قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها در ایران از دیدگاه حقوق بین الملل محیط زیست

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها در ایران از دیدگاه حقوق بین الملل محیط زیست
عنوانقانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها در ایران از دیدگاه حقوق بین الملل محیط زیست
رشتهحقوق بین الملل
دانشجوامیرحسین صالحی جوزانی
استاد راهنماحسین شریفی طرازکوهی
استاد مشاورعلیرضا حجت زاده
مقطعکارشناسی ارشد
سال دفاع۱۳۸۹
دانشگاهمرکز پیام نور تهران



قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها در ایران از دیدگاه حقوق بین الملل محیط زیست عنوان پایان نامه ای است که توسط امیرحسین صالحی جوزانی، با راهنمایی حسین شریفی طرازکوهی و با مشاوره علیرضا حجت زاده در سال ۱۳۸۹ و در مقطع کارشناسی ارشد مرکز پیام نور تهران دفاع گردید.

چکیده

زمین و خاک، آب و هوا بعنوان اساسی ترین عنصر حیات بشری و جایگاه تکوین و رشد گیاهان، موهبتی است الهی که به رسم امانت به انسان سپرده است تا با بهره برداری بهینه و حفاظت از آن دوام و قوام نسل خویش و گیاهان و جانوران را تضمین نماید و تردیدی نیست که حقوق محیط زیست ابزار مهمی برای نظارت و مدیریت توسعه پایدار است. امنیت غذایی مستلزم تداوم بهره برداری و حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها میباشد، از سوی دیگر استقرار جمعیت های انسانی و تمدنهای اولیه بشری در مناطق حاصلخیز و مستعد کشاورزی ما را به ارزش و جایگاه واقعی خاک و زمین واقف می سازد. چرا که سکونتگاههای بشری همواره در مناطقی ایجاد شده اند که شرایط مساعد آب و خاک و اقلیم وجود داشته است. و اینکه شهرها و نقاط سکونتی عمدتا در دشتهای حاصلخیز کشاورزی قرار گرفته و بخش قابل توجهی از اراضی کشاورزی تخریب گردید. مسایلی از این دست که تنها گوشه ای از مخاطرات تغییر کاربری اراضی زراعی و باغها قلمداد میگردد، موجب شده تا معضل تخریب و تبدیل اراضی کشاورزی که در سالیان اخیر با روندی رو به تزاید و نگران کننده، مواجه بوده است. در کانون توجه مراجع تصمیم قرار گیرد. لذا در سال ۱۳۷۴ مرجع قانونگذاری کشور با درک صحیح از مخاطرات تغییر کاربری های غیر مجاز اراضی زراعی و باغها، اقدام به تصویب قانونی تحت عنوان قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغها نمودند که پس از گذشت یک دهه قانون موصوف در سال ۱۳۸۵ دستخوش تغییراتی اساسی گردید. مجموعه حاضر تلاشی است در راستای اجرای مقررات مرتبط با حفظ عرصه های زراعی و باغها و ضوابط زیست محیطی که این حقوق در تعیین خط مشی ها و اقدامات حفاظتی محیط زیست و همچنین استفاده عاقلانه و پایدار از منابع طبیعی موثر است.

کلیدواژه ها

  • حقوق بین الملل محیط زیست
  • منابع طبیعی
  • کاربری زمین
  • فاکتورهای اقلیمی
  • زمین زراعی
  • حفاظت زیست محیطی
  • بهره برداری از زمین
  • باغ ها
  • ایران