ماده 228 قانون امور حسبی

ماده 228 قانون امور حسبی: ورثه می توانند دیون را از ترکه یا از مال خود ادا نمایند.

توضیح واژگان

ورثه: به کسی می گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبرا بودن از موانع ارث بری، ترکه میت به او انتقال می یابد.

دین: مال کلی ثابت در ذمه یک فرد، به نفع افراد دیگر را که به یکی از اسباب صحیح پدید می آید، دین می گویند.

ترکه: یا ماترک یعنی قسمت مثبت دارایی به جامانده از متوفی.

مال: در لغت از مصدر «میل» به معنای خواستن، گرفته شده‌است و جمع آن اموال و به معنای دارایی‌ها، داشته‌ها و مال‌ها است. علت نامگذاری مال، میل به مبادله و دست به دست گرداندن آن است. مال در لغت معانی دیگری دارد از جمله اینکه آنچه که به تملیک انسان در می‌آید؛ هر آنچه که دارای ارزش، تملک پذیر و قابل استفاده باشد.

نکات تفسیری دکترین ماده 228 قانون امور حسبی

بستانکاران حق مطالبه عین ترکه را در صورت آماده بودن ورثه برای ادای دین ندارند و طبق ماده 228 قانون امور حسبی ورثه می توانند دیون را از مال خود ادا کننده و عین ترکه را برای خود بردارند.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 228 قانون امور حسبی

1. ورثه دارای انتخاب هستند که دیون را یا از ترکه یا از اموال شخصی خود بپردازند.
2. مسئولیت پرداخت دیون به عنوان تعهدی برعهده ورثه است.
3. انتخاب بین پرداخت دیون از ترکه یا اموال شخصی، ممکن است به دلیل ملاحظات مالی و حقوقی انجام شود.
4. امکان استفاده از ترکه برای پرداخت دیون وجود دارد، که نشان‌دهنده امکان مدیریت اموال متوفی به منظور تسویه دیون است.
5. ورثه در اتخاذ تصمیم درباره منبع پرداخت دیون می‌توانند بر اساس شرایط مالی خود و ارزش ترکه تصمیم‌گیری کنند.

رویه های قضایی

در حکم شماره 1882 مورخ 1321/6/31 شعبه هفتم دیوان عالی کشور آمده است: وراث ملزم نیستند دین مورث را از محل معینی ادا نمایند و در صورتی که حاضر باشد دین را از بهای ملک فروخته شده یا از جای دیگری ادا نماید ابطال معامله ضرورت نخواهد داشت.