صلح و دوستی با غیر مسلمانان از دیدگاه منابع فقه اسلامی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
صلح و دوستی با غیر مسلمانان از دیدگاه منابع فقه اسلامی
عنوانصلح و دوستی با غیر مسلمانان از دیدگاه منابع فقه اسلامی
رشتهحقوق
دانشجوسعید فرساد
استاد راهنمادکتر سید مصطفی محقق داماد، سید ابوالقاسم نقیبی
استاد مشاوردکتر رسول رسولی پور
مقطعدکتری
سال دفاع۱۳۹۷
دانشگاهدانشگاه شهید مطهری


صلح و دوستی با غیر مسلمانان از دیدگاه منابع فقه اسلامی عنوان رساله ای است که توسط سعید فرساد، با راهنمایی دکتر سید مصطفی محقق داماد و سید ابوالقاسم نقیبی و با مشاوره دکتر رسول رسولی پور در سال ۱۳۹۷ و در مقطع دکتری دانشگاه شهید مطهری دفاع گردید.

چکیده

از نگرانی های بزرگ انسان معاصر، زندگی صلح آمیز و دوستانه میان انسان ها و ملت های جهان است. مساله این است که ادله ی فقه اسلامی، چه باورها و ادله ای را در زمینه ی تکلیف مسلمانان و انسان ها برای تحقق بخشیدن به صلح و دوستی میان مسلمانان و غیر مسلمانان، پیروان ادیان و همه ی انسان ها دارد؟ ادله ی جهاد ابتدایی، جنگ، خشونت و برایت از مشرکان، چه نسبتی با ادله ی صلح و دوستی با غیر مسلمانان دارند؟ از نظر معارف و ادله ی فقه اسلامی، رحمت گسترده ی خداوند، همه ی انسان ها را در بر گرفته است؛ انسان ها با صرف نظر از هر ویژگی، برادران یکدیگرند و از حقوق برادری و برابری برخوردارند؛ انسان ها عیال خداوند هستند و دوست داشتنی ترین شخص نزد خداوند، کسی است که نسبت به آنان مهربان تر و در برآوردن نیازهایشان کوشاتر است؛ آنان در ابتدای آفرینش قرن ها همواره با یکدیگر به صورت امت واحد بودند و در صلح و دوستی زندگی می کردند. سپس در میان آنان اختلاف افتاد. هدف خداوند از فرستادن پیامبران(ع) حل اختلافات و بازگرداندن آنان به صلح و دوستی و وحدت پیشین است. معارف قرآنی و ادله ی فقه اسلامی، نخست دل انسان ها را به وحدت، زندگی صلح آمیز، دوستانه و برادرانه با سایر انسان ها متوجه می کند؛ سپس با تکیه بر این باورها و ادله، برای تحقق بخشیدن به وحدت، صلح و دوستی پیشگامانه میان مسلمانان و غیر مسلمانان و همه ی انسان ها، دستورات عملی صادر می کند. این معارف و دستورات در دو سطح وارد شده است؛ تکلیف به وحدت، صلح و دوستی؛ یک– با همه ی انسان ها از آن نظر که انسان اند؛ دو– با پیروان ادیان و میان فرقه های خود آنان، به این دلیل که اصول دین آنان مشترک است و همه از جانب خداوند آمده اند؛ بنابراین، ادله ی جنگ، خشونت و برایت از مشرکان در قرآن، سنت و سیره تاسیسی نیست. بلکه جنگ صرفا برای دفاع در برابر حمله مجاز است. برایت از مشرکان نیز در شرایطی مجاز و مشروع می شود که برای جلوگیری از نفوذ دشمنان و مستکبران و جاسوسی به نفع آنان باشد. این مطلب هم امضایی است؛ زیرا عقل سالم و عقلای جهان، به ضرورت دفاع در برابر تجاوز و ضرورت برایت از دشمنان و زورگویان برای جلوگیری از نفوذ و جاسوسی حکم می کنند. مطابق ادله ی فقه اسلامی، شرک و کفر به تنهایی مجوز دشمنی، برایت و جنگ نیست. پس ادله ی وجوب تلاش برای تحقق صلح و دوستی پیشگامانه در میان مسلمانان با غیر مسلمانان و همه ی انسان ها، عام می باشد. و ادله ی جنگ و برایت، خاص است و به موارد محدود حمل می گردد.

ساختار و فهرست رساله

فهرست مطالب؛ عنوان: صفحه: مقدمه ا فصل اول: صلح و دوستی با همه ی انسان ها

مبحث اول: مفهوم صلح و تاریخچه ی آن

گفتار اول: مفهوم صلح

گفتار دوم: مراتب صلح

گفتار سوم: تاریخچه ی صلح و دوستی

بند اول: اولین کنفرانس صلح لاهه (۱۸۹۹)

بند دوم: دومین کنفرانس صلح لاهه (۱۹۰۷)

بند سوم: میثاق جامعه ملل

بند چهارم: پیمان های رفع نقص میثاق جامعه ی ملل

فرع اول: پیمان لوکارنو (اول دسامبر ۱۹۲۵)

فرع دوم: پیمان بریان – گلوک (پیمان پاریس)

بند پنجم: ممنوعیت جنگ در منشور سازمان ملل متحد

بند ششم: حل و فصل مسالمت آمیز اختلافات

بند هفتم: اقدام در موارد تهدید علیه صلح – نقض صلح و اعمال تجاوز

بند هشتم: همکاری اقتصادی و اجتماعی بین المللی

مبحث دوم: مبانی نظری صلح با غیر مسلمانان در حوزه ی انسانی

گفتار اول: رحمت گسترده ی خداوند و صلح با غیر مسلمانان جهان

بند اول: صفت رحمان در قرآن کریم

بند دوم: آیه

سوره انعام

بند سوم: روایت سلمان

بند چهارم: نامه امام باقر(ع) به سعد الخیر

بند پنجم: روایت ابراهیم بن زیاد کرخی

بند ششم: روایت ابوهریره

گفتار دوم: پیامبری برای رحمت بر همه ی جهان

بند اول: آیه ی

سوره ی انبیاء

بند دوم: رحمت پیامبر اکرم(ص) نسبت به مشرکان ستیزه جوی مکه

بند سوم: پیامبری(ص) که قاتل خویش را می بخشد؛

گفتار سوم: پیامبر نرم خو

گفتار چهارم: عدالت و صلح

بند اول: عدالت با دشمنان

فرع اول: آیه

سوره مایده

فرع دوم: آیه

سوره بقره

فرع سوم: حمله ی خالد بن ولید و جبران خسارت

بند دوم: گستره ی جهانی عدالت

بند سوم: برقراری عدالت از اهداف پیامبران

بند چهارم: عدالت و برابری انسان ها

فرع اول: آیه

سوره حجرات

فرع دوم: روایتی از پیامبر(ص) در فتح مکه

فرع سوم: حدیث پیامبر(ص) در حجه الوداع

فرع چهارم: روایت علی(ع)

فرع پنجم: حدیث شانه

فرع ششم: زشتی کبر و خود بزرگ بینی

فرع هفتم: نامه علی(ع) به مالک اشتر

فرع هشتم: قضاوت عادلانه در میان غیر مسلمانان

گفتار پنجم: عدالت در همه شوون زندگی

گفتار ششم: کرامت ذاتی انسان

بند اول: آیه کرامت

بند دوم: آیه

و

سوره ی حجر و

و

سوره ی صاد

بند سوم: آیه

سوره بقره

بند چهارم: روایت پیامبر اسلام(ص)

گفتار هفتم: برادری انسانی

بند اول: آیه ی

سوره احقاف

بند دوم: آیات ۵۳–۵۰ هود ۵۰ بند سوم: آیه ی

سوره اعراف ۵۰ بند چهارم: آیه

اعراف ۵۰ بند پنجم: آیه ی

هود

بند ششم: آیه ی

نمل

بند هفتم: آیه ی

اعراف

بند هشتم: آیه ی

هود

بند نهم: آیه ی

عنکبوت

گفتار هشتم: برادری نسبی همه ی انسان ها با اتصال به حضرت آدم(ع)

بند اول: آیه ی

سوره ی نساء

بند دوم: آیه ی

انعام

بند سوم: آیه ی

سوره ی زمر

بند چهارم: آیاتی که از انسان ها به بنی آدم تعبیر می آورد؛

گفتار نهم: آزادی عقیده

بند اول: آیه ی

سوره بقره

بند دوم: آیاتی که پیامبر اسلام(ص) را وکیل ایمان آوردن مردم نمی د اند

بند سوم: پیامبر(ص) نگهبان ایمان آوردن مردم نیست؛

بند چهارم: تنها تکلیف پیامبر(ص) ابلاغ رسالت است؛

بند پنجم: آیه ی

سوره ی یونس

بند ششم: آیه ی

سوره ی شعراء

بند هفتم: آیه ی

سوره ی کهف

بند هشتم: آیه ی

سوره زمر

بند نهم: آیه ی

سوره ی انسان

بند دهم: آیاتی که پیامبر را تنها بشیر و نذیر می داند؛

بند یازدهم: آیات

و

هود

بند دوازهم: روایتی از علی بن ابی طالب(ع)

بند سیزدهم: آزادی ادیان در زمان ظهور حضرت مهدی (عج)

گفتار دهم: احترام به مقدسات دیگران

مبحث سوم: ادله فقهی صلح و دوستی در حوزه ی انسانی

گفتار اول: وحدت عالم انسانی و صلح و دوستی؛ هدف پیامبران الهی(ع)

بند اول: آیه ی

بقره

بند دوم: آیه ی

سوره یونس

بند سوم: وحدت انسانی و صلح و دوستی در جهان در پیمان نامه ی مدینه

بند چهارم: مشترکات (فطرت) سرمایه ی وحدت جهانی

گفتار دوم: دوستی با انسان ها با صرف نظر از دین و آیین شان

بند اول: آیه ی

سوره ممتحنه

بند دوم: نامه ی علی(ع) به مالک

بند سوم: ایجاد انس و الفت با غیر مسلمانان

بند چهارم: دوستی با انسان ها با اتصاف به صفت رحمانیت خداوند

گفتار سوم: خوش رفتاری با همه ی انسان ها

بند اول: آیه

طه

بند دوم: آیه

سوره بقره

بند سوم: آیه ی

سوره اسراء

گفتار چهارم: پایبندی به عهد و پیمان

بند اول: آیه

سوره ی مایده

بند دوم: آیه ی

سوره اسراء و

مومنون و

معارج

بند سوم: آیه ی

سوره توبه

بند چهارم: سوره نساء آیه ی

۱۰۲ بند پنجم: سوره انفال آیه ی

۱۰۳ بند ششم: قرارداد امان

بند هفتم: روابط اقتصادی

بند هشتم: ممنوعیت خیانت در روابط اقتصادی:

فرع اول: سوره ی هود آیه

۱۰۷ فرع دوم: سوره ی اعراف آیه ی

۱۰۷ فرع سوم: سوره ی شعراء، آیات ۱۸۴–۱۸۱

فرع چهارم: سوره ی انعام، آیه ی ۱۵۲

فرع پنجم: سوره ی اسراء، آیه ی

۱۰۹ فرع ششم: برخی از مصادیق خیانت در روابط اقتصادی

الف– کم فروشی

ب– غبن

ج– غش در معامله

د– احتکار

گفتار پنجم: پیمان صلح با غیر مسلمانان و دشمنان

بند اول: پیمان های صلح پیامبر(ص)

بند دوم: پیمان صلح علی بن ابی طالب(ع) در نامه

۱۱۴ گفتار ششم: رحمت، محبت و لطف به هم نوعان

بند اول: آیه

سوره ممتحنه

بند دوم: آیه

سوره بقره

بند سوم: آیه

سوره مایده

بند چهارم: آیه

سوره یونس

بند پنجم: آیه

سوره نحل

بند ششم: آیه ی

سوره ی نحل

بند هفتم: آیه ی

سوره ی زمر

بند هشتم: آیه ی

سوره ی نجم

بند نهم: آیه ی

سوره ی قصص

بند دهم: نیکی در حق اسیر

بند یازدهم: روایت ابن سنان

بند دوازدهم: روایتی از اهل بیت (علیهم السلام) درباره ی مصادیق نیکی به خلق

گفتار هفتم: دعوت به صلح و دوستی

گفتار هشتم: حرمت تهمت و توهین به مقدسات دیگران

بند اول: آیه

سوره ی انعام

بند دوم: روایت امام صادق(ع) از پیامبر(ص)

بند سوم: روایت علی(ع) از پیامبر(ص)

بند چهارم: روایت عایشه (ره) از پیامبر(ص)

بند پنجم: روایت ابوبصیر از امام صادق(ع)

بند ششم: روایت ابوجمیله از امام باقر(ع)

بند هفتم: روایت امام باقر(ع) از پیامبر اسلام(ص)

بند هشتم: روایت عمر بن یزید از امام صادق(ع)

بند نهم: روایت دیگر امام صادق(ع) از پیامبر اسلام(ص)

بند دهم: روایت ابو عبیده از امام صادق(ع)

بند یازدهم: روایت حسن صیقل از امام صادق(ع)

بند دوازدهم: روایت دیگر امام باقر(ع) از پیامبر اسلام(ص)

بند سیزدهم: روایت سماعه از امام صادق(ع)

بند چهاردهم: روایت ابو بصیر از امام صادق(ع)

بند پانزدهم: روایت عمرو بن نعمان جعفی

بند شانزدهم: رفتار محترمانه ی امام صادق(ع) با زندیق

گفتار نهم: بخشش و گذشت

بند اول: آیات

و

سوره ی فصلت

بند دوم: آیه

سوره مومنون

بند سوم: آیه

سوره زخرف

بند چهارم: خطبه پیامبر اسلام(ص)

بند پنجم: روایت ابو اسحاق سبیعی از پیامبر اسلام(ص)

بند ششم: روایت حمران بن اعین

بند هفتم: روایت ابوحمزه ثمالی از امام زین العابدین(ع)

بند هشتم: روایت امام صادق(ع) از پیامبر اسلام(ص)

بند نهم: روایت حمران از امام باقر(ع)

بند دهم: روایت معتب از امام موسی بن جعفر(ع)

بند یازدهم: روایت ابن فضال از امام کاظم(ع)

بند دوازدهم: روایت جابر از امام باقر(ع)

بند سیزدهم: سیره پیامبر اسلام(ص) در بخشیدن کفار و مشرکان

گفتار دهم: محترم بودن جان انسان

گفتار یازدهم: حرمت ستم

بند اول: آیه ی

سوره ی نساء

بند دوم: آیه ی

سوره ی یونس

بند سوم: آیات

آل عمران،

انفال،

حج،

فصلت و

ق

بند چهارم: آیه ی

سوره ی کهف

بند پنجم: آیه ی

سوره ی فرقان

بند ششم: آیه ی

سوره ی بقره

بند هفتم: آیه ی

سوره ی آل عمران

بند هشتم: آیه

سوره ی آل عمران

بند نهم: آیه ی

سوره ی آل عمران

بند دهم: آیه ی

سوره ی آل عمران

بند یازدهم: آیه ی

سوره ی نساء

بند دوازدهم: آیه ی

سوره ی نساء

بند سیزدهم: آیه ی

سوره ی انعام

بند چهاردهم: حدیث قدسی

بند پانزدهم: روایت مالک بن اعین

گفتار دوازدهم: یاری ضعیف

گفتار سیزدهم: گفتگوی منطقی به جای جنگ و خشونت

بند اول: آیه ی

سوره ی طه

بند دوم: آیه

سوره ی نحل

بند سوم: آیات

و

سوره زمر

بند چهارم: آیه ی

سوره نمل

بند پنجم: آیه ی

سوره ی انبیاء

گفتار چهاردهم: برابری انسان ها

بند اول: آیه ی

سوره ی حجرات

بند دوم: آیه ی

سوره ی نحل

بند سوم: آیه ی

سوره ی ممتحنه

بند چهارم: برابری حقوق انسانی

گفتار پانزدهم: رابطه ی صلح آمیز با نوع انسانی

بند اول: آیه های

و

سوره ممتحنه

بند دوم: آیه ی

سوره ی انفال

بند سوم: آیه

سوره نساء

بند چهارم: آیه

سوره بقره

نتیجه گیری فصل اول:

فصل دوم: صلح و دوستی با پیروان ادیان الهی

مبحث اول: مبانی نظری صلح با پیروان ادیان الهی در سطح جهانی

گفتار اول: پیروان ادیان آسمانی امت واحدند؛

بند اول: آیه ی

سوره ی انبیاء

بند دوم: آیه ی

سوره ی مومنون

بند سوم: امت واحد در پیمان مدینه

بند چهارم: دین واحد در کلام پیامبر اسلام(ص)

گفتار دوم: اسلام یعنی همه ی ادیان الهی

بند اول: حضرت نوح خود را مسلمان می خواند؛

بند دوم: خداوند ابراهیم(ع) را مسلمان می خواند

بند سوم: وصیت آن حضرت به فرزندانش؛ از دنیا نروید مگر اینکه مسلمان باشید؛

بند چهارم: اقرار فرزندان حضرت یعقوب(ع) به اسلام خویش

بند پنجم: حضرت یوسف دعا می کند که خداوند او را مسلمان از دنیا ببرد؛

بند ششم: حضرت موسی(ع) خود را قوم مومن خویش را مسلمان می خواند؛

بند هفتم: باورمندان تورات؛ پیامبرانی که اسلام آوردند؛

بند هشتم: اسلام آوردن بالقیس همراه حضرت سلیمان(ع)

بند نهم: درخواست حواریون از حضرت عیسی(ع) که گواه ما باش که ما مسلمان هستیم

گفتار سوم: ادیان الهی مبدا و منشا واحد دارند؛

بند اول: آیات ۱۶۵–۱۶۳ سوره ی نساء

بند دوم: خدای ما و شما یکی است؛

بند سوم: ایمان به پیامبران و ادیان الهی، شرط صحت ایمان مسلمانان

بند چهارم: دستور ایمان به همه ی پیامبران

بند پنجم: آیه ی

سوره ی بقره

بند ششم: هر کس به پیامبران و ادیان الهی کفر بورزد، گمراه شده است؛

بند هفتم: آیه های ۱۵۱–۱۵۰ سوره نساء

بند هشتم: آیه ی

سوره ی آل عمران

بند نهم: آیه ی

سوره ی حدید

بند دهم: آیه ی

سوره ی حدید

گفتار چهارم: تصدیق ادیان پیشین در قرآن

بند اول: آیه

سوره بقره

بند دوم: آیه ی

سوره بقره

بند سوم: آیه ی

سوره بقره

بند چهارم: آیه ی

سوره بقره

بند پنجم: آیه ی

سوره بقره

بند ششم: آیات ۴–۲ سوره ی آل عمران

بند هفتم: تصدیق تورات توسط حضرت عیسی(ع)

بند هشتم: آیه ی

سوره ی آل عمران

بند نهم: آیه ی

سوره ی نساء

بند دهم: آیه

سوره مایده

بند یازدهم: آیه ی

سوره انعام

بند دوازدهم: آیه ی

سوره ی فاطر

بند سیزدهم: آیه

سوره ی احقاف

بند چهاردهم: آیه ی

سوره ی احقاف

بند پانزدهم: آیه ی

سوره ی صف

گفتار پنجم: تورات و انجیل مورد تصدیق قرآن

بند اول: آیات ۴۴–۴۳ سوره ی مایده

بند دوم: آیه ی

سوره مایده

بند سوم: آیه ی

سوره ی مایده

بند چهارم: تصدیق حضرت عیسی(ع)

بند پنجم: آیه ی

سوره ی مایده

بند ششم: آیه های ۶۶–۶۵ سوره ی مایده

بند هفتم: آیه ی

سوره ی مایده

بند هشتم: آیه ی

سوره ی مایده و عظمت حضرت عیسی(ع) از نگاه قرآن

گفتار ششم: سیمای پیامبران الهی در قرآن

بند اول: پیامبران برگزیدگان خدا برای آگاهی مردم به غیب

بند دوم: پیامبران الهی نشانه های پروردگار و کتب آسمانی آوردند؛

گفتار هفتم: سیمای حضرت موسی(ع) و ارزش تورات در قرآن

بند اول: موسی بنده ی مخلص و برگزیده ی خدا

بند دوم: عنایات خداوند به موسی(ع)

بند سوم: لقاء الله و سخن گفتن خداوند با موسی(ع) در کوه طور

بند چهارم: کتاب موسی (تورات)

الف– کتاب موسی فرقان و هدایت

ب– تورات موسی(ع) نور و هدایت

ج– کتاب موسی(ع) هدایت و رحمت

د–کتاب موسی(ع) امام و رحمت

بند پنجم: برخی از معجزات حضرت موسی(ع)

الف– ید بیضاء

ب– جاری شدن دوازده چشمه از سنگ

ج– معجزه ی بلعیده شدن سحرها توسط عصای موسی(ع)

د– ابرهای سایه بان و روزی ترنجبین و کبک برای بنی اسراییل

س– شکافتن دریا و ساختن راه خشک از میان دریای سرخ و نجات بنی اسراییل

گفتار هشتم: حضرت مریم (س) و حضرت عیسی مسیح(ع) در قرآن

بند اول: حضرت مریم بانوی پاکدامن و برگزیده ی خداوند

بند دوم: بارداری پاک دامنانه حضرت مریم (س) و تولد خارق العاده حضرت مسیح(ع)

بند سوم: بشارت فرشتگان به میلاد مسیح(ع)

بند چهارم: مسیح(ع) کلمه ی خدا

بند پنجم: تعلیم کتاب، حکمت، تورات و انجیل برای مسیح(ع)

بند ششم: معجزات حضرت مسیح(ع)

گفتار نهم: سیمای مسیحیان در قرآن

بند اول: مهربانی، رحم دل بودن و رهبانیت مسیحیان در قرآن

بند دوم: مسیحیان، دوست ترین مردم به مومنان

گفتار دهم: تصدیق پیامبر اسلام(ص) در تورات و انجیل

بند اول: آیه ی

سوره ی اعراف

بند دوم: آیه ی

سوره ی صف

گفتار یازدهم: نجات و رستگاری از نگاه قرآن

بند اول: آیه

سوره بقره

بند دوم: آیه ی

سوره ی آل عمران

بند سوم: آیات ۱۱۵–۱۱۳ سوره آل عمران (تجلیل از مومنان اهل کتاب)

بند چهارم: آیه

سوره مایده

بند پنجم: آیه ی

سوره حج

بند ششم: آیه

سوره بقره

بند هفتم: آیات ۱۲۵–۱۲۳ سوره نساء (رستگاری با عمل صالح نه صرفا با دین)

گفتار دوازدهم: اصل مومن بودن انسان ها

بند اول: انسان ها با فطرت توحیدی آفریده شده اند؛

بند دوم: همه ی انسان ها به طور فطری خداوند را می شناسند؛

مبحث دوم: ادله ی فقهی صلح با پیروان ادیان الهی

گفتار اول: دعوت اهل کتاب به وحدت

بند اول: محورهای وحدت و همزیستی عادلانه در حوزه ی پیروان ادیان توحیدی

بند دوم: پرستش خدا و نفی شرک ذاتی

بند سوم: اهمیت یکتا پرستی

بند چهارم: ارباب و رعیتی ممنوع

بند پنجم: تاسیس رژیم ربانی

گفتار دوم: احترام به احکام و عبادات ادیان

بند اول: آیه ی

سوره حج

بند دوم: آیه ی

سوره ی حج

بند سوم: روایت علی(ع) در لزوم عمل هر کس بر طبق دین خود

بند چهارم: روایت امام باقر(ع)

بند پنجم: روایت الزام باورمندان ادیان به باور خویش

بند ششم: روایت علی(ع) درباره ی ارث مجوسی

بند هفتم: روایت حمایت امام صادق(ع) از مجوسی

بند هشتم: دستور پیامبر اسلام(ص) به حاکم یمن

بند نهم: عهدنامه پیامبر اسلام با مسیحیان نجران

گفتار سوم: استقلال قضایی

گفتار چهارم: تکریم اهل کتاب

بند اول: عبای پیامبر اسلام(ص) زیر پای مسیحیان نجران

بند دوم: خدمت پیامبر اسلام(ص) به مسیحیان نجران

بند سوم: همراهی علی بن ابی طالب(ع) با یهودی

بند چهارم: احترام پیامبر(ص) به جنازه ی شخصی یهودی

بند پنجم: دستور به مدارا و پرهیز از آزار و اذیت اهل کتاب در عهدنامه پیامبر اکرم(ص) با مسیحیان سینا

گفتار پنجم: دوستی با اهل کتاب

گفتار ششم: نیکی به اهل کتاب

بند اول: پیامبر اسلام(ص) از یهودی عیادت می کند؛

بند دوم: سیره ی امام علی(ع) و امامان شیعه در رفتار با اهل کتاب

گفتار هفتم: تعامل با اهل کتاب

بند اول: نگرش پیامبر اسلام(ص) به یهودیان

بند دوم: حق مالکیت و فعالیت های اقتصادی

فرع اول: روایت رهن بودن زره پیامبر(ص) نزد مردی یهودی

فرع دوم: محافظت امام علی(ع) از یهودی غریب

فرع سوم: هم سفره شدن با اهل کتاب

فرع چهارم: موارد دیگر از تعامل با اهل کتاب به اختصار

گفتار هشتم: اعتبار عبادت گاه های ادیان

گفتار نهم: برادری پیامبران

گفتار دهم: دعوت به گفتگو و مذاکره با دینداران جهان

گفتار یازدهم: آزادی آموزش و پرورش دینی برای پیروان ادیان

گفتار دوازدهم: مشارکت اجتماعی پیروان ادیان آسمانی در جامعه ی اسلامی

گفتار سیزدهم: بخشش و گذشت

گفتار چهاردهم: اظهار همدردی در مصیبت ها

گفتار پانزدهم: دلسوزی برای اهل کتاب

گفتار شانزدهم: مسخره، عیب جویی، دادن لقب های بد ممنوع

گفتار هفدهم: توهین نکردن به اهل کتاب

گفتار هجدهم: ستم کردن به پیروان ادیان آسمانی حرام است؛

گفتار نوزدهم: تضمین امنیت پیروان ادیان آسمانی

فصل سوم : نسبت ادله ی جنگ و برایت از کافران و مشرکان با صلح و دوستی با غیر مسلمانان و راه تحقق آن

مبحث اول: تبیین نسبت آیات جنگ و برایت با آیات صلح و دوستی

گفتار اول: آیات ۱۹۳–۱۹۰ سوره بقره

گفتار دوم: آیات ۷۶–۷۴ سوره ی نساء

گفتار سوم: آیه ی

سوره ی نساء

گفتار چهارم: آیه های ۹۰–۸۹ سوره ی نساء

گفتار پنجم: آیه های ۳۹–۳۸ سوره ی انفال

گفتار ششم: آیات ۵۷–۵۵ سوره ی انفال

گفتار هفتم: آیات ۶۵–۶۱ سوره ی انفال

گفتار هشتم: آیات ۱۵–۱۲ و

سوره ی توبه

گفتار نهم: آیه ی

سوره ی توبه

گفتار دهم: آیه

سوره ی توبه

گفتار یازدهم: آیه ی

سوره ی توبه

گفتار دوازدهم: آیه های

و

سوره ی حج

گفتار سیزدهم: آیه ی

سوره ی احزاب

گفتار چهاردهم: آیه ی

سوره ی احزاب

گفتار پانزدهم: آیات ۴–۱ سوره ی محمد(ص)

گفتار شانزدهم: سوره ی فتح آیات ۲۹–۲۲ و

۲۹۵ گفتار هفدهم: آیه ی

سوره ی حجرات

گفتار هجدهم: آیه ی

سوره ی توبه

مبحث دوم: سیره ی پیامبر اسلام(ص) در جنگ

گفتار اول: جنگ های پیامبر اسلام(ص) با کفار و مشرکان و رابطه ی آن با ادله ی صلح و دوستی

بند اول: جنگ بدر

بند دوم: جنگ احد

بند سوم: واقعه ی بیر معونه

بند چهارم: جنگ خندق

بند پنجم: جنگ موته

بند ششم: جنگ حنین

گفتار دوم: جنگ های پیامبر اسلام(ص) با یهودیان و رابطه ی آن با ادله ی صلح و دوستی

بند اول: واقعه ی بنی قینقاع

بند دوم: واقعه ی بنی نضیر

بند سوم: غزوه ی بنی قریظه

بند چهارم: غزوه خیبر

مبحث سوم: آیات دوستی نکردن با غیر مسلمانان و رابطه ی آن با ادله ی صلح و دوستی

گفتار اول: آیه ی

سوره ی آل عمران

گفتار دوم: آیه ی

سوره ی توبه

گفتار سوم: آیه ی

سوره ی توبه

گفتار چهارم: آیه ی

سوره ی ممتحنه

گفتار پنجم: آیه ی

سوره ی مجادله

گفتار ششم: آیات

تا

سوره مایده با حذف برخی از آیات

گفتار هفتم: آیه ی

سوره ی فتح

گفتار هشتم: دلیل دوستی نکردن با مستکبران

گفتار نهم: جهاد ابتدایی دفاع است

گفتار دهم: اقدام پیشدستانه برای تحقق صلح و دوستی با غیر مسلمانان و مردم جهان

مبحث چهارم : توافق بر مشترکات و تساهل بر مختلفات در تحقق صلح و دوستی با غیر مسلمانان

گفتار اول: مشترکات فطری، سرمایه ی صلح و دوستی و وحدت

گفتار دوم: نقش مدارا و تساهل در تحقق صلح و دوستی

بند اول: عدم تساهل

بند دوم: تساهل

الف– نامقدور بودن اجبار در ایمان

ب– آزادی و اختیار شرط تاثیر ایمان

ج– خشونت موجب مقابله به مثل و گسترش خشونت

د– اجبار در دین با انصاف منافات دارد

بند سوم: استثنای تساهل

بند چهارم: برابری حقوق انسان ها

بند پنجم: تعصب و فخر فروشی به دین خویش

نتیجه گیری فصل سوم:

نتیجه گیری کلی:

منابع و مآخذ:

کلیدواژه ها

  • صلح و دوستی با غیر مسلمانان
  • صلح و دوستی با پیروان ادیان
  • صلح
  • دوستی
  • ادله فقه اسلامی