ماده ۱۱۳ قانون محاسبات عمومی کشور

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۱۳ قانون محاسبات عمومی کشور: کلیه اموال و دارائیهای منقول و غیرمنقولی که از محل اعتبارات طرحهای عمرانی (‌سرمایه ‌گذاری ثابت) برای اجرای طرحهای مزبور ‌خریداری و یا بر اثر اجرای این طرحها ایجاد و یا تملک میشود اعم از اینکه دستگاه اجرائی طرح، وزارتخانه یا موسسه دولتی یا شرکت دولتی و یا‌ موسسه و نهاد عمومی غیردولتی باشد تا زمانی که اجرای طرحهای مربوط خاتمه نیافته است متعلق به دولت است و حفظ و حراست آنها با‌ دستگاههای اجرائی ذیربط می ‌باشد و در صورتیکه از اموال مذکور برای ادامه عملیات طرح رفع نیاز شود واگذاری عین و یا حق استفاده از آنها به سایر‌ دستگاههای دولتی و همچنین فروش آنها تابع مقررات فصل پنجم این قانون خواهد بود و وجوه حاصل از فروش باید به حساب درآمد عمومی کشور‌ واریز گردد.

تبصره ۱ - اموال منقول و غیرمنقول موضوع این ماده پس از خاتمه اجرای طرحهای مربوط در مورد طرحهائی که توسط وزارتخانه‌ ها و موسسات ‌دولتی اجراء میشود کماکان متعلق به دولت خواهد بود و در مورد طرحهائی که مجری آنها شرکت‌ های دولتی یا نهادها و موسسات عمومی غیردولتی‌ هستند به حساب اموال و دارائی ‌های دستگاه مسوول بهره ‌برداری طرح منظور خواهد شد.

تبصره ۲ - درآمدهای ناشی از بهره ‌برداری از این نوع اموال و دارائیها در مورد طرحهای عمرانی که توسط وزارتخانه ‌ها و موسسات دولتی اجراء ‌میشود قبل و بعد از خاتمه اجرای طرح به حساب درآمد عمومی کشور و در مورد طرحهای مورد اجرای شرکتهای دولتی و موسسات و نهادهای ‌عمومی غیردولتی در صورتیکه هزینه بهره‌ برداری از محل منابع شرکت و یا منابع داخلی موسسه و نهاد عمومی غیردولتی مربوط تأمین شود به‌ حساب درآمد دستگاه مسوول بهره ‌برداری طرح و در غیر این صورت به حساب درآمد عمومی کشور منظور خواهد گردید.