ماده 13 قانون حفظ و حراست منابع آبهای زیرزمینی کشور

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۳ قانون حفظ و حراست منابع آبهای زیرزمینی کشور مصوب ۱۳۴۵,۰۳,۰۱: منسوخه ۱۹/۰۶/۱۳۹۹ - هر گاه برای اجرای طرحهای وزارت آب و برق جهت توسعه استفاده از منابع آب های زیرزمینی و سطحی احتیاج به اراضی اشخاص یا صاحبان مؤسسات خصوصی باشد بنحو مقرر در ماده ۳ قانون تعیین حریم دریاچه احداثی در پشت سدها مصوب ۲۷ تیر ماه ۱۳۴۴ عمل خواهد شد و در صورتیکه در نتیجه اجرای طرح آبی که صاحبان قنوات و چاههای عمیق و نیمه عمیق موتوری یا آرتزین و چشمه و آب جاری سیاه آب داشته اند نقصان پیدا کند یا بکلی خشک شود علاوه بر جبران خسارت طبق ماده مذکور وزارت آب و برق مکلف است بقدر نقصان آب که بمصرف شرب اهالی و دام در فصول زراعی بمصرف زراعت میرسیده برای مشروب کردن باغ و بستان و اراضی زراعتی از منبع یا منابع تأسیسات خود آب در اختیار آنان بگذارد و بهای آن را طبق مقررات و شرایط وزارت آب و برق بدون احتساب سود سرمایه دریافت کند.

تبصره ۱ – وزارت آب و برق مکلف است قبل از شروع به اجرای طرحهای لازم در هر ناحیه مقدار آب قنوات و چاههای عمیق و نیمه عمیق و آرتزین و چشمه سارها آبهای جاری سیاه آن آب ناحیه را دقیقا اندازه گیری نموده و اوراق مخصوص تهیه نماید.

تبصره ۲ – حقوق ارتفاقی از وضع مجاری آب بهر صورت که باشد و همچنین کلیه موارد اجرای ماده ۳ قانون تعیین حریم دریاچه احداثی در پشت سدها مانع از اجرای طرحهای وزارت آب و برق یا طرحهائیکه با تأیید وزارت مذکور از طرف مؤسسات ذیصلاحیت دیگر اجراء می شود نخواهد شد . در مورد حقوق ارتفاقی پس از اجرای طرح خسارت صاحبان حقوق به تشخیص کمیسیونی مرکب از وزیر آب و برق و دادستان کل کشور و شخص ذیحق یا نمایندگان آنان جبران خواهد شد.