ماده 207 قانون امور حسبی

ماده ۲۰۷ قانون امور حسبی: درخواست تحریر ترکه از ورثه یا نماینده قانونی آن‌ها و وصی برای اداره اموال پذیرفته می‌شود.

توضیح واژگان

درخواست: به معنای خواهش، مطالبه، تقاضا هم در امور کیفری وجود دارد و هم در امور مدنی، هرچند درخواست در امور مدنی مصادیق بیشتر و کاربرد فراوان‌تری دارد. مفهوم درخواست با دادخواست ارتباط زیادی دارد و تمییز آن‌ها از اهمیت فراوانی برخوردار است، چرا که در مورد درخواست لزومی ندارد که تشریفات خاص دادخواست رعایت گردد.

تحریر ترکه: عبارت است از تعیین مقدار ترکه و دیون متوفی.

ورثه: به کسی می‌گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبری بودن از موانع ارث بری، ترکه میت به او انتقال می‌یابد.

مال: در لغت از مصدر «میل» به معنای خواستن، گرفته شده‌است و جمع آن اموال و به معنای دارایی‌ها، داشته‌ها و مال‌ها است. علت نامگذاری مال، میل به مبادله و دست به دست گرداندن آن است. مال در لغت معانی دیگری دارد از جمله اینکه آنچه که به تملیک انسان در می‌آید؛ هر آنچه که دارای ارزش، تملک پذیر و قابل استفاده باشد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

از نظر وحدت ملاک، موصی له در صورتی که موصی به جزء مشاع از ترکه باشد نیز می‌تواند درخواست تحریر ترکه را بنماید زیرا نسبت به ترکه متوفی در حکم ورثه است. ولی چنانچه وصیت به عین معین شده باشد اگر بیش از ثلث نباشد موصی له به فوت موصی مالک آن می‌گردد و نسبت به به بقیه ترکه حقی ندارد تا درخواست تحریر آن را بنماید. به نظر می‌رسد چنان‌که گفته شود موصی له مزبور نیز می‌تواند تحریر ترکه را بخواهد جلوگیری از ضرر احتمالی او شده‌است زیرا مازاد بر مورد وصیت هرگاه حیف و میل شود و پس از ادای دیون کمتر از مقدار دو ثلث در آید از موصی به کسر خواهد گردید و این امر به زیان موصی له است.