رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره عدم احتساب فوق العاده ویژه کارشناسی در تعیین اضافه کار

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره عدم احتساب فوق العاده ویژه کارشناسی در تعیین اضافه کار

مرجع صادر کننده	هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی	آقای حافظ علی فرد
موضوع	عدم احتساب فوق العاده ویژه کارشناسی در تعیین اضافه کار
کلاسه پرونده	۹۱/۱۰۳۴
تاریخ رأی	دوشنبه ۵ آبان ۱۳۹۳
شماره دادنامه	۱۲۹۰

مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری گردش کار: آقای حافظ علی فرد به موجب دادخواستی اعلام کرده است که:

در خصوص احتساب و تسری فوق العاده ویژه (کارشناسی ارشد- خبره و عالی) کارکنان دولت در فوق العاده اضافه کار ساعتی، ۲ فقره آراء متناقض از شعب ۳۱ و۳۲ دیوان عدالت اداری اصدار یافته است لذا جهت احقاق حق کارکنان دولت و اتخاذ وحدت رویه قضایی و به استناد بند ۲ ماده ۱۹ و ماده ۴۳ قانون دیوان عدالت اداری تقاضای طرح موضوع در هیأت عمومی دیوان عدالت اداری و صدور رأی وحدت رویه را دارم

ضمنا موارد و مستندات قانونی ذیل الذکر جهت استحضار به حضورتان تقدیم می گردد

۱- به استناد بند الف ماده ۳۹ قانون استخدام کشوری و ماده ۳ آیین نامه فوق العاده اضافه کار ساعتی موضوع مصوبه شماره ۲۳۹۹۲- ۲/۷/۱۳۴۸ و مصوبه شماره ۸۱۳۳/ت۳۲۹۲۷ه-۲۰/۲/۱۳۸۴ هیأت وزیران و نامه ۱۹۸۲۰۳/۱۶۰۱- ۱۵/۱۱/۱۳۸۴ سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور، فوق العاده ویژه کارشناسی ارشد – خبره و عالی مشمول کسور بازنشستگی و مالیات بوده و به استناد نامه شماره ۸۹۰۹۲- ۱۸/۱۱/۱۳۸۶ استانداری کلیه پرداختهایی که مشمول کسور بازنشستگی است جزو حقوق و مزایای مستمر است، ولی در موقع پرداخت

فوق العاده اضافه کاری فوق العاده ویژه جزء مبنای محاسبه لحاظ نمی گردد که این روال موجب تضییع حقوق استخدامی کارکنان دارای پایه کارشناسی ارشد- خبره و عالی و نهایتا عدم رغبت آنان به ارتقاء مدارج تحصیلی وعلمی و بالاتر می گردد

۲- با تدقیق در مفاد مصوبه سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور (موضوع نامه ۱۹۸۲۰۳/۱۶۰۱- ۱۵/۱۱/۱۳۸۴) ملاحظه می شود که از نظر قانونگذار هرگونه پرداختی که مشمول کسور بازنشستگی شود از طرف دیگر در محاسبه حقوق و ماخذ بازنشستگی وپرداخت پاداش پایان خدمت بایستی مورد لحاظ واقع شود به عبارت بهتر فوق العاده ویژه نسبت به سایر ماخذ حقوق نظیر مجمع حقوق و مزایا و فوق العاده جذب، فوق العاده مخصوص و ، واجد خصوصیت خاصی نیست، بنابراین وقتی فوق العاده ویژه مشمول کسور قانونی می شود بایستی در طرف دیگر نظیر فوق العاده اضافه کار ساعتی ملاک عمل قرار داده شود و عدم احتساب فوق العاده ویژه در موضوع فوق العاده اضافه کار ساعتی مغایر با منظور نظر قانونگذار خواهد بود

به ویژه آن که هیأت وزیران در بند الف مصوبه آیین نامه فوق العاده اضافه کار ساعتی مورخ ۲۰/۲/۱۳۸۴ از عبارت فوق العاده خاص استفاده کرده که همان معادل فوق العاده ویژه است

لذا تبعیض قانونی بین این دو عنوان (که واجد ماهیت یکسانی هستند) در مصادیق ترجیح بلا مرجع بوده و تبعیض غیر قابل توجیه خواهد بود

گردش کار پرونده ها و مشروح آراء به قرار زیر است:

الف: شعبه سی و دوم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ۸۹۰۹۹۸۰۹۰۰۰۵۵۶۰۶ با موضوع دادخواست آقای کمال غفاری به طرفیت شهرداری عجب شیر و به خواسته احتساب و تسری فوق العاده ویژه در اضافه کاری، به موجب دادنامه شماره ۹۰۰۹۹۷۰۹۰۳۲۰۱۱۲۵- ۲۱/۴/۱۳۹۰، مفادا به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:

به لحاظ این که در بند الف مصوبه شماره ۸۱۳۳/ت۳۲۹۲۷ه-۲۰/۲/۱۳۸۴ در محاسبه و احتساب اضافه کاری میزان فوق العاده ارتقای شغلی ویژه مبنای محاسبه قید نشده است لذا شهرداری خوانده تکلیفی به احتساب اضافه کاری بر مبنای فوق العاده ویژه خواهان ندارد، لذا به رد شکایت حکم صادر و اعلام می دارد

رأی دیوان قطعی است

ب: شعبه سی و یکم دیوان عدالت اداری در رسیدگی به پرونده شماره ۸۸۰۹۹۸۰۹۰۰۰۴۶۱۷۵ با موضوع دادخواست آقای ابوالفضل مهری شندی به طرفیت شهرداری شند آباد و به خواسته احتساب و تسری فوق العاده ویژه در اضافه کاری به موجب دادنامه شماره ۹۰۰۹۹۷۰۹۰۳۱۰۲۰۹۵- ۲۵/۱۰/۱۳۹۰، مفادا به شرح آینده به صدور رأی مبادرت کرده است:

آقای ابوالفضل مهری شندی به طرفیت شهرداری شند آباد به خواسته تقاضای احتساب فوق العاده کارشناسی ارشد در اضافه کاری وپرداخت مابه التفاوت آن از تاریخ ۱/۷/۱۳۸۲ اعلام شکایت کرده است و با عنایت به محتویات پرونده و پاسخ واصله، نظر به این که خوانده در لایحه ثبت شده به شماره ۳۲۳۴- ۲۱/۱۰/۱۳۸۸ در خصوص عدم اضافه کاری شاکی مطلبی را مرقوم نداشته است و تلویحا ساعات اضافه کاری در خارج از ساعات اداری را پذیرفته است و بر استحقاق شاکی طی بند ۴ لایحه اذعان کرده است و وفق تصویب نامه شماره ۸۱۳۳/ت۳۲۹۲۷ه- ۲۰/۲/۱۳۸۴ هیأت وزیران میزان اضافه کار ساعتی مشخص شده لذا خواسته مشارالیه را موجه تشخیص و به وارد دانستن آن حکم صادر می شود

رأی دیوان قطعی است

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد

پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آینده به صدور رأی مبادرت می کند

رأی هیأت عمومی

اولا: تعارض در آراء محرز است

ثانیا: مطابق مصوبه شماره ۵۲۱۸۵/ت۳۵۶۳۵ه- ۵/۶/۱۳۸۵ هیأت وزیران که حاوی اصلاحیه بند الف تصویب نامه شماره ۸۱۳۳/ت۳۲۹۲۷ه-۲۰/۲/۱۳۸۴ هیأت وزیران است، میزان اضافه کار ساعتی بر مبنای تفاوت تطبیق حقوق و فوق العاده شغل و فوق العاده جذب کارکنان یا فوق العاده خاص موضوع تصویب نامه شماره ۶۰۳/ت۱۸۳۶۰ه- ۸/۵/۱۳۷۶ هیأت وزیران تعیین شده است

نظر به این که در این مصوبه، فوق العاده ویژه کارشناسی به عنوان مبنای تعیین اضافه کار احصاء نشده است در نتیجه دلیلی بر احتساب فوق العاده ویژه کارشناسی در تعیین اضافه کار وجود ندارد و رأی شعبه ۳۲ دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه ۹۰۰۹۹۷۰۹۰۳۲۰۱۱۲۵- ۲۱/۴/۱۳۹۰ در حدی که متضمن استدلال فوق الذکر است و به رد شکایت صادر شده است صحیح و موافق مقررات تشخیص می شود

این رأی به استناد بند ۲ ماده ۱۲ و ماده ۸۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال ۱۳۹۲، برای شعب دیوان عدالت اداری و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم الاتباع است

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

معاون قضایی دیوان عدالت اداری

مرتضی علی اشراقی

خیابان بهشت (ضلع جنوبی پارک شهر) دیوان عدالت اداری

کدمنبع: 8857