ماده 8 قانون اساسنامه سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور
ماده ۸ قانون اساسنامه سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور: ماده ۸ – منابع مالی سازمان عبارتند از:
۱ – اعتبارات هزینه ای، تملک دارایی های سرمایه ای و ردیفهای خاص در قانون بودجه سالانه کشور
۲– درآمدهای حاصل از ارائه هرگونه خدمات آموزشی، سنجش مهارت و صلاحیت حرفه ای و فروش محصولات آموزشی و تولیدات کارگاهی پس از گردش خزانهداری کل کشور
۳– دریافت هدایا و کمکهای اشخاص حقیقی و حقوقی داخلی و خارجی با رعایت قوانین و مقررات کشور
۴– دریافت هرگونه وام و تسهیلات از بانکها و مؤسسات مالی و اعتباری معتبر
۵ – معادل یک در هزار مزد کارگران در هر ماه، توسط کارفرمایان، صاحبان صنایع و بنگاههای اقتصادی طبق صورتهای ماهانه ارسالی به سازمان تأمین اجتماعی به منظور مهارت آموزی مستمر شاغلین با پیش بینی در بودجه سالانه و پس از گردش خزانه داری کل کشور
۶ – دو درصد (۲%) از منابع حاصل از فروش کالای قاچاق توسط سازمان جمع آوری و فروش اموال تملیکی به استثنای موارد مندرج در تبصره (۱) ماده (۵۳) قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز مصوب ۱۳۹۲/۱۰/۰۳ به منظور مهارت آموزی کارجویان و اقشار آسیب پذیر جامعه با پیش بینی در بودجه سالانه
۷– نیم در هزار از سود خالص پایان سال مالی آموزشگاههای فنی و حرفه ای آزاد به منظور ترویج و توسعه مهارت آموزی پس از گردش خزانه داری کل کشور
۸ – درآمدهایی که سازمان به موجب قوانین و مقررات، مجاز به وصول و هزینه کرد آن می باشد.
تبصره – کلیه دستگاههای اجرائی مکلفند با همکاری سازمان، نیازهای آموزشی نیروهای انسانی هر یک از طرحهای تملک دارایی های سرمایه ای خود را تعیین و حداکثر نیم در هزار اعتبارات آن طرح را به منظور آموزش های فنی و حرفه ای و مهارتی نیروی انسانی همان طرح در بودجه سالانه پیشبینی کرده و در قالب توافقنامه ای که بین سازمان و دستگاه مربوطه تنظیم می شود، هزینه نمایند.
در صورتی که به تشخیص بالاترین مقام هر دستگاه، همه یا بخشی از نیروی انسانی هر طرح پس از احراز صلاحیت فنی و تخصصی از طریق سازمان و با ارائه مدارک فنی و تخصصی مرتبط، نیاز به آموزش نداشته باشند، مازاد اعتبار مذکور صرف اجرای همان طرح می شود.