ماده 1 قانون اصلاح قانون تضمین خرید محصولات اساسی کشاورزی

ماده ۱ قانون اصلاح قانون تضمین خرید محصولات اساسی کشاورزی: تبصره (۱) ماده واحده قانون تضمین خرید محصولات اساسی کشاورزی مصوب ۲۱ /۶ /۱۳۶۸ با اصلاحات و الحاقات بعدی آن به شرح زیر اصلاح می شود:

تبصره ۱ – به منظور نیل به خودکفایی در محصولات اساسی کشاورزی موضوع این قانون، شورای قیمت گذاری و اتخاذ سیاست های حمایتی محصولات اساسی کشاورزی که از این پس در این قانون به اختصار شورا نامیده می شود با وظایف و ترکیب زیر تشکیل می شود:

الف – وظایف:

۱ – تعیین قیمت تضمینی محصولات اساسی کشاورزی با در نظر گرفتن معیارهای زیر:

۱ – ۱ – هزینه های واقعی تولید و سود متعارف؛

۲ – ۱ – حفظ رابطه مبادله داخل و خارج بخش کشاورزی؛

۳ – ۱ – آخرین نرخ تورم اعلامی مرکز آمار ایران؛

۴ – ۱ – هزینه تمام شده محصول مشابه وارداتی شامل هزینه خرید در مبدأ، هزینه های حمل و نقل، تعرفه های وارداتی، هزینه های حمل داخلی کشور و سایر هزینه های مترتب بر واردات محصول مشابه؛

۲ –

۱ – ۲ – تعیین نحوه خرید توسط بخش دولتی؛

۲ – ۲ – تعیین نحوه خرید توسط بخش غیردولتی از جهت میزان و سهمیه خرید، خرید حداقل به قیمت تضمینی تعیین شده، نحوه حمل و نقل و سایر موارد مرتبط که نیاز به هماهنگی بین بخشهای دولتی و غیردولتی دارد؛

۳ – تعیین نوع و میزان انواع ابزارهای حمایتی از جمله تسهیلات، کمکهای بلاعوض، یارانه سود و کارمزد تسهیلات، یارانه انواع نهاده ها و عوامل تولید؛ در چهارچوب قوانین و مقررات مربوطه

۴ – تعیین سیاست های اجرائی صادرات و واردات محصولات اساسی کشاورزی در چهارچوب قوانین و مقررات مربوطه؛

ب – ترکیب شورا:

۱ – وزیر جهاد کشاورزی؛(رئیس شورا برابر با ماده (۱۴) قانون تشکیل وزارت جهاد کشاورزی)

۲ – وزیر امور اقتصادی و دارایی؛

۳ – رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور؛

۴ – رئیس سازمان نظام صنفی کشاورزی؛

۵ – رئیس اتحادیه مرکزی تعاونی های روستایی و کشاورزی ایران؛

۶ – رئیس سازمان نظام مهندسی کشاورزی و منابع طبیعی؛

۷ – دو نفر کشاورز خبره با حکم وزیر جهاد کشاورزی و رئیس بنیاد ملی گندم

۸ – دو نفر از اعضای کمیسیون کشاورزی، آب، منابع طبیعی و محیط زیست (بعنوان ناظر بدون حق رأی به انتخاب مجلس شورای اسلامی)؛

• مشاهده ماده بعدی