رای وحدت رویه شماره 510 مورخ 1367/10/20هیات عمومی دیوان عالی کشور (صلاحیت دادگاه حقوقی یک مرکز استان در رفع اختلاف)
رای وحدت رویه شماره ۵۱۰ مورخ ۱۳۶۷/۱۰/۲۰ هیئت عمومی دیوان عالی کشور (صلاحیت دادگاه حقوقی یک مرکز استان در رفع اختلاف در صلاحیت بین دادگاه‌های حقوقی یک و دو شهرستان‌های استان)بند ۳ ماده ۳۲ لایحه قانونی تشکیل دادگاه‌های عمومی مصوب ۱۳۵۸ که به اعتبار خود باقی می‌باشد مرجع رفع اختلاف در امر صلاحیت بین دادگاه‌های حقوقی شهرستان‌های واقع در حوزه یک استان را دادگاه حقوقی مرکز استان قرار داده و بر این اساس و به قاعده ترتیب و اولویت مرجع حل‌اختلاف در صلاحیت بین دادگاه‌های حقوقی یک و حقوقی دو شهرستان تابع یک استان هم دادگاه حقوقی یک مرکز استان مربوطه می‌باشد؛ بنابراین رأی شعبه بیست و یکم دیوان عالی کشور که با این نظر مطابقت دارد صحیح و منطبق با موازین قانونی است. این رأی بر طبق ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸ برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.
مواد مرتبط
- بند ۳ ماده ۳۲ لایحه قانونی تشکیل دادگاه‌های عمومی مصوب ۱۳۵۸
- ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸