ماده 106 قانون امور حسبی
ماده 106 قانون امور حسبی: سایر امور مربوطه به امین با دادگاهی است که امین را تعیین کرده است.
مواد مرتبط
توضیح واژگان
امین: در لغت به معنای امانت دار و کسی است که مردم به علت درستکاری به او اعتماد میکنند و در اصطلاح حقوقی امین دارای دو معنا است یکی به معنای خاص است و به کسی گفته میشود که مال غیر را به نفع مالک آن نگهداری میکند، خواه در مقابل حفظ مال از مالک اجرت دریافت کند یا مجانا امانت مال را به عهده بگیرد و دیگری هم به معنای عام است و به کلیه کسانی که وضع ید آنان بر مال دیگری، قانونی و ناشی از عقود مذکور در قانون است، اطلاق میگردد.[۱]
نکات تفسیری دکترین ماده 106 قانون امور حسبی
دادگاه صالح برای عزل امین همان دادگاه منصوب کننده امین است. درخواست عزل، در مواردی که صفت امانت از امین زائل می شود توسط دادستان یا هر شخص دیگری تقدیم دادگاه شود قابل رسیدگی است و دادگاهی که امین را تعیین کرده پس از احراز و اثبات صحت موضوع، مبادرت به صدور حکم عزل امین خواهد کرد.[۲]
نکات توضیحی ماده 106 قانون امور حسبی
ماده 106 قانون امور حسبی یک قاعده عقلی را مقرر داشته است به این صورت که چون تعیین امین با دادگاه صلاحیت دار موضوع ماده 105 قانون امور حسبی می باشد در نتیجه همان دادگاه نیز سایر امور مربوط به امین را مدیریت و نظارت خواهد کرد.[۳]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 106 قانون امور حسبی
محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- امور مربوط به امین تحت نظارت دادگاه تعیین کننده امین قرار دارد.
- دادگاهی که امین را تعیین کرده، صلاحیت رسیدگی به مسائل مرتبط با وظایف امین را داراست.
- مسئولیتها و وظایف امین به صورت اختصاصی توسط دادگاه تعیینکننده او مورد بررسی قرار میگیرد.
- هرگونه تصمیمگیری یا نظارت بر عملکرد امین بر عهده همان دادگاه است.
منابع
- ↑ منوچهر قوامی. مجموعه پرسش و پاسخ های قضایی (جلد اول). چاپ 1. بکاء، 1388. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6486596
- ↑ سیدمرتضی قاسم زاده. امور حسبی غایب مفقود الاثر. چاپ 1. میزان، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2707732
- ↑ محمدمجتبی رودیجانی. قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. کتاب آوا، 1397. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6487624