ضرورت ایجاد تفاهمنامه بین‌المللی بر مسوولیت دولت عاملِ مهندسی زمین و ساختار معاهده پیشنهادی
ضرورت ایجاد تفاهمنامه بین‌المللی بر مسوولیت دولت عاملِ مهندسی زمین و ساختار معاهده پیشنهادی نام مقاله ای از زهرا وطنی و معصومه زمانیان بوده که در دوره پانزدهم شماره 3 (مهر 1402) مطالعات حقوقی شیراز منتشر شده است.
چکیده
یکی از علوم نوبنیاد سده‌ی اخیر، علم تغییر آب و هوا در مقیاس محلی یا جهانی است که مصادیق متعددی از رخدادهای آب و هوایی بدان منتسب می‌شود. علی‌رغم این‌که بسیاری از دولت‌ها مدتهاست از تغییر آب و هوا در راستای اهداف خویش بهره می‌جویند، لکن این قدامات و عواقب آن که اغلب کشورهای غیر از کشور عامل را نیز متأثر می‌سازد، تحت هیچ قانون ملی و فراملی قرار نگرفته و مسوولیتی متوجه عاملین نیست. این تحقیق به روش توصیفی ـ تحلیلی و تطبیقی، با هدف ارائه پیشنهاد تنظیم معاهده‌ای بین‌المللی در خصوص الزامات مهندسی زمین و مسوولیت ناشی از آن، با بهره‌گیری از شاخصه‌های چهار سند بین‌المللیENMOD ، TRIPS و پروتکل مونترال و قانون ملی سیاست محیط زیست آمریکا (NEPA) و مسوولیت اعمال منع نشده، به ارائه الگو و ساختاری برای معاهده‌ی پیشنهادی می‌پردازد. ترکیب سه مشخصه‌ی «الزام دولت‌ها به ارائه ارزیابی زیست‌محیطی طرح و برنامه‌هایشان در NEPA، تعیین راه‌کارهای حل اختلاف در TRIPS و ویژگی اصل احتیاط و رویکرد پیش‌گیرانه و نیز صندوق چندجانبه در پروتکل مونترال» در چارچوب کلی متخذه ازENMOD به انضمام اجتناب از مشکلات آن در مسوول دانستن دولت‌های عامل می‌تواند معاهده‌ای نسبتاً جامع در خصوص مهندسی زمین و مسوولیت عواقب ناشی از آن در اختیار جامعه‌ی بین‌الملل قرار دهد.
کلید واژه ها
- مهندسی زمین
- رویه عدم انطباق
- پروتکل مونترال
- TRIPS
- ENMOD
- NEPA
- مسوولیت اعمال منع نشده
- بارور سازی ابرها