول تجدیدنظر، ۱۰، ۲۲، ۹ و ۴۲ دیوان عدالت اداری
مرجع صادر کنندههیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکیسازمان بنادر و دریانوردی
موضوعاعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب اول تجدیدنظر، ۱۰، ۲۲، ۹ و ۴۲ دیوان عدالت اداری
کلاسه پرونده۹۵/۱۴۶۵
تاریخ رأیسه شنبه ۳ اسفند ۱۳۹۵
شماره دادنامه۱۲۹۵

~~ شماره دادنامه: ۱۲۹۵

تاریخ دادنامه: ۳/۱۲/۱۳۹۵

کلاسه پرونده: ۹۵/۱۴۶۵

مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

شاکی: سازمان بنادر و دریانوردی

موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض در آراء صادر شده از شعب اول تجدیدنظر، ۱۰، ۲۲، ۹ و ۴۲ دیوان عدالت اداری

گردش کار: سازمان بنادر و دریانوردی به موجب دادخواستی اعلام کرده است که:

احتراما به استحضار می رساند: بر اساس ماده ۷ قانون نظام هماهنگ پرداخت کارکنان دولت مصوب ۱۳۷۰، دولت مکلف است با در نظر گرفتن تغییرات ناشی از اجرای این قانون نسبت به تغییر و اصلاح درصد و یا میزان پرداخت فوق العاده های موضوع مواد ۳۹ و ۴۰ قانون استخدام کشوری در حدود اعتبارات مصوب اقدام نماید

در این راستا و در اجرای بندهای ب ، پ و ت ماده ۳۹ قانون استخدام کشوری آیین نامه فوق العاده های بدی آب و هوا و محرومیت از تسهیلات زندگی به شماره ۲۰۲۷۲/ت۵۱۵-۱۴/۱/۱۳۷۴ تصویب گردید

همانگونه که ملاحظه می فرمایند آیین نامه مذکور در خصوص مشمولین قانون استخدام کشوری صادر شده است در حالیکه وحدت رویه شماره ۲۴۳ -۲۴/۳/۱۳۸۸هیأت عمومی دیوان عدالت اداری با موضوع اعلام تعارض آراء صادره از شعب ۱، ۲ و ۱۳ دیوان و حسب آیین نامه استخدامی سازمان بنادر و دریانوردی (کشتیرانی سابق) مصوب مجلسین وقت سال ۱۳۴۸، این سازمان مشمول مقررات استخدامی خاص خود بوده و با این توضیح مشمول

مقررات قانون استخدام کشوری نبوده است

در این خصوص شعبه ۱۰ (طی رأی شماره ۹۲/۱۲۳۲-۱۶/۶/۱۳۹۲) و شعبه ۱ تجدیدنظر آن دیوان (طی رأی شماره ۹۳/۵۶۰۰۰۷۹ -۳۱/۱/۱۳۹۳) در مورد خواسته شاکی اولیه پرونده (آقای حمید عبدالعالی زاده با شماره بایگانی ۹۲۰۲۲۴) مبنی بر الزام به برقراری و پرداخت فوق العاده مرزی با این استدلال که: رأی شماره ۲۴۳-۲۴/۳/۱۳۸۸ هیأت عمومی آن دیوان به عدم شمول قانون جذب و نگهداری نیروی انسانی به نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگی مصوب سال ۱۳۶۷ دلالت دارد و

یا رأی وحدت رویه شماره ۲۴۳ موضوعا متوجه و شامل تجدیدنظر خوانده نمی باشد و

نسبت به ورود شکایت اقدام نموده اند

این در حالی است که شعبه ۲۲ دیوان در مورد شکایت آقای نصراله حسن زاده ( طی دادنامه ۹۲/۲۰۷۴-۲۶/۱۱/۱۳۹۲ به شماره بایگانی ۹۱۱۸۶۷) با خواسته الزام به برقراری فوق العاده مرزی از تاریخ ۱/۱/۱۳۷۴ با استناد به قانون خاص استخدامی سازمان و عدم شمول مقررات قانون استخدام کشوری به مستخدمین این سازمان نسبت به رد شکایت شاکی اقدام نموده است

همچنین شعب ۹ و ۴۲ دیوان در مورد شکایت آقایان غلامرضا خدامی ( طی دادنامه ۹۲/۹۰۱۲۲۰-۱۱/۴/۱۳۹۲ به شماره بایگانی ۹۱۳۰۸۵) و محمدرضا قنواتی ( طی دادنامه ۹۲/۵۶۶-۲۱/۱۲/۱۳۹۱ به شماره بایگانی ۹۲۰۰۹۷) با خواسته الزام به برقراری فوق العاده های بدی آب و هوا، محرومیت از تسهیلات زندگی و فوق العاده مرزی از تاریخ ۱/۱/۱۳۷۴ به استناد رأی وحدت عمومی شماره ۲۴۳-۲۴/۳/۱۳۸۸ و مقررات استخدامی خاص سازمان نسبت به صدور رأی به رد شکایت شکات اقدام نموده اند

شایان ذکر است در زمان اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری، طبق بند ۷ فصل اول بخشنامه شماره ۱/۱۴۵۹۳/۲۰۰-۲۱/۲/۱۳۸۸ معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهور مبالغ مقطوع فوق العاده های محرومیت از تسهیلات زندگی، مناطق مرزی و جذب مناطق محروم در احکام سال ۱۳۸۸ شاکی تحت عنوان

فوق العاده مناطق کمتر توسعه یافته و بر اساس فهرست مناطق مقرر در بخشنامه ۷۶۲۵۴/ت۳۶۰۹۵ه-۱۰/۴/۱۳۸۸ جاری گشته که حسب تبصره بند ۵ مصوبه شماره ۱۲۰۵۶۹/ت۴۴۸۰۹ن- ۳۱/۵/۱۳۸۹ شاکی از ۱۰۰% امتیازات مقرر در بند ۱ ماده ۶۸ قانون مدیریت خدمات کشوری از تاریخ ۱/۱۰/۱۳۸۹ بهره مند شده است

در خاتمه با عنایت به مطالب مطروحه، نظر به اینکه شاکی اولیه قبل از سال ۱۳۸۸ تابع مقررات استخدامی خاص سازمان بنادر و دریانوردی بوده، از مزایا و فوق العاده ها و تسهیلات خاص آن برخوردار شده و متعاقبا با اجرای فصل دهم قانون مدیریت خدمات کشوری و شمول آن بر این سازمان، فوق العاده های مناطق کمتر توسعه یافته و بدی آب و هوا را نیز طی دو ردیف در احکام کارگزینی خود دریافت نموده است

لذا با در نظر گرفتن

رأی هیأت عمومی

دیوان عدالت اداری (در خصوص حقوق مورد ادعای قبل از اجرای قانون مدیریت خدمات کشوری) و نیز امعان نظر به این مطلب که این سازمان مطابق مقررات کلیه حقوق قانونی شاکی را مورد پرداخت قرار داده و هیچ حق استخدامی از وی ضایع نگردیده است و با در نظر گرفتن تعارض آراء صادره، از آن مقام محترم تقاضای اعمال ماده ۸۹ قانون آیین دادرسی دیوان و صدور رأی وحدت رویه را دارد

"

گردش کار پرونده ها و مشروح آراء به قرار زیر است:

الف: شعبه ۱۰ دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ۹۱۰۹۹۸۰۹۰۰۰۹۲۷۰۰ با موضوع دادخواست آقای حمید عبدالعالی زاده به طرفیت سازمان بنادر و دریانوردی و به خواسته الزام به برقراری فوق العاده مرزی از تاریخ ۱/۱/۱۳۷۴ به موجب دادنامه شماره ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۱۰۰۱۲۳۲-۱۶/۶/۱۳۹۲ به شرح ذیل به انشاء رأی مبادرت کرده است:

نظر به این که به صراحت آیین نامه فوق العاده های بدی آب و هوا و محرومیت از تسهیلات زندگی و محل خدمت موضوع بندهای ب، پ و ت ماده ۳۹ قانون استخدام کشوری تحت شماره ۲۰۲۷۲/ت۵۱۵-۱۴/۱/۱۳۷۴

فوق العاده های بدی آب و هوا و محرومیت از تسهیلات زندگی به مستخدمینی که در جزایر خلیج فارس و دریای عمان خدمت می نمایند علاوه بر فوق العاده قابل پرداخت به میزان ۱۰۰% حقوق مبنای گروه شغلی مربوط افزایش می یابد و با عنایت به اینکه شاکی طبق مصوبه مذکور استحقاق برخورداری ازفوق العاده های مذکور در مصوبه را داشته و

رأی هیأت عمومی

شماره ۲۴۳-۲۴/۳/۱۳۸۸ دیوان عدالت اداری نیز صرفا به عدم شمول قانون جذب و نگهداری نیروی انسانی به نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگی مصوب ۱۳۶۷ در مورد مستخدمین دارای مقررات خاص از جمله کارکنان سازمان بنادر و کشتیرانی دلالت دارد

علیهذا با این اوصاف شکایت شاکی را وارد تشخیص و مستندا به مصوبه فوق الذکر و نیز مواد ۱۰ و ۵۸ و ۶۵ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب ۱۳۹۲ حکم بر الزام مشتکی عنه به برقراری فوق العاده مرزی از تاریخ ۱/۱/۱۳۷۴ لغایت پایان سال ۱۳۸۷ و پرداخت مابه التفاوت آن در وجه شاکی صادر و اعلام می دارد

رأی صادره ظرف بیست روز از تاریخ ابلاغ قابل تجدیدنظر در شعب تجدیدنظر دیوان می باشد

شعبه اول تجدیدنظر دیوان عدالت اداری به موجب رأی شماره ۹۳۰۹۹۷۰۹۰۵۶۰۰۰۷۹-۳۱/۱/۱۳۹۳ رأی مذکور شعبه ۱۰ دیوان عدالت اداری را عینا تایید می کند

ب: شعب ۹، ۴۲ و ۲۲ دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده های شماره ۹۱۰۹۹۸۰۹۰۰۰۹۳۶۸۴، ۹۱۰۹۹۸۰۹۰۰۰۷۳۶۸۳ و ۹۱۰۹۹۸۰۹۰۰۰۸۴۵۷۴ با موضوع دادخواست آقایان غلامرضا خدامی، محمدرضا قنواتی، نصراله حسن زاده به طرفیت سازمان بنادر و دریانوردی کشور و به خواسته پرداخت فوق العاده بدی آب و هوا و محرومیت از تسهیلات از تاریخ ۱/۱/۱۳۷۴ به موجب دادنامه های شماره ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۰۹۰۱۲۲۰-۱۱/۴/۱۳۹۲، ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۴۲۰۰۵۶۶-۲۱/۱۲/۱۳۹۲ و ۹۲۰۹۹۷۰۹۰۲۲۰۲۰۷۴-۲۶/۱۱/۱۳۹۲ به شرح ذیل به انشاء رأی مبادرت کرده است:

نظر به اینکه به موجب رأی وحدت رویه شماره ۲۴۳-۲۴/۳/۱۳۸۸ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری تسری و تعمیم حکم قانون جذب نیروی انسانی به نقاط محروم و دورافتاده و مناطق جنگی به مستخدمین مشمول مقررات استخدامی خاص از جمله کارکنان سازمان بنادر و کشتیرانی جواز قانونی ندارد لذا بنا به مراتب مستندا به رأی وحدت رویه مذکور و مواد ۳، ۱۰، ۱۷، ۵۸، ۶۰ و ۶۵ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری حکم به رد شکایت صادر و اعلام می دارد

رأی صادره ظرف ۲۰ روز پس از ابلاغ قابل تجدیدنظر در شعب تجدیدنظر دیوان عدالت اداری می باشد

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ ۳/۱۲/۱۳۹۵ با حضور رئیس و معاونین دیوان عدالت اداری و رؤسا و مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد و پس از بحث و بررسی با اکثریت آراء به شرح زیر به صدور رأی مبادرت کرده است

رأی هیأت عمومی

نظر به این که در پرونده های فوق الذکر بر اساس مندرجات دادخواست و اسناد و مدارک و سایر خصوصیات منعکس در هر پرونده انشاء رأی شده است و تفاوت مدلول آنها مبتنی بر استنباط متفاوت از حکم واحد قانونگذار نمی باشد، بنابراین موضوع از مصادیق آراء متناقض موضوع بند ۲ ماده ۱۲ و ماده ۸۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال ۱۳۹۲ تشخیص نمی شود

محمدکاظم بهرامی

رئیس هیأت عمومی دیوان عدالت اداری


کدمنبع: 9311