رای وحدت رویه شماره 562 مورخ 1370/3/28 هیات عمومی دیوان عالی کشور (عدم امکان تجدیدنظرخواهی مدعی خصوصی)
رای وحدت رویه شماره ۵۶۲ مورخ ۱۳۷۰/۳/۲۸ هیات عمومی دیوان عالی کشور (عدم امکان تجدیدنظرخواهی برای مدعی خصوصی در مواردی که دادگاه رأی بر محکومیت متهم صادر می‌نماید):ماده ۳۴ قانون تشکیل دادگاه‌های کیفری یک و دو و شعب دیوان عالی کشور مصوب تیرماه ۱۳۶۸ به شاکی یا مدعی خصوصی حق داده است که نسبت به حکم برائت متهم در صورت وجود جهات تجدیدنظر مذکور در قانون تعیین موارد تجدیدنظر احکام دادگاه‌ها و نحوه رسیدگی آنها مصوب ۱۴ مهرماه ۱۳۶۷ تجدیدنظر بخواهد و مقررات این ماده شامل موردی نمی‌شود که دادگاه‌های کیفری پس از تشخیص نوع جرم حکم بر محکومیت متهم صادر نمایند؛ بنابراین رأی شعبه دوازدهم دیوان عالی کشور که درخواست تجدیدنظر اولیاء دم از حکم محکومیت متهم به پرداخت دیه را نپذیرفته صحیح و منطبق با موازین قانونی است. این رای بر طبق ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸ برای شعب دیوان عالی کشور و دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.
مواد مرتبط
- ماده ۳۴ قانون تشکیل دادگاه‌های کیفری یک و دو و شعب دیوان عالی کشور
- ماده واحده قانون وحدت رویه قضایی مصوب ۱۳۲۸