ماده ۳۱ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان

ماده 31 قانون حمایت از اطفال و نوجوانان: تمام جرائم موضوع اين قانون جنبه عمومی داشته و بدون شکایت شاکی خصوصی قابل تعقيب مي ‌باشد و در صورت گذشت شاكي خصوصي تعقيب موقوف نخواهد شد.

توضیح واژگان

جنبه عمومی جرم: به این معنا است که در جایی که عمل مجرمانه به جامعه ضرر و زیان وارد می‌کند مقنن فرض را بر این گذاشته‌است که جنبه عمومی دارد و دادسرا به نمایندگی از جامعه وارد عمل می‌شود و با تعقیب مرتکب جرم، موجب آرامش خاطر در جامعه می‌شود و از وقوع جرایم در آینده پیشگیری می‌کند.

شاکی خصوصی: تا زمانی که متضرر از جرم، درخواست ضرر و زیان ناشی از جرم را نکرده‌است، شاکی خصوصی محسوب می‌شود و از زمانی که دادخواست ضرر و زیان به تبع شکایت کیفری بدهد، مدعی خصوصی محسوب می‌شود.

فلسفه و مبانی نظری ماده

شاکی و زیان دیده جرایم علیه اطفال و نوجوانان، کودک نابالغ یا نوجوان کم سن و سال و ناتوان و معمولا تحت سلطه و اختبار مرتکب فعل مجرمانه است لذا قانونگذار برای حمایت از این قشر، جرایم علیه اطفال و نوجوانان را، جرم عمومی اعلام کرده است.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

اصل آن است که جرائم دارای جنبه عمومی هستند و این که برخی جرایم به عنوان جرم خصوصی یا قابل گذشت تلقی می شوند به معنای آن است که قانونگذار جنبه خصوصی را بر جنبه عمومی ترجیح داده است. جرایم علیه اطفال و نوجوانان نیز مطابق این اصل جنبه عمومی دارند و به جهت شرایط خاص و ویژه ای که کودکان و نوجوانان دارند و آسیب پذیر هستند، این جرایم هم جنبه عمومی دارند و قابل گذشت نیستند.

رویه های قضایی

نظریه شماره 7/1400/1345 مورخ 1401/05/10 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره قابل گذشت بودن یا نبودن بزه ارتباط نامشروع در خصوصِ اطفال