رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره عدم ابطال بند سوم ازبخش الف مصوبه مورخ ۱۳۸۹/۷/۱۴ کمیسیون طرح تفصیلی شهر شیراز

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره عدم ابطال بند سوم ازبخش الف مصوبه مورخ ۱۳۸۹/۷/۱۴ کمیسیون طرح تفصیلی شهر شیراز

مرجع صادر کننده	هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی	مصطفی ترک همدانی
موضوع	عدم ابطال بند سوم ازبخش الف مصوبه مورخ ۱۳۸۹/۷/۱۴ کمیسیون طرح تفصیلی شهر شیراز
کلاسه پرونده	۹۱/۴۴۹
تاریخ رأی	دوشنبه ۱۳ آبان ۱۳۹۲
شماره دادنامه	۵۳۷

مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری گردش کار: آقای مصطفی ترک همدانی به موجب دادخواستی ابطال بند سوم از بخش الف مصوبه مورخ ۱۴/۷/۱۳۸۹ کمیسیون طرح تفصیلی شهر شیراز را خواستار شده و در جهت تبیین خواسته اعلام کرده است که:

" شرح شکایت و دلایل ومستندات

بدین وسیله در اعتراض به مصوبه شورای عالی شهرسازی به شرح زیر به عرض می رسانم:

الف- به موجب بند ۲ ماده واحده از قانون حمایت از طرح بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده پیرامون حرمهای مطهر مصوب ۲۸/۱۰/۱۳۸۴ و قانون اصلاح آن مصوب ۹/۲/۱۳۸۸، وزارت مسکن و شهرسازی مکلف گردید تا برای احیاء، حفظ و گسترش ارزشهای معماری ایرانی- اسلامی و بیان نمادها، ارزشها و ویژگیهای انقلاب اسلامی، وزارت مسکن و شهرسازی نسبت به تهیه طرح مجموعه فرهنگی، هنری، سیاحتی با الهام از معماری ایرانی- اسلامی در بافت پیرامون حرم حضرت احمدبن موسی (شاهچراغ) اقدام و آن را پس از تصویب در مرجع قانونی ذی ربط به

مرحله اجرا درآورد

ب: همچنین به موجب مصوبه شورای عالی شهرسازی ومعماری ایران در خصوص طرح توسعه حرم حضرت احمدبن موسی (شاهچراغ) شورای عالی شهرسازی ومعماری ایران در جلسه مورخ ۳۱/۱/۱۳۸۸، موضوع مغایرت اساسی طرح تفصیلی با طرح جامع شهر شیراز موضوع توسعه حرم حضرت احمدبن موسی (شاهچراغ) بررسی و وزارت مسکن و شهرسازی موظف شد طرح توسعه حرم شاهچراغ را در محدوده ای حدود ۴۰ هکتار ( مطابق با نقشه مصوب) با رویکرد احیای هویت فرهنگی- مذهبی مرکز تاریخی شهر شیراز و کاربری مذهبی، فرهنگی، زیارتی و سیاحتی در جنوب اراضی مذکور ظرف مدت ۴ ماه با استفاده از اعتبارات استانی تهیه و جهت بررسی و تصویب در شورای عالی شهرسازی ومعماری ایران به دبیرخانه شورای عالی ارائه نماید

ج: چنانکه در قانون فوق الذکر و مصوبه مورخ ۳۱/۱/۱۳۸۸ شورای عالی شهرسازی روشن و پیداست، کاربری مجاز برای پیرامون حرم حضرت احمد بن موسی صرفا فرهنگی، هنری و سیاحتی تعیین شده است

د: شهرداری شیراز پس از خرید و تملک و تخریب خانه های جنوبی حرم احمد بن موسی به منظور توسعه راه میان حرم حضرت شاهچراغ و آستانه، متأسفانه پس از ایجاد راه، خیابان ایجاد شده را برچیده و اقدام به تأسیس مجتمع تجاری بین الحرمین کرده است

ه: متأسفانه اقدام به تجاری کردن این محدوده مستندا به بند سوم از بخش الف مصوبه مورخ ۱۴/۷/۱۳۸۹ کمیسیون ماده ۵ سازمان زمین و شهرسازی برای طرح تفصیلی شهر شیراز می باشد که صراحتا مخالف مدلول قانون و مصوبه شورای عالی شهرسازی در تجاری سازی پیرامون حرم مطهر است، که متأسفانه تولیت حرمهای مطهر حضرت شاهچراغ و آستانه(ع) با سکوت خود بر ادامه تخلفات شهرداری و تضییع حقوق شهروندان صحه گذارده اند

" متن مصوبه مورد اعتراض به قرار زیر است:

" ۳- محدوده طرح بین الحرمین به مساحت ۵ هکتار: در این بهینه بنای به اتمام رسیده موجود با کاربری تجاری تثبیت شده، بخش نیمه تمام فعلی در جنوب مرکزی محدوده (سازه بتنی موجود) با کاربری فرهنگی تکمیل خواهد شد و بلوک سوم در شرق محدوده بین الحرمین نیز به فضاهای مورد نیاز زائرین (اقامت موقت) و تجاری وابسته به زیارت اختصاص خواهد یافت

در ترازهای زیرین همه این مجموعه نیز پارکینگ عمومی احداث می شود

"

در پاسخ به شکایت مذکور قائم مقام وزیر و مدیرکل راه و شهرسازی استان فارس به موجب لایحه شماره ۲۴۱۸۶/۹۱/ص- ۱۳/۷/۱۳۹۱ توضیح داده است که:

" مطابق دادخواست تقدیمی، خواهان دعوا، با استناد به مصوبه شورای عالی شهرسازی و معماری ایران در خصوص طرح توسعه حریم حضرت احمدبن موسی شاهچراغ(ع) مورخ ۲۸/۲/۱۳۸۸ واعلام این موضوع که در محدوده ۴۰ هکتاری که نقشه آن پیوست مصوبه بوده، وزارت مسکن وشهرسازی موظف به طرح توسعه حرم شاهچراغ با رویکرد احیای هویت فرهنگی، مذهبی با کاربری مذهبی، فرهنگی زیارتی و سیاحتی بوده ومطابق بند سوم بخش الف مصوبه کمیسیون ماده ۵ شورای عالی شهرسازی ومعماری اقدام به تصویب مصوبه ای نموده که خلاف مصوبه شورای عالی شهرسازی و معماری می بایست از این حیث تقاضای ابطال بند سوم مصوبه کمیسیون ماده ۵ را مطرح نموده است

در حالی که با توجه به مفاد مصوبه کمیسیون ماده ۵ بند سوم اعلام شده که در پهنه محدوده طرح بین الحرمین به مساحت ۵ هکتار، بنای به اتمام رسیده موجود با کاربری تجاری تثبیت شده و بخش نیمه تمام فعلی در جنوب مرکزی محدوده ( سازه بتن موجود) با کاربری فرهنگی تکمیل خواهد شد و بلوک سوم در شرق محدوده بین الحرمین نیز به فضاهای مورد نیاز زائرین و تجاری وابسته به زیارت اختصاص خواهد یافت و مطابق بندهای دیگر مصوبه کمیسیون، اراضی اختصاص به محورهای فرهنگ پارسی و صیانت و زیارت، بافت نیازمند بهسازی و نوسازی، شبکه گذر بندی و بخشی نیز تحت عنوان نظام حرکت به تردد محورهای پیاده رو خیابان اختصاص داده شده لذا مصوبات مذکور در راستای مصوبه شورای عالی شهرسازی ومعماری با رویکرد احیای هویت فرهنگی – مذهبی بوده و مطابق قسمت اخیر مصوبه شورای عالی شهرسازی و معماری کاربریهای تعریف شده علاوه بر مذهبی و فرهنگی، زیارتی وسیاحتی نیز بوده که از جمله امورات مربوط به زیارت و سیاحت احداث واحدهای تجاری وابسته نیز می باشد که بند سوم مصوبه کمیسیون ماده ۵ بر همین موضوع دلالت داشته و در متن نظریه کمیسیون صراحتا به فضاهای مورد نیاز ( اقامت موقت) و تجاری وابسته به زیارت اختصاصی شده است

علی ای حال طرح دعوای ابطال بند سوم نظریه کمیسیون ماده ۵ صرف نظر از ذی نفع نبودن شاکی فاقد وجاهت قانونی بوده ومصوبه مذکور مطابق موازین قانونی و در راستای رویکردهای مصوبه شورای عالی شهرسازی و معماری تصویب و به مرحله اجراء گذاشته شده است، لذا نظر به مراتب مشروح فوق از قضات تقاضای رسیدگی و رد دعوای مطروح را می نماید

"

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد

پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آینده به صدور رأی مبادرت میکند

رأی هیأت عمومی

در بند ۲ قانون حمایت از طرح بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده پیرامون حرم مطهر حضرت امام رضا (ع) و حضرت معصومه (س) مصوب سال ۱۳۸۴ و قانون اصلاح قانون حمایت از طرح بهسازی و نوسازی بافتهای فرسوده پیرامون حرمین حضرت امام رضا(ع) و حضرت معصومه(س) مصوب سال ۱۳۸۸، بر احیاء، حفظ و گسترش ارزشهای معماری ایرانی، اسلامی، بیان نمادها، ارزشها و ویژگیهای انقلاب اسلامی تأکید شده است و وزارت مسکن و شهرسازی [راه و شهرسازی] موظف شده است نسبت به تهیه طرح مجموعه فرهنگی، هنری، سیاحتی با الهام از معماری ایرانی- اسلامی در بافت پیرامون حرمهای مطهر اقدام کند وآن را پس از تصویب در مرجع قانونی ذی ربط به مرحله اجرا درآورد

نظر به این که حکم مقنن نافی تعیین کاربری تجاری در بافت پیرامون حرمهای مطهر نیست و از طرفی در بند ۳ قسمت الف مصوبه مورد اعتراض بر تعیین کاربری فرهنگی در محدوده طرح بین الحرمین تأکید شده است، بنابراین مصوبه مورد اعتراض با حکم مقنن مغایرت ندارد و قابل ابطال تشخیص نمی شود

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

معاون قضایی دیوان عدالت اداری

علی مبشری

کدمنبع: 8671