ماده 132 قانون امور حسبی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۳۲ قانون امور حسبی: کسی که در زمان غیبت غایب عملاً متصدی امور او باشد در موقع تعیین امین برای غائب آن شخص بر دیگران مقدم خواهد بود.

توضیح واژگان

غایب مفقودالاثر: به کسی که در زمانی طولانی غیرمتعارف نسبت به حیات و مماتش خبری نباشد؛ مفقودالاثر گویند.[۱] به عبارت دیگر به شخصی که در گذشته حیات او معلوم بوده ولی به خاطر موقعیت فعلی در بقای او تردید وجود دارد؛ مفقودالاثر گویند.[۲]

امین: در لغت به معنای امانت دار و کسی است که مردم به علت درستکاری به او اعتماد می‌کنند و در اصطلاح حقوقی امین دارای دو معنا است یکی به معنای خاص است و به کسی گفته می‌شود که مال غیر را به نفع مالک آن نگهداری می‌کند، خواه در مقابل حفظ مال از مالک اجرت دریافت کند یا مجانا امانت مال را به عهده بگیرد و دیگری هم به معنای عام است و به کلیه کسانی که وضع ید آنان بر مال دیگری، قانونی و ناشی از عقود مذکور در قانون است، اطلاق می‌گردد.[۳]

نکات تفسیری دکترین ماده 132 قانون امور حسبی

بر اساس ماده ۱۳۲ قانون امور حسبی کسانی که در زمان غیبت عملاً متصدی امور او باشند رد تعیین امین برای غایب بر دیگران مقدم خواهند بود زیرا کسی که عملاً مسئولیت را پذیرفته و به اداره اموال غایب پرداخته و ایراد و اعتراضی هم به کار او وارد نشده تغییر دادن او ممکن است اشکالاتی ایجاد کند.[۴]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 132 قانون امور حسبی

  1. اولویت شخص متصدی امور غایب نسبت به دیگران در زمان تعیین امین.
  2. تقدم افرادی که در زمان غیبت، به امور غایب رسیدگی کرده‌اند.
  3. ارتباط قانونی بین تصدی امور غایب و انتخاب امین.
  4. اهمیت مسئولیت‌پذیری و توانایی مدیریتی فرد متصدی در زمان غیبت.

منابع

  1. سیدعلی حائری شاه باغ. شرح قانون مدنی (جلد دوم). چاپ 3. گنج دانش، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 208972
  2. محمد امینیان مدرس. مفقودان و ایثارگران از دیدگاه حقوقی و قوانین حمایتی. چاپ 1. آستان قدس رضوی، 1380.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 73508
  3. منوچهر قوامی. مجموعه پرسش و پاسخ‌های قضایی (جلد اول). چاپ 1. بکاء، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6486596
  4. سیدجلال الدین مدنی. حقوق مدنی (جلد هفتم) (بررسی مشخصات اشخاص و محجورین، وضعیت، شخصیت، هویت، تابعیت، اقامت، قیمومت). چاپ 5. پایدار، 1385.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 327544