رای وحدت رویه شماره 29 مورخ 1363/10/2 هیات عمومی دیوان عالی کشور (مسؤولیت متصدی حمل و نقل کالا در صورت تلف یا مفقودشدن آن)
رای وحدت رویه شماره ۲۹ مورخ۱۳۶۳/۱۰/۲ هیات عمومی دیوان عالی کشور (مسؤولیت متصدی حمل و نقل کالا در صورت تلف یا مفقودشدن آن):با توجه به ماده ۳۸۶ قانون تجارت که در صورت تلف یا گم شدن مالالتجاره متصدی حمل و نقل را جز در مواردی که مستثنی شده مسؤول قیمت کالا و ماده ۳۸۷ آن قانون نامبرده را در مورد خسارات ناشیه از تأخیر تسلیم یا نقص یا خسارات بحری (آواری) مالالتجاره در حدود ماده قبل مسؤول شناخته و این که در پروندههای مطروحه به جای آن که شرکت سهامی بیمه ایران به قائم مقامی از بیمهگزار دعوی خود را جهت مطالبه خساراتی که به صاحب کالا پرداخته علیه متصدی حمل و نقل اقامه نماید علیه نماینده تجارتی متصدی حمل و نقل که مسؤولیت و تعهد نماینده به موجب اسناد و مدارک پرونده ثابت و مسلم نشده طرح کرده فلذا استماع دعوی به کیفیت مرقوم مجوز نداشتهاست. بدیهی است در صورتی که در دادگاه معلوم و محرز شود که نماینده تجارتی متصدی حمل و نقل دارای اختیارات و تعهداتی بوده که او را مسؤول نموده و میتواند طرف دعوی مطالبه خسارات قرار گیرد قبول دعوی بطرفیت او بلااشکال است و در این زمینه آراء شعبه سیزدهم و شعبه هجدهم دیوان عالی کشور که متضمن این معنی است موافق موازین تشخیص و نتیجتاً مورد تأیید است. این رأی بر طبق قانون مربوط به وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸ برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاهها لازمالاتباع است.