لزوم پاسداشت انسانیت در چگونگی رفتار با محرومان از آزادی؛ از نظر تا عمل
لزوم پاسداشت انسانیت در چگونگی رفتار با محرومان از آزادی؛ از نظر تا عمل نام مقاله ای است از امیر حسین رنجبریان و مریم کربلایی حسنی که در شماره دو دوره پنجاه و دو (تابستان 1401) فصلنامه مطالعات حقوق عمومی دانشگاه تهران منتشر شده است.
چکیده
حق افراد محروم از آزادی به برخورداری از رفتار انسانی، از اساسی‌ترین حقوق بشری محسوب می‌شود که برای اولین بار در مادة 10 میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی مورد توجه قرار گرفت. با توجه به اینکه محرومیت از آزادی فرد را با آسیب‌پذیری ویژه‌ای روبه‌رو می‌سازد و کرامت و حقوق انسانی او را به‌راحتی در معرض تضییع قرار می‌دهد، چنین حقی بی‌شک لازمة احترام به کرامت ذاتی انسان به‌حساب می‌آید. اما اسناد بین‌المللی حقوق بشری هیچ‌گونه تعریفی از آن ارائه نداده و فقط به بیان تعهد به «ممنوعیت شکنجه و سایر رفتارها یا مجازات‌های ظالمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز» پرداخته‌اند. این در حالی است که این ممنوعیت تنها یک تعهد حداقلی برای احترام به کرامت و رفتار انسانی در شرایط محرومیت از آزادی به‌حساب می‌آید. تضمین رفتار انسانی نسبت به محرومان از آزادی نیازمند سطح بالاتری از تعهدات و اقدامات فعالانه از سوی دولت‌هاست.
کلیدواژه‌ها
- رفتار انسانی
- رفتار غیر انسانی
- کرامت انسانی
- محرومیت از آزادی
- نهاد های حقوق بشری