ماده 228 قانون امور حسبی

ماده 228 قانون امور حسبی: ورثه می توانند دیون را از ترکه یا از مال خود ادا نمایند.

توضیح واژگان

ورثه: به کسی می گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبرا بودن از موانع ارث بری، ترکه میت به او انتقال می یابد.

دین: مال کلی ثابت در ذمه یک فرد، به نفع افراد دیگر را که به یکی از اسباب صحیح پدید می آید، دین می گویند.

ترکه: یا ماترک یعنی قسمت مثبت دارایی به جامانده از متوفی.

مال: در لغت از مصدر «میل» به معنای خواستن، گرفته شده‌است و جمع آن اموال و به معنای دارایی‌ها، داشته‌ها و مال‌ها است. علت نامگذاری مال، میل به مبادله و دست به دست گرداندن آن است. مال در لغت معانی دیگری دارد از جمله اینکه آنچه که به تملیک انسان در می‌آید؛ هر آنچه که دارای ارزش، تملک پذیر و قابل استفاده باشد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

بستانکاران حق مطالبه عین ترکه را در صورت آماده بودن ورثه برای ادای دین ندارند و طبق ماده 228 قانون امور حسبی ورثه می توانند دیون را از مال خود ادا کننده و عین ترکه را برای خود بردارند.

رویه های قضایی

در حکم شماره 1882 مورخ 1321/6/31 شعبه هفتم دیوان عالی کشور آمده است: وراث ملزم نیستند دین مورث را از محل معینی ادا نمایند و در صورتی که حاضر باشد دین را از بهای ملک فروخته شده یا از جای دیگری ادا نماید ابطال معامله ضرورت نخواهد داشت.