صلاحیت اضافی در قانون آیین دادرسی کیفری1392

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
صلاحیت اضافی در قانون آیین دادرسی کیفری۱۳۹۲
عنوانصلاحیت اضافی در قانون آیین دادرسی کیفری۱۳۹۲
رشتهحقوق جزا و جرم شناسی
دانشجومحمدحسین آقارضایی
استاد راهنمامحمدحسین جعفری
استاد مشاورعلی مزیدی شرف آبادی
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۳۹۷
دانشگاهدانشگاه آزاد اسلامی واحد تفت



صلاحیت اضافی در قانون آیین دادرسی کیفری۱۳۹۲ عنوان پایان نامه ای است که توسط محمدحسین آقارضایی، با راهنمایی محمدحسین جعفری و با مشاوره علی مزیدی شرف آبادی در سال ۱۳۹۷ و در مقطع کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد تفت دفاع گردید.

چکیده

صلاحیت اضافی یکی از انواع صلاحیت مراجع قضایی است. سوال اساسی مطرح در این زمینه این است که موجبان و مبانی صلاحیت اضافی چیست؟ نتایج تحقیق بیانگر این امر است مواردی که جرم واحد، توسط افراد متعدد صورت گیرد، جرایم متعدد، توسط یک نفر واقع شود، پس از صدور حکم، معلوم گردد محکوم علیه، محکومیت های دیگری داشته است. جرایم با یکدیگر، ارتباط تامی داشته باشند. جهاتی که موجب احاله امر کیفری می شود، نیابت قضایی و ضرر و زیان مورد مطالبه در دادگاه کیفری، ناشی از جرم باشد، از عمده ترین موجبات صلاحیت اضافی کیفری است. مبانی صلاحیت اضافی عبارتند از: حفظ نظم عمومی، تامین بهتر اهداف مجازات ها، آیین دادرسی عادلانه تر و بهتر، تضمین بیشتر حقوق فردی، رعایت اصول قانونی بودن جرایم و مجازاتها و تضمین نفع اجتماعی. احاله امر کیفری فقط در صلاحیت محلی مصداق دارد و احاله در صلاحیت ذاتی امکان پذیر نیست و خلاف قانون می باشد. عدول از صلاحیت ذاتی توسط هیچ مرجع یا مقام قضایی ممکن نیست چون قاعده صلاحیت ذاتی مربوط به قوانین آمره است (نظم عمومی) و خلاف آن را نمی توان عمل کرد. ضمنا احاله امری الزامی نیست بلکه اختیاری است. در نیایت قضایی نیز اصل بر این است که هر مرجع قضایی تنها در حوزه قضایی خود می تواند رسیدگی کند و تنها در موارد استثنایی نیابت قضایی حوزه قضایی دیگری را انجام خواهد داد. از آنجا که در نیابت قضایی بحث صلاحیت قضایی مطرح نیست هردادگاه یا مرجعی که امکان انجام مورد نبایت برایش فراهم باشد به درخواست دادگاه اعطا کننده نیابت مکلف به اجرای مفاد قرار نبایت است. در این تحقیق از روش توصیفی تحلیلی استفاده شده است.

ساختار و فهرست پایان نامه

چکیده

فصل اول : کلیات تحقیق ۱–۱– مقدمه

۱–۲– بیان مسیله

۱–۳– اهمیت وضرورت تحقیق

۱–۴– پیشینه تحقیق

۱–۵– اهداف تحقیق

۱–۵–۱– اهداف علمی

۱–۵–۲– اهداف کاربردی

۱–۶– سوالات تحقیق

۱–۶–۱– پرسش اصلی تحقیق

۱–۶–۲– پرسش فرعی تحقیق

۱–۷– فرضیه ها

۱–۷–۱– فرضیه اصلی

۱–۷–۲– فرضیه فرعی

۱–۸– جنبه های نوآوری و جدید بودن تحقیق

۱–۹– روش تحقیق

۱–۱۰– ساماندهی تحقیق

فصل دوم : مفاهیم ،مبانی و پیشینه نظری تحقیق ۲–۱– آیین دادرسی کیفری

۲–۱–۱– دادرسی

۲–۱–۲– موضوع و اهداف آیین دادرسی کیفری

۲–۱–۲–۱– موضوع

۲–۱–۲–۲– اهداف

۲–۲– صلاحیت و انواع آن

۲–۲–۱– مفهوم صلاحیت

۲–۲–۲– انواع صلاحیت محاکم کیفری

۲–۲–۲–۱– مفهوم صلاحیت ذاتی

۲–۲–۲–۲–مفهوم صلاحیت محلی

۲–۲–۲–۳–مفهوم صلاحیت شخصی

۲–۲–۲–۴–مفهوم احاله

۲–۲–۲–۵–اصل سرعت در آیین دادرسی کیفری

۲–۲–۲–۶–امنیت قضایی

۲–۲–۲–۷–مفهوم صلاحیت اضافی

۲–۳– مبانی صلاحیت اضافی

۲–۳–۱– حفظ نظم عمومی

۲–۳–۲– تامین بهتر اهداف مجازات ها

۲–۳–۳– آیین دادرسی عادلانه تر و بهتر

۲–۳–۴–تضمین بیشتر حقوق فردی

۲–۳–۵– تضمین نفع اجتماعی

۲–۳–۶– رعایت اصول قانونی بودن جرایم و مجازاتها

فصل سوم : موجبات صلاحیت اضافی ۳–۱– تعدد اتهام

۳–۲– تعدد متهم

۳–۳– شغل متهم

۳–۲–۴– عدول موردی از صلاحیت محلی

فصل چهارم : تبیین اصول مرتبط با صلاحیت اضافی ۵۰ ۴–۱– احاله ۵۰ ۴–۱–۱– سابقه احاله ۵۰ ۴–۱–۲– شرایط احاله ی کیفری

۴–۱–۳– نحوه احاله

۴–۲– اختلاف در صلاحیت

۴–۲–۱– موارد اختلاف در صلاحیت

۴–۲–۲– مرجع و نحوه حل اختلاف در صلاحیت

فصل پنجم : ۶۵نتیجه گیری و پیشنهادات ۵–۱ نتیجه گیری

۵–۲پیشنهادات

منابع و مآخذ

منابع فارسی

چکیده لاتین

کلیدواژه ها

  • صلاحیت اضافی
  • احاله
  • مرجع قضایی
  • صلاحیت قضایی