ماده 11 قانون اصلاح قانون ثبت احوال 1355 - مصوب 1363

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۱ قانون اصلاح قانون ثبت احوال ۱۳۵۵ - مصوب ۱۳۶۳: ماده ۳۶ قانون مذکور و تبصره و بندهای آن بشرح زیر اصلاح میشود:

ماده ۳۶ – شناسنامه از روی دفاتر ثبت کل وقایع صادر و دارای مشخصات و اطلاعات زیر میباشد:

۱ – آرم جمهوری اسلامی ایران.

۲ – محل مخصوص انگشت نگاری و شماره کلاسمان آن.

۳ – محل الصاق عکس.

۴ – شماره شناسنامه.

۵ – نام و نام خانوادگی و جنس دارنده آن.

۶ – تاریخ تولد بترتیب روز و ماه و سال هجری شمسی و قمری.

تبصره – ذکر تاریخ هجری قمری از هنگام اجرای طرح تعویض شناسنامه برای نوزادان الزامی است.

۷ – محل تولد به ترتیب شهرستان، بخش، دهستان (شهر/ روستا).

۸ – نام و شماره شناسنامه و محل صدور شناسنامه ابوین .

۹ – تاریخ تنظیم سند بترتیب روز و ماه و سال هجری شمسی.

۱۰ – محل تنظیم سند بترتیب حوزه، شهرستان، بخش، دهستان (شهر/ روستا).

۱۱ – نام و نام خانوادگی مأمور تنظیم کننده سند و امضاء مأمور صدور و مهر اداره.

۱۲ – شماره مسلسل و سری مخصوص شناسنامه.

۱۳ – محل مخصوص ثبت ازدواج، طلاق و وفات همسر، ولادت فرزندان و وفات صاحب شناسنامه.

۱۴ – محل توضیحات.

۱۵ – محل مخصوص مهر انتخابات.

تبصره ۱ – شناسنامه های نمونه جدید افرادی که به سن ۱۵ سال تمام میرسند باید ملصق به عکس همانسال و اثر انگشت و کلاسمان انگشت نگاری صاحب آن باشد.

تبصره ۲ – شناسنامه اولیه باید در سی سالگی تمام با عکس همان سال صاحب آن تجدید شود.

صاحب شناسنامه پس از رسیدن به سن سی سال مکلف است ظرف یکسال برای تجدید آن مراجعه نماید.

تبصره ۳ – صدور شناسنامه مجدد و یا گواهی ولادت اتباع خارجه مطابق مقررات آئین نامه اجرائی این قانون خواهد بود.

تبصره ۴ – به استثنای سازمان ثبت احوال کشور، دفاتر اسناد رسمی ازدواج و طلاق، نمایندگیهای دولت جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور، اداره تشخیص هویت و پلیس بین المللی و اداره کل انتخابات، هیچیک از ارگانها و نهادها و مؤسسات دولتی و بخش خصوصی حق نقش مهر و درج هیچگونه مطلب و یا آثار دیگری بر روی شناسنامه را ندارند متخلف از این امر تحت پیگرد قانونی قرار خواهد گرفت.

الگو:مواد قانون اصلاح قانون ثبت احوال 1355 – مصوب 1363