ماده 12 قانون تشکیل دادگاههای حقوقی یک و دو

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۲ قانون تشکیل دادگاههای حقوقی یک و دو: احکام و قرارهای دادگاههای حقوقی جزء در موارد زیر قطعی است:

الف – جائیکه قاضی قطع پیدا کند که حکمش بر خلاف موازین قانونی و یا شرعی بوده است.

ب – جائی که قاضی دیگر بعلت عدم توجه قاضی اول به قواعد و موازین ضروری و مسلم فقهی قطع به مخالفت حکم او با موازین قانونی یاشرعی پیدا کند.

ج – جائی که ثابت شود قاضی در اصل صلاحیت قضاء و یا صلاحیت رسیدگی و انشاء حکم را در موضوع پرونده نداشته است.

تبصره – مرجع تجدید نظر تصمیمات دادگاه حقوقی (دو) دادگاه حقوقی (یک) است و احکام صادره از دادگاه حقوقی (یک) در این موارد قطعیاست. لکن چنانچه در رسیدگی دادگاه حقوقی یک نیز یکی از سه مورد بالا تحقق یافت، رسیدگی در دیوان عالی کشور صورت خواهد گرفت.

الگو:مواد قانون تشکیل دادگاههای حقوقی یک و دو