ماده 176 قانون امور حسبی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱۷۶ قانون امور حسبی: در موقع مهر و موم صورت مجلسی مشتمل بر امور زیر تنظیم می‌شود:

۱– تاریخ سال و ماه و روز و ساعتی که اقدام به مهر و موم شده‌است.

۲– نام و مشخصات کسی که مباشر مهر و موم است.

۳– علتی که موجب مهر و موم شده‌است.

۴– نام و مشخصات و محل اقامت کسی که درخواست مهر و موم نموده و اگر دادرس به نظر خود اقدام به مهر و موم کرده باشد این نکته را در صورت مجلس می‌نویسد.

۵– نام و مشخصات و اظهارات اشخاص ذینفع که در موقع مهر و موم حاضر بوده‌اند.

۶– تعیین جایی که ترکه در آنجا مهر و موم شده از قبیل اتاق- صندوقخانه و گنجه.

۷– وصف اجمالی از اشیایی که مهر و موم نشده‌است.

۸– اموال در محل خود مهر و موم شده‌است یا محل آن تغییری داده شده.

۹– نگهبان در صورتی که معین شده باشد با ذکر اینکه نگاهبان را دادرس مستقلاً معین کرده یا بر حسب معرفی اشخاص ذینفع.

۱۰– اظهار کتبی و صریح با قید التزام از کلیه اشخاصی که با متوفی در یک جا زندگی کرده یا اموال در تصرف آن‌ها بوده مشعر بر این که چیزی از اموال متوفی را خارج یا مخفی نکرده و مطلع نیستند که دیگری به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم اموال متوفی را برده یا مخفی کرده‌است.

توضیح واژگان

درخواست: به معنای خواهش، مطالبه، تقاضا هم در امور کیفری وجود دارد و هم در امور مدنی، هرچند درخواست در امور مدنی مصادیق بیشتر و کاربرد فراوان‌تری دارد. مفهوم درخواست با دادخواست ارتباط زیادی دارد و تمییز آن‌ها از اهمیت فراوانی برخوردار است، چرا که در مورد درخواست لزومی ندارد که تشریفات خاص دادخواست رعایت گردد.[۱]

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 176 قانون امور حسبی

  1. تنظیم صورت‌جلسه حاوی تاریخ، ساعت و مشخصات مهر و موم
  2. درج نام و مشخصات فرد مسئول مهر و موم
  3. تعیین دلیل انجام مهر و موم
  4. ارائه نام، مشخصات و محل اقامت درخواست‌دهنده مهر و موم
  5. در صورت اقدام دادرس به مهر و موم، ذکر این موضوع در صورت‌جلسه
  6. ثبت نام، مشخصات و اظهارات اشخاص ذینفع حاضر
  7. تعیین مکان‌های مهر و موم شده و شرح آن‌ها
  8. توصیف کلی اشیای مهر و موم نشده
  9. ذکر وضعیت مکانی اموال: ثابت یا جابه‌جا شده
  10. تعیین نگهبان و توضیح نحوه انتخاب آن
  11. ارائه اظهارنامه کتبی و تضمین عدم خروج یا پنهان‌سازی اموال متوفی توسط افراد مرتبط

رویه های قضایی

بر اساس نظریه مشورتی شماره ۷/۶۹۶۳ مورخ ۱۳۷۸/۱۱/۳۰ اداره حقوقی قوه قضاییه اداره حقوقی قوه قضاییه شقوق ۷ و ۸ ماده ۱۷۶ قانون امور حسبی که وضف اجمالی اشیاء و این که آیا در محل خود مهر و موم شده یا تغییر شده یا تغییر محل داده‌اند گویای اموال منقول است و بنابراین مراتب مهر و موم اموال غیرمنقول انجام نشدنی است.[۲]

همچنین نظریه مشورتی شماره ۷/۶۶۰ مورخ ۱۳۷۹/۲/۸ اداره حقوقی قوه قضاییه مقرر می‌دارد: مهر و موم اموال غیرمنقول در صورتی که امول مهر و موم در داخل آن باشد با توجه به ماده ۱۷۱ و بند ۶ ماده 176 قانون امور حسبی اشکالی ندارد ولی مهر و موم غیرمنقولی که دارای متصرف باشد مجوز قانونی ندارد. ضمناً در مهر و موم غیرمنقولی که دارای متصرف باشد مجوز قانونی ندارد. ضمناً در مهر و موم غیرمنقول فقط ذکر پلاک ثبتی آن کافی است. رفع مهر و موم همانن تحریر ترکه است، در صورتی که اختلافی بین ورثه در اداره اموال متوفی باشد، دادگاه اختلاف را طرق مسالمت آمیز حل می‌نماید و اگر به نتیجه نرسید به درخواست خواهان مهر و موم از بین ورثه یا خارج از آن کسی را تعیین می‌نماید.[۳]

منابع

  1. عباس کریمی. آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1386.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1549664
  2. سیدمحمدرضا حسینی. تفسیر قضایی قانون امور حسبی. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2000056
  3. سیدمحمدرضا حسینی. تفسیر قضایی قانون امور حسبی. چاپ 1. مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2000060