رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره بررسی آراء صادره از شعب چهاردهم و سوم

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره بررسی آراء صادره از شعب چهاردهم و سوم

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره بررسی آراء صادره از شعب چهاردهم و سوم
مرجع صادر کنندههیأت عمومی دیوان عدالت اداری
موضوعبررسی آراء صادره از شعب چهاردهم و سوم
کلاسه پرونده۷۴/۶۳
تاریخ رأیدوشنبه ۳۰ ارديبهشت ۱۳۶۴
شماره دادنامه۶۴/۳

مقدمه:الف) شعبه چهاردهم دیوان عدالت اداری در دعوی مطروحه بطرفیت دادگستری جمهوری اسلامی ایران بخواسته اعطاء یک پایه قضایی و احقاق حق شاکی به شرح دادنامه ۵۹۶- ۱۵/۱۲/۶۲ در پرونده کلاسه ۱۴- ۶۲- ۳۸۱ چنین رأی داده است: رأی شعبه چهاردهم در خصوص شکایت آقای رضا مصطفوی فینی قاضی بازنشسته دادگستری از وزارت دادگستری جمهوری اسلامی ایران بخواسته اعطاء یک پایه قضایی از بابت خدمات دولتی از پایه ۱۰ به ۱۱ و الزام آن وزارتخانه به اعطاء مرخصی استحقاقی ذخیره و پس از صدور ابلاغ بازنشستگی و خلاصه لایحه جوابیه شماره ۴۱۳۷۸/۴- ۳۰/۵/۶۲ معاون اداری و مالی دادگستری جمهوری اسلامی ایران چنین آمده نامبرده دارای ۶ سال و ۱۰ ماه خدمت آموزشی و ۶ ماه و شانزده روز در سازمان مسکن خدمت اداری می باشد در تاریخ ۲۵/۱۲/۵۸ در کمیسیون ماده واحده به لحاظ نرسیدن سوابق آموزش و اداری به حد نصاب ۸ سال فقط یک پایه نامبرده مورد تصویب قرار گرفت و اعطاء گردید با توجه به مفاد نامه مذکور فقط سوابق اداری و یا آموزشی منظور گردیده و مجوزی برای احتساب خدمت قضایی بابت کسری سنوات خدمت اداری نامبرده وجود ندارد و در پاسخ به قسمت دوم شکایت آمده است طبق آیین نامه مرخصی ها اعطاء مرخصی استحقاقی قبل از بازنشستگی منحصرا آن دسته از مستخدمین که به موجب مواد ۷۴- ۷۵ قانون استخدام کشوری بازنشسته می شوند الزامی است چون نامبرده به استناد ماده واحده مصوب ۱۴/۲/۶۱ مجلس شورای اسلامی و به موجب تصمیم شورای عالی قضایی بازنشسته گردیده انجام درخواست ایشان مقدور نمی باشد مدافعات مذکوره موجه نمی باشد چه اینکه شاکی مدت دو سال تمام دوره آزمایشی را به عنوان کارآموز قضایی طی نموده و تبصره ۲ ماده ۱۷ قانون استخدام کشوری مقرر داشته: دوره آزمایشی در حکم مستخدم رسمی است و تبصره ۱ ماده ۱۸ قانون مذکور صراحت دارد در صورتیکه مستخدم به استخدام رسمی پذیرفته شود مدت خدمت آزمایشی جزء سابقه خدمت وی محسوب شود و ماده ۶ قانون استخدام قضات و شرایط کارآموزی مصوب ۱۳۴۳ و اصلاحیه ۱۳۴۷ مقرر داشته مدت کارآموزی کسانیکه به خدمت قضایی پذیرفته شده اند جزء مدت خدمت محسوب واز حیث مسئولیت در حکم کارمندان دولت خواهد بود حال به فرض اینکه با تفسیر مضیق سابقه خدمت قضایی وی بابت کسری سنوات خدمت اداری نامبرده طبق لایحه قانونی احتساب سوابق خدمت دولتی کارمندان قضایی مصوب ۲۰/۱۱/۵۸ شورای انقلاب اسلامی قابل احتساب نباشد مدت دو سال سابقه خدمت کارآموزی وی که قانون استخدام کشوری و قانون استخدام قضات و شرایط کارآموزی به شرح بالا به عنوان سابقه اداری پذیرفته گردید و با احتساب دوره کارآموزی حد نصاب سابقه خدمت اداری و آموزش شاکی از ۸ سال مقرر در ماده واحده مزبور تجاوز خواهد کرد و شاکی مستحق دریافت یک پایه قضایی دیگر می باشد در مورد خواسته دیگر شاکی از نظر مرخصی استحقاقی نظربه اینکه ماده ۱۶ آیین نامه مرخصی ها مقرر داشته وزارتخانه ها باید قبل از بازنشسته کردن مستخدم طبق ماده های ۷۶ و ۷۷ قانون استخدام کشوری مرخصی استحقاقی استفاده نشده وی را اعطاء بنمایند و ماده ۴۷ قانون مذکوره پیش بینی نموده مستخدمین رسمی دولت سالی یک ماه حق مرخصی با استفاده از حقوق و فوق العاده های مربوطه را دارند و دفاع معاونت محترم اداری به اینکه نامبرده به استناد ماده واحده مصوب ۱۴/۲/۶۱ مجلس شورای اسلامی و به موجب تصمیم شورای عالی قضایی بازنشسته گردیده و استحقاق مرخصی ندارد موجه نمی باشد زیرا مرخصی استحقاقی طبق قانون استخدام کشوری و آیین نامه مربوط برقرار گردیده و از حقوق ثابته و مسلم کارمند است و زایل کردن (آن) نیاز به نص صریح است

در تبصره ماده واحده مزبور به شورای عالی قضایی اختیار داده شده قضاتی را که واجد شرایط انتخاب نباشند و بیش از ۱۵ سابقه خدمت داشته باشند با سنوات خدمت بازنشسته کند و اشاره ای مستقیم یا ضمنی برای حذف مرخصی استحقاقی ذخیره شده ننموده است و از طرفی تبصره ۲ ماده ۱۲۰ قانون استخدام کشوری پیش بینی نموده در مواردی که مستخدمین را بازخرید می نمایند حقوق ایام مرخصی استفاده نشده را احتساب و پرداخت نماید دور از منطق است کارمند خرید خدمت از مرخصی استحقاقی استفاده نماید لیکن بازنشسته را از برخورداری از آن حق محروم نموده و با توجه به اینکه مدیر کل کارگزینی طی شماره ۱۰۴۰۸۲/۴- ۲۳/۱۱/۶۲ اعلام نموده شاکی تا تاریخ بازنشستگی بمدت ۱۶۰ روز مرخصی استحقاقی ذخیره دارند و ماده ۹ آیین نامه مرخصی ها ذخیره مرخصی را تجویز نموده و از طرفی ماده ۱۷ همان آیین نامه حداکثر مدت مرخصی ماده های ۱۵ و ۱۶ را چهار ماه تعیین نموده لذا شکایت در خصوص مرخصی استحقاقی نیز بمدت چهار ماه وارد تشخیص و بنا به مراتب و مجموع محتویات پرونده حکم به الزام وزارت محترم دادگستری به اعطاء یک پایه قضایی و چهار ماه مرخصی با استفاده از حقوق و فوق العاده های مربوطه صادر می گردد

ب) شعبه سوم دیوان در پرونده کلاسه ۳/۶۲-۶۲۶ موضوع دعوی مطروحه بطرفیت وزارت دادگستری بخواسته تصحیح ابلاغ بازنشستگی به منظور نمودن ایام مرخصی استحقاقی و پرداخت حقوق و مزایای مربوطه به شرح دادنامه شماره ۳۲۳- ۱۳/۸/۶۳ چنین رأی داده: با توجه به محتویات پرونده و مفاد لایحه جوابیه وزارتخانه طرف شکایت هر چند ماده ۴۷ قانون استخدام کشوری سالی یک ماه حق مرخصی با استفاده از حقوق و مزایا برای مستخدم رسمی دولت اثبات و همچنین ماده ۱۵ آیین نامه مرخصی ها موافقت با مرخصی استحقاقی استفاده نشده مستخدمی را که طبق ماده ۷۴ بازنشسته می شود و قبل از بازنشستگی تقاضای مرخصی نکرده و ماده ۱۶ آیین نامه مزبور در صورتیکه مستخدم طبق ماده ۷۶ بازنشسته گردد اعطاء مرخصی را به طور مطلق و اگر بازنشستگی طبق ماده ۷۷ باشد مقید به تقاضای مستخدم در موقع مناسب قبل از رسیدن به سن ۶۵ سال لازم و یا تجویز می نماید لکن نظربه اینکه ماده واحده قانون شرایط انتخاب قضات دادگستری و تبصره آن مصوب ۱۴/۲/۶۱ مجلس شورای اسلامی از حیث اینکه ناظر به شرایط استخدام برای امر مهم و قضاوت است محکم بر مواد فوق الذکر می باشد و مشمولین آن از تحت مواد فوق الذکر خارج و قاضی فاقد شرایط استخدام از مستخدم بودن برکنار می گردد با توجه بمراتب فوق چون تخلفی از مقررات و تضییع حقی در مورد شاکی مشهود نیست باستناد ماده اول قانون دیوان عدالت اداری حکم به رد شکایت نامبرده صادر می گردد و این رای قطعی است با اعلام تعارض آرا فوق الذکر در باب احکام اعطاء مرخصی صادره از شعبه چهاردهم بر اساس ماده ۹ آیین نامه مرخصی ها و ماده ۱۷ آن و از شعبه سوم بر اساس ماده واحده قانون شرایط انتخاب قضات دادگستری و تبصره آن مصوب ۱۴/۲/۶۱ مجلس شورای اسلامی، هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ ۱/۱۱/۶۳ به ریاست حضرت آیت اله شیخ غلامرضا رضوانی و شرکت رؤسای شعب دیوان تشکیل و پس از بررسی آراء مذکور سوابق مربوط و تبادل نظر و انجام مشاوره و تشخیص تناقض دادنامه شماره ۱۴/۶۲-۳۸۱ مورخ ۱۵/۱۲/۶۲ شعبه چهاردهم با دادنامه شماره ۳/۶۲-۳۲۳ مورخ ۱۳/۸/۶۳ شعبه سوم در قسمت مورد نظر (اعطا مرخصی) و با اعلام پایان رسیدگی ذیلا مبادرت به انشاء رأی می نماید

رای هیات عمومی:اعمال ماده واحده لایحه قانونی مصوب ۱۴/۲/۶۱ سالب حق استفاده از مرخصی استحقاقی ذخیره شده موضوع ماده ۴۷ لایحه قانونی استخدام کشوری و آیین نامه اجرایی آن نیست لذا دادنامه شماره ۳۸۱ مورخ ۱۵/۱۲/۶۲ شعبه چهاردهم دیوآنکه در خصوص مرخصی استحقاقی ذخیره شده که متضمن این معنی می باشد موافق اصول و موازین قانون تشخیص داده می شود

این رأی طبق قسمت اخیر ماده ۲۰ قانون دیوان عدالت اداری در موارد مشابه برای شعب دیوان و سایر مراجع مربوط لازم الاتباع است


هیأت عمومی دیوان عدالت اداری


کدمنبع: 4223