رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری (دادنامه شماره: ۸۶/۶۵۸ ،کلاسه پرونده: ۳۸۳/۸۴)
رای هیات عمومی دیوان عدالت اداری درباره ابطال دستورالعمل نحوه اداره بازداشتگاهها به شماره ۳۰/۰۲/۵۰۱/۱۷/۵۱/۲۱ مورخ ۱۸/۷/۱۳۸۰ مصوب فرمانده نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران
 | |
| مرجع صادر کننده | هیأت عمومی دیوان عدالت اداری |
|---|---|
| شاکی | آقای حسین عباسی |
| موضوع | ابطال دستورالعمل نحوه اداره بازداشتگاهها به شماره ۳۰/۰۲/۵۰۱/۱۷/۵۱/۲۱ مورخ ۱۸/۷/۱۳۸۰ مصوب فرمانده نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران |
| کلاسه پرونده | ۳۸۳/۸۴ |
| تاریخ رأی | يکشنبه ۶ آبان ۱۳۸۶ |
| شماره دادنامه | ۸۶/۶۵۸ |
مقدمه: شاکی به شرح دادخواست تقدیمی اعلام داشته است، اولا، طبق ماده ۲۴ قانون سازمان زندانها مصوب ۲۶/۴/۸۰ مراجع انتظامی حق داشتن بازداشتگاه یا زندان را ندارند ثانیا، وجود زندان انفرادی جرم و مغایر با قانون سازمان زندانها است
با توجه به اینکه ایجاد یا سلب حق، ایجاد تکالیف یا استمرار آن باید به استناد قانون باشد، این دستورالعمل نوعی وضع قانون است که نیروی انتظامی بازداشتگاه تأسیس میکند
دستورالعمل مغایر با قانون بوده و دخالت در وظایف سازمان زندانها و قوه قضائیه میباشد
لذا ابطال آن مورد تقاضا است
مدیرکل قضائی و امور انضباطی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره ۳۴/۲۱/۸۵ مورخ ۱۴/۲/۸۵ اعلام داشتهاند، ایجاب و ایجاد بازداشتگاه در نیروهای مسلح و به تبع آن نیروی انتظامی از آییننامه انضباطی نیروهای مسلح (مصوب مقام معظم رهبری و فرماندهی کل قوا) نشأت میگیرد
و دستورالعمل مورد شکایت نیز بر این اساس و به جهت اداره هرچه بهتر بازداشتگاهها و حفظ شأن و منزلت و همچنین حقوق متخلفین که به بازداشت در بازداشتگاه تنبیه میگردند، تهیه گردیده و مقررات انضباطی مذکور در دستورالعمل مورد شکایت نیز با مد نظر قرار دادن آییننامه انضباطی تهیه گردیده است
ضمنا لازم به ذکر است که بر اساس تبصره ذیل ماده ۲۴ آییننامه اجرائی سازمان زندانها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور مصوب ۲۶/۴/۱۳۸۰ بازداشتگاههای انضباطی نیروهای مسلح از شمول آییننامه اخیرالذکر خارج میباشند
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری درتاریخ فوق باحضور رؤسا و مستشاران و دادرسان علیالبدل شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراء به شرح آتی مبادرت به صدور رأی مینماید
رأی هیأت عمومی
به صراحت بند (ز) ماده ۱۲۰ قانون استخدام نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران مصوب ۱۳۸۲ بازداشت
غیر قابل تمدید در بازداشتگاه حداکثر به مدت سی روز از جمله تنبیهات کارکنان متخلف شناخته شده است
نظر به وجوه تمایز تخلفات مامورین انتظامی به شرح مقرر در قانون فوقالذکر با اتهامات و جرائم مذکور در قوانین کیفری و اینکه اعمال مجازات و تنبیه انضباطی به صورت بازداشت مامور متخلف ملازمه با وجود بازداشتگاه خاص به منظور اجرای حکم مقرر در قانون دارد، بنابراین دستورالعمل مورد اعتراض شاکی از این حیث مغایرتی با قانون ندارد و خارج از حدود اختیارات قانونی مربوط نیز نمیباشد
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری معاون قضائی دیوان عدالت اداری مقدسیفرد"
کدمنبع: 2399