عناصر سازنده قانون و رویکرد به آن در نظام حقوقی اسلام

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

عناصر سازنده قانون و رویکرد به آن در نظام حقوقی اسلام نام مقاله ای است از سید محمد حسین کاظمینی که در شماره يك دوره چهل و نه (فروردين 1398) فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران منتشر شده است.

چکیده

متناسب با مبانی معرفتی مختلف عناصر سازنده و هویت‌بخش قانون متفاوت است و در نظام‌های حقوقی به گزاره‌ای واحد اطلاق قانون نمی‌شود. همین مسئله در تفاوت رویکردها و برداشت‌های از قانون نیز تأثیرگذار است. نوشتار حاضر در پی پاسخ به این پرسش است که عناصر سازنده و هویت‌بخش قانون کدام‌اند؟ و نظام‌های حقوقی با چه رویکردی قانون را فهم و تحلیل می‌کنند؟ اگر در نظامی حقوقی بر عنصر محتوایی و مفادی قانون تأکید شود، رویکرد غیراستقلالی و اگر عنصر شکلی و ساختاری مورد توجه باشد، رویکرد استقلالی به قانون اولویت می‌یابد. هستۀ سخت نظام حقوقی اسلام ارادۀ حکیمانه شارع است. ازاین‌رو قانون و تمامی مؤلفه‌ها و مفاهیم درونی این نظام خود را با این هستۀ سخت تبیین و در افق آن تعریف می‌کنند. در نظام حقوقی اسلام قانون از دو اتم محتوایی- مفادی و شکلی-ساختاری تشکیل شده و با رویکردی غیر استقلالی به آن نگریسته می‌شود.

کلیدواژه‌ها

  • قانون
  • عناصر سازنده
  • مبانی معرفتی
  • نظام حقوقی اسلام