ماده 39 قانون حمایت خانواده
(تغییرمسیر از ماده ۳۹ قانون حمایت خانواده)
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده ۳۹ قانون حمایت خانواده مصوب ۱۳۹۱: در کلیه موارد، قطعی و قابل اجراء بودن گواهی عدم امکان سازش یا حکم طلاق باید از سوی دادگاه صادرکننده رأی نخستین گواهی و همزمان به دفتر رسمی ازدواج و طلاق ارائه شود.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
رای قطعی: رایی است که از هیچ‌یک از طرق عادی، قابل شکایت (واخواهی، تجدیدنظر) نباشد.[۱]
گواهی عدم امکان سازش: از تصمیمات دادگاه است که در خصوص دعوای طلاق صادر می شود.[۲]
حکم طلاق: تصمیم دادگاه بر انحلال رابطه زوجیت را حکم طلاق گویند.[۳]
دادگاه: مرجعی است که به تجویز قانون برای رسیدگی به شکایات و دعاوی امور حسبی تشکیل می شود.[۴]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 39 قانون حمایت خانواده
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- گواهی عدم امکان سازش یا حکم طلاق باید حتماً از سوی دادگاه صادرکننده رأی نخستین تأیید شود.
- قطعی و قابل اجراء بودن مستندات مربوط به جدایی ضروری است.
- ارائه گواهی به دفتر رسمی ازدواج و طلاق باید همزمان با صدور آن انجام گیرد.
- تمامی مراحل باید از طریق مراجع قانونی و ذی‌صلاح صورت پذیرد.
رویه های قضایی
مقالات مرتبط
صلاحیت دادگاههای ایران در طلاق ایرانیان مقیم خارج از کشور
منابع
- ↑ عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دوره پیشرفته). چاپ 24. دراک، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1345204
- ↑ لیلاسادات اسدی و فریده شکری. درس نامه آیین دادرسی مدنی ویژه امور و دعاوی خانوادگی. چاپ 1. دانشگاه امام صادق(ع)، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405612
- ↑ فریدون نهرینی. ایستایی اجرای حکم دادگاه. چاپ 1. گنج دانش، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405616
- ↑ یوسف نوبخت. نگاهی به آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. رادنواندیش، 1393. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6405480