ماده 202 قانون مجازات اسلامی مبحث سوم دیات مصوب 1361

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۲۰۲ قانون مجازات اسلامی مبحث سوم دیات مصوب ۱۳۶۱: هرگاه کسی حیوان حلال گوشت دیگری را که گوشت آن معمولا خوراکی است بدون اذن صاحب آن با ذبح شرعی بکشد باید تفاوت بین زنده و ذبح شده آنرا بپردازد وگرنه باید قیمت روز اتلاف پرداخت شود.

تبصره ۱ – اجزاء قابل استفاده مردار مانند پشم و مو و کرک متعلق به صاحب حیوان است و از قیمت آن کم میشود.

تبصره ۲ – صاحب حیوان حق ندارد حیوان ذبح شده را برگرداند و حتما خواهان مثل یا قیمت آن شود.

تبصره ۳ – هرگاه حیوان ذبح شده بطور کلی بیارزش شود بمنزله آنست که مردار شده باشد.