رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری (دادنامه شماره: ۸۶/۱۳۳۴ ،کلاسه پرونده: ۳۲۸/۸۶)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بخشنامههای ۱/۴۲۶ مورخ ۲۵/۵/۱۳۶۰ و ۲/۴۲۶ مورخ ۲۸/۳/۱۳۶۴ و دستورالعمل شماره ۶/۵۲۴۱۳ مورخ ۲/۸/۱۳۶۰سازمان تامین اجتماعی

رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال بخشنامههای ۱/۴۲۶ مورخ ۲۵/۵/۱۳۶۰ و ۲/۴۲۶ مورخ ۲۸/۳/۱۳۶۴ و دستورالعمل شماره ۶/۵۲۴۱۳ مورخ ۲/۸/۱۳۶۰سازمان تامین اجتماعی
مرجع صادر کنندههیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکیآقای جهانگیر محمودی نیاز
موضوعابطال بخشنامههای ۱/۴۲۶ مورخ ۲۵/۵/۱۳۶۰ و ۲/۴۲۶ مورخ ۲۸/۳/۱۳۶۴ و دستورالعمل شماره ۶/۵۲۴۱۳ مورخ ۲/۸/۱۳۶۰سازمان تامین اجتماعی
کلاسه پرونده۳۲۸/۸۶
تاریخ رأیيکشنبه ۱۴ بهمن ۱۳۸۶
شماره دادنامه۸۶/۱۳۳۴

مقدمه: شاکی به شرح دادخواست تقدیمی و لایحه تکمیلی اعلام داشته است، اینجانب زمانیکه کارمند دادسرای انقلاب اسلامی اهواز بودم تقاضای ۶ ماه مرخصی بدون حقوق نمودم و پس از اخذ مرخصی بطور موقت در شرکت آب و فاضلاب ایلام مشغول بکار شدم و در طول این مدت ۶ ماه حق بیمه پرداخت نمودم سازمان تامین اجتماعی به استناد بخشنامههای ۱/۴۲۶ و ۲/۴۲۶ و دستورالعمل اداری مورخه ۲/۸/۶۰ اعلام داشته، چون در زمان پرداخت حق بیمه در ایام مذکور رابطه استخدامی شما با اداره متبوع قطع نگردیده دستور استرداد حق بیمه را به کارفرما داده است و نسبت به انتقال حق بیمه ایام مذکور به صندوق بازنشستگی اقدامی ننموده در حالیکه در زمان مرخصی بدون حقوق گرچه رابطه استخدامی قطع نمیگردد لیکن هیچگونه حقوق و مزایا و حق بیمهای پرداخت نمیگردد و ایام مذکور جزو سنوات خدمتی فرد در اداره متبوع محسوب نمیشود، بلکه پرداخت هرگونه حق بیمه در پایان بازنشستگی مورد محاسبه قرار میگیرد، بنابراین بخشنامههای مذکور و دستورالعمل اداری سازمان تأمین اجتماعی دلالت بر کارکنان شاغلی دارد که از ادارات وابسته به دولت حقوق و مزایا دریافت مینمایند و از آنان حق بیمه کسر میگردد

در حالیکه برابر مواد ۳۴ و ۳۹ کارفرما مکلف است حق بیمه مربوط به هر ماه را به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت کند و به موجب ماده واحده قانون نقل و انتقال حق بیمه یا بازنشستگی، سازمان تأمین اجتماعی تکلیف دارد حق بیمه یا بازنشستگی سوابق خدمت اشخاص را به صندوقی که مشمول (بیمه شده) به تبع شغل خود مشترک آن شده است منتقل نماید

مدیرکل دفتر امور حقوقی و دعاوی سازمان تأمین اجتماعی در پاسخ به شکایت فوق طی لایحه شماره ۳۴۳۹۰ مورخ ۲۶/۱۰/۸۶ اعلام داشتهاند، در هیچکدام از بندهای مورد شکایت اشتغال مستخدم در دوران مذکور در واحدهای دولتی یا غیر دولتی از موجبات اعطای مرخصی مذکور نمیباشد و نیز در ابتدا

چنانچه دلایل توجیهی مستخدم جهت استفاده از مرخصی بدون حقوق از مصادیق موارد مذکور در ماده ۳۲ آییننامه مرخصی ها ، نباشد، اعطای مرخصی بدون حقوق به مستخدم وجاهت قانونی ندارد

در این ارتباط توجه مقام محترم رسیدگی کننده را به نامه دفتر حقوقی و امور مجلس سازمان مدیریت و برنامهریزی کشور به شماره ۸۲۰۶۴/۱۴۰۲ مورخ ۷/۵/۸۲ در پاسخ به استعلام این سازمان در خصوص موضوع مطروحه معطوف میدارد که مقرر داشته، رابطه استخدامی مستخدمین مشمول قانون استخدام کشوری در ایام مرخصی بدون حقوق مستخدم به صراحت در آییننامه مرخصی ها احصاء شده و اعطای مرخصی برای اشتغال در سایر دستگاهها جزء موارد پیشبینی شده نمیباشد، لذا مستخدم نمیتواند در دوران مذکور در واحدهای دولتی و غیر دولتی اشتغال به کار یابد

همچنین مستخدم رسمی در دوران استفاده از مرخصی بدون حقوق فوت نموده یا از کار افتاده شود، حالت مرخصی وی خاتمه یافته و طبق مقررات قانون استخدام کشوری برای بازماندگان خود مستخدم مستمری یا حقوق از کارافتادگی برقرار خواهد شد

بنابراین سوابق اشتغال شاکی در صندوق تأمین اجتماعی قابل انتقال به صندوق بازنشستگی کشوری نبوده و اقدام سازمان بر اساس بخشنامههای معترضعنه منطبق با قانون و مقررات جاری صورت پذیرفته و از این حیث خواسته وی وجاهت قانونی ندارد

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق با حضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علیالبدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی مینماید


رأی هیأت عمومی

در ماده ۳۲ آییننامه مرخصی ها که به تجویز ماده ۵ قانون استخدام کشوری به تصویب هیأت وزیران رسیده موارد جواز استفاده از مرخصی بدون حقوق احصاء و شرایط و ضوابط آن مشخص و معین گردیده است

نظر به مراتب فوقالذکر و اینکه طبق بند (ب) ماده ۱۲۴ قانون استخدام کشوری، مرخصی بدون حقوق از جمله حالات استخدامی شناخته شده و در مدت استفاده از مرخصی مزبور رابطه استخدامی مستخدم با واحد دولتی متبوع او باقی و برقرار است و در نتیجه با بقاء رابطه استخدامی با یک واحد دولتی، استخدام در واحد دولتی دیگر جواز قانونی ندارد و اساسا استخدام شاکی در شرکت آب و فاضلاب در مدت مرخصی بدون حقوق و

پرداخت حق بیمه در آن مدت به سازمان تأمین اجتماعی منصرف از مقررات قانون نقل و انتقال حق بیمه و بازنشستگی مصوب ۲۷/۳/۱۳۶۵ است، بنابراین بخشنامههای ۱/۴۲۶ مورخ ۲۵/۵/۱۳۶۰ و ۲/۴۲۶ مورخ ۲۸/۳/۱۳۶۴ و دستورالعمل شماره ۶/۵۲۴۱۳ مورخ ۲/۸/۱۳۶۰ سازمان تأمین اجتماعی در قسمت مورد اعتراض شاکی مغایرتی با قانون ندارد و خارج از حدود اختیارات قانونی سازمان مزبور نیز نمیباشد

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری معاون قضائی دیوان عدالت اداری مقدسیفرد


کدمنبع: 2830