ماده ۴ قانون حفظ و گسترش فضای سبز و جلوگیری از قطع بی رویه درخت
قطع درخت در محلهای مشمول این قانون از تاریخ ابلاغ شناسنامه ممنوع است مگر با تحصیل اجازه که طبق مقررات آییننامه مذکور درماده 12 داده خواهد شد.
تبصره 1 - از تاریخ اجرای این قانون تا ابلاغ شناسنامه قطع درختهای مشمول این قانون بدون تحصیل اجازه طبق مقررات آییننامه مذکور در ماده12 ممنوع است.
تبصره 2 - اراضی مشجر و اماکن مسکونی و محلهای کسب و پیشه و تجارت که مساحت آن از پانصد متر مربع تجاوز نکند از شمول این قانونمستثنی است. تفکیک قطعات اراضی مشجر و باغات بزرگتر از پانصد متر مربع با رعایت مقررات شهرسازی مجاز است ولی قطع درخت در قطعات تفکیک شده به هرمساحت که باشد بدون اجازه طبق مقررات این قانون ممنوع است.
تبصره 3 - در پروانههای ساختمانی که بر اساس طرح جامع و یا هادی شهرها از طرف شهرداریها صادر میشود تعداد درختی که در اثر ساختمانباید قطع شود تعیین و قید خواهد شد. در صورتی که پس از دریافت پروانه و قطع درخت ظرف مدت مندرج در پروانه بدون عذر موجه اقدام بهساختمان نشود مرتکب مشمول مجازاتهای مقرر در این قانون خواهد شد.
تبصره 4 - شهرداریها موظفند به ازاء درختهایی که در باغات و اماکن مشمول این قانون کاشته شده یا میشوند برای مدتی که طبق مقررات اینقانون اجازه قطع آنها داده نمیشود مبلغی را که به پیشنهاد مشترک وزارت کشاورزی و منابع طبیعی و وزارت کشور به تصویب هیأت وزیران میرسدهرساله به عنوان جایزه کاشت و حفظ و مراقبت از درخت به صاحبان آنها پرداخت نمایند.
نصف این مبالغ از محل اعتبار عوارض نوسازی و نصف دیگر آن محل اعتباری که در بودجه وزارت کشاورزی و منابع طبیعی برای این کار منظورخواهد شد تأمین میگردد. آییننامه اجرایی این تبصره طبق ماده 12 تهیه و تصویب خواهد شد.
تبصره 5 - به منظور تشویق در امر ایجاد و توسعه فضای سبز در شهر و روستا دولت اعتباراتی با شرایط مساعد و بهره نازل تخصیص خواهد داد وهر گونه کمک و راهنمایی به اشخاص و افراد مربوط مینماید.