سیاست جنایی جمهوری اسلامی ایران راجع به کهانت با رویکردی بر فقه امامیه

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سیاست جنایی جمهوری اسلامی ایران راجع به کهانت با رویکردی بر فقه امامیه
عنوانسیاست جنایی جمهوری اسلامی ایران راجع به کهانت با رویکردی بر فقه امامیه
رشتهفقه و حقوق جزا
دانشجووحید حسن زاده نقره دهی
استاد راهنماوحید زارعی شریف
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۴۰۰
دانشگاهدانشگاه آزاد اسلامی واحد بندر انزلی



سیاست جنایی جمهوری اسلامی ایران راجع به کهانت با رویکردی بر فقه امامیه عنوان پایان نامه ای است که توسط وحید حسن زاده نقره دهی، با راهنمایی وحید زارعی شریف در سال ۱۴۰۰ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندر انزلی دفاع گردید.

چکیده

کهانت در فقه و عرف به معنی مسخر نمودن اجنه و استفاده از جن می باشد. در جامعه کنونی افراد بسیاری هستند که با سوء استفاده از خرافه گرایی انسانها تحت عناوینی همچون جن گیری و ... اقدام به کلاهبرداری می نمایند. با توجه به بررسیهای انجام شده می توان گفت حقوق ایران به طور صریح کهانت را جرم ندانسته است. فقهای امامیه اعمالی همچون سحر و جادو و کهانت را در یک ردیف قرار داده و اشتغال به آن را حرام دانسته و رجوع به کاهن را نیز جایز ندانسته اند. با توجه به آنچه گفته شد و رواج خرافه گرایی در جامعه و همچنین سوء استفاده سودجویان در این زمینه لزوم بررسی دقیق تر کهانت مورد نظر حقوقدانان و فقهای اسلام می باشد. در تحقیق حاضر سیاست جنایی ایران را در مورد کهانت مورد مداقه قرار می دهیم. پاسخ به این پرسش که مبانی جرم انگاری کهانت در حقوق ایران چیست و همچنین تبیین احکام کهانت در فقه امامیه از مهمترین اهداف این پژوهش است، به نظر می رسد تا کنون حقوق ایران به طور موشکافانه به بررسی جرم کهانت نپرداخته و تنها در صورتیکه این جرم منجر به کلاهبرداری و یا سوء استفاده از افراد گردد و ایجاد ضرر کند میتوان آن را به محاکم قضایی ارایه نمود. حقوق کیفری ایران هر چند صرف کهانت و مصادیق آن را جرم انگاری ننموده اما در صورتی که این اعمال به اشخاص آسیب وارد سازد، چه آسیب مادی و چه آسیب معنوی، از حیث زیان وارده و به تبع و تناسب آن قابل شکایت و دارای مجازات کیفری است.آمار حاکی از این است که حدود یک درصد از طلاقها با موضوع رمالی، فالگیری و جادوگری در جامعه ارتباط دارد.

ساختار و فهرست پایان نامه

چکیده

مقدمه

الف بیان مسیله

ب اهمیت و ضرورت تحقیق

ج پیشینه تحقیق

د پرسشهای تحقیق

ه فرضیه های تحقیق

و روش پژوهش ۴ ز ساختار تحقیق ۴ فصل اول: کلیات تحقیق

۱–۱معنای لغوی سیاست جنایی

۱–۱–۱پیشینه تاریخی سیاست جنایی و مفهوم آن

۱–۱–۲معنای مضیق و موسع سیاست جنایی

۱–۱–۲–۱ معنای مضیق

۱–۱–۲–۲ معنای موسع

۱–۱–۳ انواع سیاست جنایی

۱–۱–۴ سیاست جنایی تقنینی

۱–۱–۵ سیاست جنایی قضایی

۱–۱–۶ سیاست جنایی مشارکتی

۱–۱–۷ ارتباط سیاست جنایی با سیاست کیفری

۱–۲ کهانت

۱–۲–۱ ماده کهن در کتب لغت

۱–۲–۲ فرق میان معجزه و کهانت

۱–۳ شعبده

۱–۴ تسخیرات

۱–۵ قیافه

۱–۶ تنجیم

۱–۷ کف بینی

۱–۸ کیفر سحر و جادو در قرون اولیه

۱–۸–۱ شهر باستانی بابِل

۱–۸–۲ مجموعه قوانین آشوریها

۱–۸–۳ قانون نامه هیتیها

۱–۸–۴ ایران باستان

۱–۸–۵ قانون نامه یونان باستان

۱–۹ کیفر جادوگری از قرون وسطی تا قرن هیجدهم

فصل دوم: سیاست جنایی ایران در مورد کهانت

۲–۱ – قوانین مرتبط با کهانت در ایران

۲–۲ جرم انگاری کهانت در حقوق موضوعه

۲–۳ – آیین نامه های مرتبط با کهانت در حقوق ایران

۲–۴ نقد و بررسی کهانت

۲–۴–۱ جمع بندی کهانت در حقوق موضوعه

فصل سوم: حکم کهانت از منظر فقه امامیه

۳–۱ – حکم کهانت در آیات قرآن

۳–۲ آیات مرتبط با کهانت

۳–۳– حکم کهانت از منظر معصومان علیهم السلام

۳–۴ ادله حرمت کهانت

۳–۴–۱ ارتباط رفاقتی با شیاطین و عدم استعاذه از آنان

۳–۴–۲ روایت ابی سعید

۳–۴–۳ عبارتی در نهج البلاغه

۳–۴–۴ روایت ابی خالد الکابلی

۳–۴–۵ روایت سکونی

۳–۴–۶ روایت فقه الرضا (ع)

۳–۴–۷ نتیجه گیری نهایی در حکم به حرمت کهانت

۳–۴–۸ حکم رجوع به کاهن

۳–۴–۹ ادله حرمت رجوع به کاهن

۳–۴–۹–۱ روایت هیثم

۳–۴–۹–۲ بررسی سند روایت

۳–۵ – حکم کهانت در کلام فقهای امامیه

۳–۶ تعریف کاهن در کلمات فقهاء

۳–۶–۱ تعریف کاهن در روایات

۳–۶–۲ ترتیب اثر به خبر کاهن

۳–۶–۳ حکم رجوع به مخبر از غیب بدون ارتباط با شیاطین

۳–۶–۴ نقد کلام شیخ (قدس سره)

۳–۶–۵ نظر مختار در حکم إخبار از غیب به غیر کهانت و حکم رجوع به او

نتیجه گیری

فهرست منابع

فهرست منابع فارسی

فهرست منابع غیرفارسی

چکیده انگلیسی

صفحه عنوان نگلیسی

کلیدواژه ها

  • کهانت
  • کلاهبرداری
  • جرم
  • سیاست جنایی
  • فقه امامیه
  • حقوق ایرانیان