ماده 1 قانون کار کشاورزی
ماده ۱ قانون کار کشاورزی مصوب ۱۳۵۳,۰۳,۰۷: اصلاحی ۱۵/۰۴/۱۳۵۹ - کارگر کشاورزی از لحاظ این قانون کسی است که به هر عنوان بموجب قرارداد کتبی و شفاهی با کارفرما نماینده او تعهد نماید در مقابل دریافت حقوق و یا مزد به یک و یاچند از مشاغل کشاورزی اشتغال داشته و کار نماید.
تبصره ۱– مزارع کشاورزی مکانیزه از نظر این قانون مزارعی است که عملیات کاشت و همچنین داشت (کلیه مراقبتهای زراعی) یا برداشت در آنها وسیله ماشینهای کشاورزی انجام شود.
تبصره ۲ – زارعینی که با اجرای قوانین و مقررات اصلاحات ارضی نسقهای زراعتی خود را در اختیار گرفته و یا میگیرند و یا افرادیکه برای این قبیل زارعین و یا شرکتهای سهامی زراعی یا شرکتهای تعاونی تولید یا شرکتهای تعاونی روستائی و یا کشاورزی و یا اراضی متعلق بخرده مالکان واقع در مناطق روستای کشور در مقابل دریافت مزد جنسی یا نقدی و یا نقدی و جنسی توأما کار میکنند از شمول این ماده خارج می باشند.