ماده واحده لایحه قانونی راجع به تشکیل سازمان بهزیستی کشور

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده واحده لایحه قانونی راجع به تشکیل سازمان بهزیستی کشور: در جهت تحقق مفاد اصول ۲۱ و ۲۹ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و به منظور تأمین موجبات برنامه‌ریزی، هماهنگی، نظارت‌و ارزشیابی و تهیه هنجارها و استانداردهای خدماتی و توسعه دامنه اجرای برنامه‌های بهزیستی در زمینه حمایت خانواده‌های بی‌سرپرست و نیازمند وارائه خدمات مختلف به کودکان و تدارک امکانات پیشگیری و توان‌بخشی حرفه‌ای و اجتماعی معلول جسمی و روانی و تجدید تربیت منحرفین‌اجتماعی و حمایت و نگهداری از کودکان و اطفال بی‌سرپرست و معلولین غیرقابل توانبخشی و سالمندان نیازمند و آموزش نیروی انسانی خدمات‌بهزیستی و توان‌بخشی و تأمین موجبات تشویق، جلب مشارکت و فعالیت گروه‌های داوطلب و مؤسسات غیردولتی، سازمان بهزیستی کشور تشکیل‌می‌شود.

تبصره ۱ - سازمانهایی که با تصویب این قانون در سازمان بهزیستی کشور با کلیه کارکنان، تجهیزات دیون و تعهدات ادغام می‌شوند عبارتند از: معاونت امور بهزیستی و کلیه واحدها و وظایف و فعالیتهای موضوع این ماده واحده مربوط به بهزیستی وزارت بهداری و بهزیستی و سازمانهای‌منطقه‌ای بهداری و بهزیستی و مؤسسات ادغام شده و وابسته به آن

- کمیته امداد امام

- بنیاد شهید

- سازمان تربیتی شهرداری تهران

تبصره ۲ - رئیس سازمان بهزیستی کشور، وزیر مشاور است.

تبصره ۳ - اعتبارات پیش‌بینی شده در قانون بودجه سال ۱۳۵۹ کل کشور ذیل مؤسسات و ردیف‌های مربوط به سازمانها و دستگاه‌هایی که درسازمان بهزیستی کشور ادغام می‌شوند توسط سازمان برنامه و بودجه از ذیل آنها حذف و در اختیار سازمان بهزیستی کشور گذارده می‌شود.

تبصره ۴ - سازمان بهزیستی کشور به صورت غیر متمرکز و امور اجرایی آن در هر استان زیر نظر شورایی متشکل از افراد زیر اداره می‌شود:

- امام جمعه شهرستان مرکز استان

- استاندار

- دو نفر معتمد محل به معرفی شورای استان

- رئیس دفتر برنامه و بودجه استان

- مدیر کل امور اقتصادی و دارایی استان

- مدیر عامل سازمان منطقه‌ای بهداری استان

- شهردار شهر مرکز استان

- رئیس سازمان بهزیستی استان

استاندار سمت ریاست شورای بهزیستی استان و رئیس سازمان بهزیستی استان سمت دبیر

شورا را دارا است.

امور اجرایی سازمان بهزیستی استان تهران زیر نظر شورایی متشکل از افراد زیر اداره

خواهد شد:

- امام جمعه تهران یا نماینده ایشان

- وزیر مشاور و رئیس سازمان بهزیستی کشور

- دو نفر به معرفی دفتر امام

- نماینده وزیر مشاور رئیس سازمان برنامه و بودجه

- نماینده وزیر امور اقتصادی و دارایی

- نماینده وزیر بهداری

- نماینده وزیر کار و امور اجتماعی

- نماینده شهردار تهران

وظایف شوراها به شرح زیر است:

- تصویب اعتبارات مربوط به میزان کمک به واحدهای خدماتی تابع سازمانها

- انتخاب رئیس سازمان بهزیستی استان

- جلب کمکهای مادی و معنوی از مردم و اشخاص نیکوکار

- ارائه پیشنهاد و جلب حمایت مراجع تقلید و روحانیون

- نظارت بر نحوه انجام خدمات سازمان

جلسات شوراهای بهزیستی استانها تا زمانی که شورای استان دو نفر معتمد را معرفی ننموده‌اند، بدون حضور آنان تشکیل خواهد گردید.

تبصره ۵ - واحدهایی که خدمات سازمان را به طور مستقیم به استفاده‌کنندگان از خدمت ارائه می‌دهند از نظر مقررات مالی و استخدامی تابع‌مقررات خاص خواهند بود که آیین‌نامه آن به تصویب هیئت وزیران می‌رسد فقط واحدهای ستادی سازمان در مراکز استانها و تهران تابع مقررات قانون‌محاسبات عمومی و قانون استخدام کشوری و سایر مقررات عمومی دولت می‌باشند.

تبصره ۶ - هزینه‌های ستاد مرکزی سازمان بهزیستی کشور و ستادهای سازمانهای بهزیستی استانها منحصراً از بودجه عمومی دولت تأمین وپرداخت خواهد شد. ولی اعتبارات کمک به واحدهای خدماتی از محل اعتبارات بودجه عمومی دولت و کمکها و اعانات مردم تأمین خواهد گردیدتمرکز درآمدهای حاصل از عملیات واحدهای خدماتی و کمک‌ها و اعانات در خزانه الزامی نبوده ولی هزینه‌های واحده‌های مذکور مشمول مقررات‌مربوط به «کمک در قانون محاسبات عمومی» خواهد بود.

تبصره ۷ - سازمان بهزیستی استان فقط رابطه فنی و تخصصی با سازمان مرکزی و تهران خواهد داشت و واحدهای خدماتی در استان فقط باسازمان بهزیستی در مرکز استان مرتبطند.

تبصره ۸ - با تصویب این قانون کلیه داراییها و اموال اعم از منقول و غیرمنقول سازمانها و مؤسساتی که در سازمان بهزیستی کشور ادغام می‌شوند، به سازمان بهزیستی کشور منتقل می‌گردد.

تبصره ۹ - تا زمانی که آیین‌نامه‌های مربوط به این قانون به تصویب نرسیده کلیه آیین‌نامه‌ها و مقررات و دستورالعملها و ضوابط ملاک عمل درسازمانها و واحدهای ادغام شده به قوت خود باقی خواهد بود سازمان بهزیستی کشور مکلف است حداکثر تا سه ماه پس از تصویب این قانون نسبت به‌تهیه و تصویب آیین‌نامه‌ها و مقررات مربوط اقدام نماید.

تبصره ۱۰ - کلیه مؤسسات دولتی و غیردولتی که بیش از ۵۰ نفر در آنها به کار مشغولند مکلفند طبق آیین‌نامه‌ای که از طرف سازمان بهزیستی‌کشور تهیه و به تصویب سازمان بهزیستی کشور می‌رسد، نسبتی بین ۲ تا ۵ درصد کارکنان خود را از میان معلولین توان‌بخشی شده که قادر به انجام‌کارهای مورد نیاز این قبیل مؤسسات باشند استخدام کنند.

مؤسسات غیردولتی که به هر علتی مفاد این تبصره را رعایت ننمایند، مکلفند بابت هر مورد مبلغ معینی را که به تصویب هیئت وزیران خواهد رسید به‌سازمان بهزیستی کشور بپردازند.

تبصره ۱۱ - ضوابط مربوط به ایجاد و اداره مؤسسات مختلف که خدمات موضوع این ماده واحده را ارائه می‌دهند و رسیدگی به تخلفات آنان ازطرف سازمان بهزیستی کشور تهیه و به مرحله اجرا گذارده می‌شود.

تبصره ۱۲ - وظایف مربوط به ارائه سیاست‌های کلی و برقراری هماهنگی بین استانهای مختلف زیر نظر وزیر مشاور و رئیس سازمان بهزیستی‌کشور انجام خواهد گرفت.

تبصره ۱۳ - آن دسته از کارکنان غیررسمی کادر ثابت مؤسسات و واحدهای واگذاری که در تاریخ تصویب این قانون به دفاتر ستادی سازمان‌بهزیستی کشور منتقل می‌شوند در صورتی که تابع قانون کار نبوده و به طور تمام وقت به خدمت اشتغال داشته باشند بر اساس ضوابط ماده ۱۵۰ قانون‌استخدام کشوری از تاریخ واگذاری نوع خدمتشان به رسمی کشوری تبدیل می‌گردند و مقررات تطبیق وضع استخدامی دربارهٔ آنها به مورد اجرا گذارده‌می‌شود و مابه‌التفاوت به عنوان تفاوت تطبیق قابل پرداخت خواهد بود. کارکنان مؤسسات و واحدهای واگذاری که مشمول مقررات استخدامی تأمین اجتماعی می‌باشند و به دفاتر ستادی منتقل می‌گردند، تبدیل وضعشان براساس آخرین شغل مورد تصدی در زمان واگذاری صورت می‌گیرد. چنانچه در اثر تبدیل نوع خدمت به رسمی کشور مبلغی از دریافتی آنان کسر شود، مابه‌التفاوت به عنوان تفاوت تطبیق پرداخت خواهد شد.

تبصره ۱۴ - به سازمان بهزیستی کشور اجازه داده می‌شود تا تصویب سازمان و تشکیلات آن توسط سازمان امور اداری و استخدامی کشور، حداکثر برای مدت ۶ ماه به طور آزمایشی سازمان تشکیلات مورد نیاز را تنظیم و با استفاده از نظرات مشورتی سازمان امور اداری و استخدامی کشور به‌مورد اجرا گذارد.

تبصره ۱۵ - با تصویب این قانون و آیین‌نامه‌های اجرایی مربوط، آن قسمت از قوانین و مقررات که با مفاد این ماده واحده و تبصره‌های آن مغایرباشد، لغو می‌گردد.