ماده ۶ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان مصوب ۱۳۴۸

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۶ قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان: اثری که با همکاری دو یا چند پدیدآورنده به وجود آمده باشد و کار یکایک آنان جدا و متمایز نباشد، اثر مشترک نامیده میشود و حقوق ناشی از آن، حق مشاع پدیدآورندگان است.

توضیح واژگان

از لفظ «مشترک» اینگونه برمی آید که منظور، اثری است که در نتیجه خلاقیت بیش از یک نفر به وجود آمده باشد و فعالیت و تلاش افراد به ترتیبی باشد که سهم هریک از آنان، قابل تقسیم نباشد.[۱]

مطالعات تطبیقی

در قانون فرانسه، «اثر دارای چند پدیدآورنده» اثری است که در پدید آوردن آن بیش از یک شخص حقیقی شرکت داشته اند؛ که در این فرض، پدیدآورندگان، مشترکا مالک اثر محسوب می شوند. [۲]

در حقوق انگلیس، اثر مشترک به اثری گفته می شود که چندین مولف در پدید آمدن آن نقش داشته اند، به طوری که مشارکت و سهم آنها، قابل تمییز و تفکیک از یکدیگر نباشد. در حقوق انگلیس، آنچه اثر مشترک را از اثر جمعی متمایز می کند، قابل تمایز بودن سهم مولفان است. در واقع، در اثر جمعی، سهم اختصاصی مولفان مشخص است، اما در اثر مشترک، اینگونه نیست. [۳] قانون کپی رایت ایالات متحده مصوب 1976، اثر مشترک را اثری می داند که توسط دو یا چند پدیدآورنده تهیه شده باشد و قصد آنها بر این بوده باشد که نقش هر کدام از آنها در هم ادغام گردد و به یک مجموعه واحد تفکیک ناپذیر یا بخش های دارای وابستگی متقابل یک مجموعه واحد تبدیل شود.[۴]

نکات تفسیری دکترین ماده 6 قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان مصوب 1348

در آثار مشترک، حقوق معنوی، به همه افراد پدیدآورنده تعلق دارد که باید از امتیازات و اختیارات خود، طبق یک توافق مشترک برخوردار شوند.[۵] مولفین اثر مشترک، درصد مالکیت کپی رایت، تکالیف و تعهدات, عواید حاصله و... را در قالب قرارداد تعیین می کنند. در صورت عدم وجود چنین قراردادی، محاکم اینگونه در نظر می گیرند که مولفین اثر مشترک، دارای حقوق مساوی هستند؛ مگر اینکه دلیل مخالفی برای آن ارائه شود. [۶]

نکات توضیحی ماده 6 قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان مصوب 1348

اثر مشترک و اثر جمعی با یکدیگر متفاوت اند. اثر جمعی اثری است که تحت مدیریت یک شخص حقوقی یا حقیقی به وجود آمده باشد، بدون آنکه پدیدآورندگان، قصد ایجاد آن اثر را داشته باشند. [۷] اثر مشترک وقتی مصداق اثر محسوب می شود که تلاش و خلاقیت «همه» پدیدآورندگان در آن اثر دیده شود. [۸]

هریک از مولفین در اثر مشترک، می تواند در صورتی که کار و خلاقیتش به نحوی باشد که بتواند جداگانه آن کار را مورد بهره برداری قرار دهد، راجع به آن حقوق، قرارداد منعقد کند؛ مشروط بر اینکه به حقوق سایر مولفین لطمه ای نزند. برای مثال، آهنگساز یک فیلم سینمایی می تواند موسیقی خود را جداگانه تکثیر و قرارداد نشر منعقد کند. [۹]

در آثار مشترک، هر مولف می توان سهم مالکانه خود را بدون تسلیم اثر به دیگران انتقال دهد. در این حالت، شخص منتقل الیه، در کنار سایر مولفان، حق انعقاد قرارداد راجع به بهره برداری از اثر خود را خواهد داشت. [۱۰]

قانون گذار، به موجب این ماده، حق مشاع را علاوه بر حقوق مادی، در حقوق معنوی نیز پذیرفته است. [۱۱]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 6 قانون حمایت از حقوق مولفان و مصنفان و هنرمندان مصوب 1348

  1. اثر مشترک به اثری اطلاق می‌شود که توسط دو یا چند پدیدآورنده به‌وجود آمده باشد و کار آنان قابل تفکیک نباشد.
  2. در اثر مشترک، کار یکایک پدیدآورندگان جدا و متمایز نیست.
  3. حقوق ناشی از اثر مشترک به صورت مشاع بین پدیدآورندگان تقسیم می‌شود.
  4. اثر مشترک به‌عنوان یک کل در نظر گرفته می‌شود و حقوق مربوط به آن به صورت جمعی است.
  5. حقوق مشاع به این معناست که تمامی پدیدآورندگان در حقوق مربوط به اثر شریک هستند و حق انحصاری ندارند.

مقالات مرتبط

منابع

  1. اکرم سالارپورگل ختمی. مطالعه تطبیقی نقض حقوق پدیدآورندگان آثار ادبی و هنری در نظام حقوقی ایران و انگلستان). چاپ 1. جنگل، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5020100
  2. سیدحسن میرحسینی. فرهنگ حقوق مالکیت معنوی (جلد دوم) حقوق مالکیت ادبی و هنری. چاپ 2. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5163280
  3. سیدحسن میرحسینی. فرهنگ حقوق مالکیت معنوی (جلد دوم) حقوق مالکیت ادبی و هنری. چاپ 2. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5163272
  4. سیدحسن میرحسینی. فرهنگ حقوق مالکیت معنوی (جلد دوم) حقوق مالکیت ادبی و هنری. چاپ 2. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5206520
  5. سیدحسن میرحسینی. فرهنگ حقوق مالکیت معنوی (جلد دوم) حقوق مالکیت ادبی و هنری. چاپ 2. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5161844
  6. سیدحسن میرحسینی. فرهنگ حقوق مالکیت معنوی (جلد دوم) حقوق مالکیت ادبی و هنری. چاپ 2. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5163284
  7. آمنه وندسازجو. بررسی حقوق پدیدآورندگان آثار سینمایی در نظام مالکیت ادبی و هنری ایران. دانشگاه علامه طباطبایی، 1390-1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5106928
  8. پژمان محمدی. قراردادهای حقوق مؤلف. چاپ 1. دادگستر، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4707860
  9. پژمان محمدی. قراردادهای حقوق مؤلف. چاپ 1. دادگستر، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4709340
  10. پژمان محمدی. قراردادهای حقوق مؤلف. چاپ 1. دادگستر، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4709344
  11. سیدعباس حسینی نیک. سیاست جنایی ایران در حمایت از حقوق تألیف و نشر (سیاست تقنینی، سیاست قضایی، سیاست اداری). چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4773400