ماده 1 قانون آموزش مداوم جامعه پزشکی کشور

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۱ قانون آموزش مداوم جامعه پزشکی کشور: به منظور ارتقای سطح دانش و مهارتهای شغلی جامعه پزشکی کشور، وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی موظف است از تاریخلازمالاجرا شدن این قانون نسبت به آموزش مداوم جامعه پزشکی کشور ( پزشک، دندانپزشک، دکتر داروساز، دکترای حرفهای و متخصصان علومآزمایشگاهی تشخیص طبی و دکترای علوم بهداشتی) با همکاری سازمان نظامپزشکی جمهوری اسلامی ایران و برگزاری و ارزشیابی آموزش مداوم جامعه پزشکی، در طول هر پنج سال اقدام نماید.

تبصره ۱ – مدت شرکت مشمولان موضوع این ماده در دورههای نظری و عملی بازآموزی و نوآموزی علوم پزشکی، جزو سوابق خدمتی آنها محسوب میشود.

تبصره ۲ – دانشگاهها و سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران و انجمنهای علمی تخصصی با نظر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی موظف است همه ماهه تازههای علوم پزشکی را از طریق نشریهای که با دریافت هزینههای مربوط در اختیار شاغلان حرفههای پزشکی و پیراپزشکی و حرف وابسته موضوع این ماده قرار میدهد، به اطلاع جامعه پزشکی کشور برساند.

تبصره ۳ – کلیه شاغلان حرفههای وابسته پزشکی که به نحوی دارای مؤسسه یا دفتر کار هستند و خدماتی مانند مامایی، توانبخشی، فیزیوتراپی،ساخت اندام مصنوعی و ساخت عینک طبی ارایه مینمایند و کلیه مشمولان قانون مربوط به مقررات امور پزشکی و دارویی و مواد خوردنی وآشامیدنی – مصوب ۱۳۳۴ – موظف به شرکت در دورههای خاص آموزش مداوم هستند و صدور و تجدید مجوز یا پروانه کار آنها منوط به ارایه گواهی شرکت در این دورهها ست.

تبصره ۴ – کلیه اقشار پرستاری بالاتر از فوق دیپلم برای ارتقاء و ارزشیابی موظف به شرکت در دورههای خاص آموزش مداوم هستند و شرط ارتقاء و ارزشیابی آنان، منوط به ارائه گواهی شرکت در این دورههاست.

رویه های قضایی