قلمرو حق بر سلامتی در نظام بین الملل حقوق بشر
قلمرو حق بر سلامتی در نظام بین الملل حقوق بشر نام مقاله‌ای از احسان جاوید و صابر نیاورانی است که در شماره چهل و یکم (مهر 1393) نشریه پژوهش حقوق عمومی منتشر شده است.
چکیده
«حقِ بهره‌مندی از عالی‌ترین استاندارد قابل حصول سلامتی» به عنوان حقی بنیادین توصیف می‌شود که برای تحقق و بهره‌مندی از سایر حق‌ها و آزادی‌ها از اهمیت بسیاری برخوردار است. هرچند این حق به لحاظ محتوا، به نسل دوّم حقوق بشر تعلق دارد، لیکن ارتباطی نزدیک با سایر نسل‌های حقوق بشری دارد. حق برسلامتی، طیف وسیعی از حق‌ها را گِردِ هم آورده است که هر کدام نقشی انکارناپذیر در تحقق آن ایفا می‌کنند. بر این اساس، برخورداری از آب آشامیدنی سالم، غذای کافی و مقوّی، محیط زیست پاک و... مقوّم ذات سلامتی انسان به شمار می‌روند. در کنار این مسئله، برخورداری از حق حیات بدون برخورداری از سلامتی جسم و روان بی معنا خواهد بود. همین واقعیت شاهدی براین مدعاست که «کلیه‌ی مصادیق حقوق بشر، متقابلاً به هم وابسته، غیرقابل تفکیک از هم و مرتبط به هم می‌باشند.» تحقق عالی‌ترین استاندارد مورد نظر ماده‌ی 12 میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در پرتو به کارگیری حداکثر امکانات اقتصادی و فنی و طی روندی ضرورتاً تدریجی‌الحصول، رنگ واقعیت به خود خواهد گرفت. از اینرو میزان تحقق و بهره‌مندی از این حق، رابطه‌ای مستقیم با سطح رشد و توسعه یافتگی اقتصادی و اجتماعی یک کشور دارد. میثاق حقوق اقتصادی، اجتماعی با علم به این واقعیت، از دولت‌های عضو می‌خواهد تا با بهره‌گیری از همکاری‌های بین‌المللی اقتصادی و فنی با یکدیگر، ظرفیت‌ها و قابلیت‌های خود را جهت ارتقا میزان بهره‌مندی از این حق افزایش دهند.
کلیدواژه‌ها
- نظام بین‌المللی حقوق بشر
- حق بر سلامتی
- میثاق
- توسعه‌ی اقتصادی
- همکاری بین‌المللی
مواد مرتبط
- ماده 25 اعلامیه جهانی حقوق بشر
- ماده 2 میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی
- ماده 12 میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی