رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری (دادنامه شماره: ۱۱۳ ،کلاسه پرونده: ۸۸/۳۶۸)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره عدم ابطال ماده ۱۳ دستور العمل نحوه احتساب خدمت کارکنان نیروی انتظامی،موضوع تبصره ماده ۲۰۵ قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره عدم ابطال ماده ۱۳ دستور العمل نحوه احتساب خدمت کارکنان نیروی انتظامی،موضوع تبصره ماده ۲۰۵ قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران
مرجع صادر کنندههیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکیمرتضی جعفری
موضوععدم ابطال ماده ۱۳ دستور العمل نحوه احتساب خدمت کارکنان نیروی انتظامی،موضوع تبصره ماده ۲۰۵ قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران
کلاسه پرونده۸۸/۳۶۸
تاریخ رأیدوشنبه ۲۳ ارديبهشت ۱۳۹۲
شماره دادنامه۱۱۳

مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری گردش کار: شاکی به موجب دادخواستی ابطال ماده ۱۳ دستورالعمل نحوه احتساب خدمت کارکنان نیروی انتظامی، موضوع تبصره ماده ۲۰۵ قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران را خواستار شده و در جهت تبیین خواسته اعلام کرده است که:

" این جانب که پس از اتمام خدمت سربازی به استخدام پایور انتظامی ناجا درآمده ام، بر اساس ماده ۲۰۵ قانون استخدام ناجا، خدمت وظیفه ام طی حکم کارگزینی به شماره ۳۴۸۰۶۲/۸۴/۱۵۱۰۱۷- ۲۴/۱/۱۳۸۴ در سنوات رسمی خدمتم احتساب شده است

لیکن ارشدیت ترفیعاتی موضوع تبصره ذیل ماده فوق به علت مغایرت با ماده ۱۳ دستورالعمل نحوه احتساب خدمت کارکنان به این جانب داده نشده است

با عنایت به این که به صراحت قانون صرفا تشخیص ارتباط خدمت قبلی با شغل فعلی کارکنان جهت لحاظ کردن تمام یا ½ خدمت قبلی در ارشدیت ترفیعاتی در اختیار دستورالعمل ناجا است، مستثنی کردن خدمت وظیفه در ماده ۱۳ دستورالعمل از ارشدیت ترفیعاتی و احتساب صرف آن در بازنشستگی، آشکارا خلاف قانون است

لذا از آن مقام تقاضامندم دستور فرمایید به موضوع رسیدگی و ماده ۱۳ دستورالعمل لغو شود تا زمینه احقاق حقوق این جانب فراهم شود

"

متن مقرره مورد اعتراض به قرار زیر است

" ماده ۱۳: مدت خدمت وظیفه عمومی کارکنان پایور صرفا جزو سنوات خدمتی موثر در بازنشستگی آنان محسوب خواهد شد

"

در پاسخ به شکایت مذکور، معاون امور حقوقی دولت (حوزه معاونت حقوقی رئیس جمهوری) به موجب لایحه شماره ۱۲۲۲۰/۱۸۰۳۳- ۲۲/۲/۱۳۹۲ توضیح داده است که:

" علاوه بر این که هیأت وزیران به صراحت تبصره ماده (۲۰۵) قانون استخدامی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران مرجع قانونی و ذی صلاح برای تشخیص ارتباط و وضع دستورالعمل می باشد و اساسا بر این مبنا صلاحیت تصمیم گیری راجع به موضوع از جمله با لحاظ مفاد و محتوای صدر ماده (۲۰۵) را دارد، اساسا شاکی مستند قانونی صریحی که حکم به احتساب مدت خدمت سربازی در ترفیع کارکنان پایور داشته باشد ارائه نکرده است و احکام قانونی مشابه در مورد نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران با مفاد ماده (۱۳) دستورالعمل مورد بحث هماهنگ و منطبق می باشد

"

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان شعب دیوان تشکیل شد

پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آینده به صدور رأی مبادرت میکند

رأی هیأت عمومی

نظر به این که مطابق تبصره ماده ۲۰۵ قانون استخدامی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران مصوب سال ۱۳۸۲، تشخیص ارتباط سابقه خدمت قبلی با شغل کارکنان نیروی انتظامی برای لحاظ سنوات ترفیعاتی به دستورالعملی موکول شده است که به تصویب هیأت وزیران می رسد و هیأت وزیران در مصوبه شماره ۵۰۶۲۱/ت۳۱۷۹۸ه- ۱۰/۱۱/۱۳۸۴، با اجازه حاصل از حکم مقنن دستورالعمل مربوط را تصویب کرده است و حکم مقرر در ماده ۱۳ دستورالعمل یاد شده ناظر بر بیان چگونگی ارتباط سابقه خدمت قبلی با شغل فعلی است و در آن خدمت سربازی را اساسا به میزان سابقه خدمت مرتبط به منظور برخورداری از ترفیعات ملحوظ قرار نداده است و از طرفی حکم مقنن در ماده ۲۰۵ و تبصره ذیل آن ناظر بر سابقه خدمت قبلی ناشی از استخدام است و منصرف از خدمت نظام وظیفه می باشد و از طرف دیگر در مورد مشابه در مواد ۳۶ و ۱۹۴ قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران و ماده ۲۱۷ قانون مقررات استخدامی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی خدمت وظیفه عمومی صرفا از نظر پایه حقوقی و سنوات بازنشستگی قابل احتساب شناخته شده است

بنابراین بند ۱۳ دستورالعمل نحوه احتساب خدمت کارکنان نیروی انتظامی، موضوع تبصره ماده ۲۰۵ قانون استخدامی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران به دلایل یاد شده مغایر قانون و خارج از حدود اختیارات مرجع وضع تشخیص داده نمی شود و قابل ابطال نیست


هیأت عمومی دیوان عدالت اداری

معاون قضایی دیوان عدالت اداری

علی مبشری


کدمنبع: 8529