ماده 156 قانون خدمت نظام وظیفه عمومی مصوب 1317

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۵۶ قانون خدمت نظام وظیفه عمومی مصوب ۱۳۱۷ مصوب ۱۳۱۷,۰۳,۲۹: منسوخه ۲۹/۱۲/۱۳۲۱ - غایبین زیر هر کاه دارای عذر موجه نباشند معادل ایام غیبت بمدت خدمت زیر پرچم آنان افزوده خواهد شد:

اول – مشمولینی که برای اجرای مراسم سربازگیری احضار شده و در موعد مقرر حضور نیافته باشند.

دوم – مشمولین آماده بخدمت که در موقع احضار حاضر نشده باشند.

سوم – کسانی که بنا بر علت مزاج احضار آنها بتعویق افتاده و در خاتمه مدت مقرره خود را معرفی نکرده باشند.

تبصره ۱ (منسوخه ۲۹/۱۲/۱۳۲۱)– مشمولین بیماری که معالجه آنان برای مدت معین به بنکاه بهداری کشور محول و در اجرای دستور پزشک معالج تعلل ورزیده و یا اساسا برای معالجه به بنگاه بهداری مراجعه نکرده باشند در اینصورت معادل نصف مدتیکه برای معالجه معین شده بمدت خدمت زیر پرچم آنان افزوده خواهد شد.

تبصره ۲ (منسوخه ۲۹/۱۲/۱۳۲۱)– در صورتیکه بتصدیق دو پزشک که مشمول بند سوم و تبصره بالا در معالجه اهمال ورزیده و محتاج بادامه معالجه است پس از خاتمه معالجه و بهبود یافتن تنبیهات مقرره درباره آنان اعمال خواهد شد.

تبصره ۳ (منسوخه ۲۹/۱۲/۱۳۲۱)– اصولا حداکثر تنبیهات مشمولین مصرحه در این ماده از لحاظ خدمت از مدت ۴ سال تجاوز نخواهد کرد.

تبصره ۴ (منسوخه ۲۹/۱۲/۱۳۲۱)– افسران و افراد احتیاط و ذخیره که پس از احضار طبقات مربوطه برای انجام تعلیمات مدت یک ماهه طبق مقررات ماده ۱۲۳ در موعد معین حاضر نشده باشند باید دو برابر این مدت خدمت نمایند.

تبصره ۵ (منسوخه ۲۹/۱۲/۱۳۲۱)– مشمولینی که تا آخر سن ۴۵ سالگی از خدمت غیبت نمایند بحداکثر مجازات مندرجه در بند الف ماده ۳۵۶ قانون دادرسی و کیفر ارتش محکوم خواهند شد.

تبصره ۶ (منسوخه ۲۹/۱۲/۱۳۲۱)– کسی که پس از مدتی غیبت یا فرار شخصا حاضر شده و یا جلب گردیده باشد و در معاینه مطابق ماده ۶۰ معاف دایم تشخیص داده شود از انجام خدمت معاف ولی برای مجازات بدادکاه نظامی تسلیم خواهد شد و در صورتیکه دادکاه مقتضی بداند و غایب مذکور بیمار نباشد از ۱۵ روز تا ششماه محکوم بحبس خواهد شد.