ماده 4 قانون اساسنامه سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور
ماده ۴ قانون اساسنامه سازمان آموزش فنی و حرفه ای کشور: ماده ۴– وظایف و اختیارات سازمان با رعایت موازین شرعی، سیاست های کلی و قوانین عبارت است از:
۱– هماهنگی و همکاری با دستگاههای اجرائی ارائه دهنده آموزش و تربیت فنی، حرفه ای و مهارتی غیررسمی در چهارچوب مصوبات شورای عالی آموزش و تربیت فنی، حرفه ای و مهارتی
۲ – مشارکت و همکاری با ارکان نظام موضوع ماده (۵) قانون نظام جامع آموزش و تربیت فنی، حرفه ای و مهارتی در استقرار و اجرای چهارچوب صلاحیت حرفه ای
۳ – اتخاذ تدابیر لازم برای تضمین کیفیت آموزش های فنی، حرفه ای و مهارتی غیررسمی در چهارچوب صلاحیت حرفه ای
۴– تعمیم و ترویج آموزش های فنی و حرفه ای (شایستگی های فنی ، غیرفنی و عمومی) برای ارتقای سطح آگاهی جامعه
۵ – تدوین استانداردهای آموزش، شایستگی و ارزشیابی حِرف و مشاغل با مشارکت شاغلین خبره و عوامل بازار کار در چهارچوب قوانین و مقررات مربوط
۶ – احداث، توسعه، بازسازی و تجهیز مراکز و کارگاههای آموزش فنی و حرفه ای و سنجش مهارت و صلاحیت حرفه ای
۷– طراحی، تدوین و اجرای برنامه های آموزش فنی، حرفه ای و مهارتی غیررسمی به صورت دولتی، غیردولتی، نیمه دولتی (تعاملی) و مشارکت بین المللی در قالب آموزشهای حضوری (مستقیم)، نیمه حضوری و مجازی بر اساس نیاز بازار کار در حِرف و مشاغل مختلف
۸ – ارائه خدمات مشاوره و هدایت حرفه ای و شغلی و کارآفرینی به متقاضیان آموزش فنی و حرفهای
۹– ایجاد مراکز سنجش مهارت و تعیین صلاحیت حرفه ای در چهارچوب قانون نظام جامع آموزش و تربیت فنی، حرفه ای و مهارتی و زیر نظر شورای عالی آموزش و تربیت فنی، حرفه ای و مهارتی
۱۰– سنجش مهارت و صلاحیت شغلی مهارت آموزان و صدور گواهینامه مهارت و شایستگی و صلاحیت شغلی
۱۱– صدور پروانه مهارت فنی کارگران ماهر موضوع ماده (۴) قانون نظام مهندسی و کنترل ساختمان مصوب ۱۳۷۴/۱۲/۲۲
۱۲ – صدور مجوز تأسیس مراکز کارآموزی جوار کارگاه و یا بین کارگاهی و آموزشگاههای فنی و حرفه ای آزاد در داخل و خارج از کشور، نظارت بر فعالیت آنها و لغو مجوز مراکز و آموزشگاههایی که بر خلاف قانون و مقررات و استانداردها عمل نمایند.
۱۳– اعتبارسنجی و رتبه بندی مراکز آموزش فنی و حرفه ای دولتی، آموزشگاههای فنی و حرفه ای آزاد و سایر ارائه دهندگان آموزش های مهارتی غیر رسمی دولتی و غیردولتی دارای مجوز از سازمان
۱۴– جلوگیری از فعالیت اشخاص حقیقی یا حقوقی فاقد مجوز آموزش فنی و حرفه ای که از عنوان سازمان یا آموزشگاه فنی و حرفه ای سوء استفاده می کنند از طریق مراجع ذی ربط
۱۵– تربیت مربی و نیروی فنی برای ارائه آموزش های فنی، حرفه ای و مهارتی در بخشهای دولتی و غیردولتی و بازآموزی و رتبه بندی آنها به منظور افزایش کیفیت مهارت آموزی
۱۶– رتبه بندی مربیان تمام وقت سازمان به منظور استقرار نظام پرداخت ها بر اساس تجربه و شایستگیهای عمومی، تخصصی و حرفه ای توسط سازمان، ظرف یک سال پس از لازم الاجرا شدن این قانون
۱۷– مطالعه و شناسایی تغییرات بازار آموزش مهارت ها، فناوری ها، شایستگی ها و شیوه های نوین مهارت آموزی در سطح ملی و بین المللی و نیازهای بازار کار فعلی و آتی و مشاغل آینده
۱۸– انجام پژوهش های کاربردی و آینده پژوهی در حوزه آموزش های فنی، حرفه ای و مهارتی و وظایف و مأموریت های سازمان
۱۹– اجرای برنامه های ترویجی برای ارتقای فرهنگ کار و مهارت آموزی و کار آفرینی، برگزاری جشنواره ملی مهارت و سایر رویدادهای ملی، منطقه ای و بین المللی مرتبط
۲۰ – تولید محتواهای آموزشی، انتشار کتب و منابع آموزشی و نشریات مورد نیاز مرتبط با آموزش و تربیت فنی، حرفه ای و مهارتی غیر رسمی
۲۱– همکاری و مشارکت با مؤسسات، انجمن های علمی، حرفه ای، اتحادیه ها و صنوف حرفه ای و شغلی و مراکز علمی، فنی، آموزشی و پژوهشی داخلی و خارجی معتبر به منظور تدوین استاندارد شایستگی و ارزشیابی و ارتقای کیفیت و توسعه آموزش های فنی، حرفه ای و مهارتی غیر رسمی
۲۲– انعقاد تفاهم نامه و هرگونه سند همکاری در زمینه آموزش، پژوهش و سنجش مهارت و صلاحیت حرفه ای با اشخاص حقیقی و حقوقی دولتی و غیردولتی داخلی و خارجی معتبر با رعایت قوانین و مقررات مربوط
۲۳ – سازماندهی و جذب کمکهای فنی، اجرائی و مالی اشخاص حقیقی و حقوقی دولتی و غیردولتی داخلی و بین المللی به منظور ارتقای سطح کمی و کیفی آموزش های فنی و حرفه ای و مهارتی در چهارچوب قوانین و مقررات مربوط
۲۴– برگزاری، حضور و مشارکت فعال در مسابقات آزاد، ملی، منطقه ای و بین المللی مهارت ها
۲۵– عضویت در سازمان های منطقه ای و بین المللی و شرکت در مجامع بین المللی مرتبط با آموزش های مهارتی غیر رسمی به عنوان نماینده دولت جمهوری اسلامی ایران
۲۶– ایجاد بانک اطلاعاتی مهارت آموختگان و رصد اشتغال آنان ظرف شش ماه پس از لازم الاجرا شدن این قانون
۲۷– تهیه و تنظیم شیوه نامه ها و دستورالعمل های مورد نیاز در حوزه وظایف سازمان در چهارچوب قوانین و مقررات مربوط ظرف شش ماه پس از لازم الاجرا شدن این قانون