ماده ۲۲ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان

ماده ۲۲ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان: در موارد زیر مرتکب جرم به بیش از میانگین حداقل و حداکثر تا حداکثر مجازات مقرر قانونی محکوم خواهد شد:

الف) مرتکب جرائم موضوع مواد (۱۰)، (۱۱)، (۱۲) و (۱۳) این قانون از افرادی باشد که سمت ولایت، وصایت، قیمومت یا سرپرستی دارد یا به هر نحو مراقبت و نگهداری از طفل و نوجوان بر عهده او می‌باشد.

ب) مرتکب از کم توانی ذهنی یا جسمی طفل و نوجوان در جرائم موضوع مواد (۸) تا (۱۶) این قانون سوء استفاده کرده باشد.

پ) در صورتی که مرتکب به صورت مکرر مرتکب جرم علیه طفل و نوجوان شده باشد.

مواد مرتبط

• ماده ۸ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان
• ماده ۱۰ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان
• ماده ۱۱ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان
• ماده ۱۲ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان
• ماده ۱۳ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان
• ماده ۱۶ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان
• ماده ۳۵۸ قانون مجازات اسلامی

توضیح واژگان

ولایت: در این ماده منظور از ولایت، ولایت قهری است. ولی قهری کسی است که دارای نمایندگی عام است؛ یعنی درمورد همه امور مولی علیه خود می‌تواند دخالت نماید؛ جز آنچه که به موجب قانون، منع شده باشد.

قیمومت: منظور از سمت قیمومت، سمت کسی است که به سفارش دادستان، برای حمایت از محجور و نگهداری از او و اداره اموال وی تعیین می‌گردد.

سرپرستی کودک: عبارت است از حفاظت از کودک و نوجوان بی سرپرست و بدسرپرست به منظور تأمین نیازهای مادی و معنوی آنان که به اشخاصی به غیر از پدر و مادرشان سپرده می‌شود.

وصایت: وصیت عهدی را گویند که عبارت است از این که کسی به موجب وصیت خود یک یا چند نفر را برای اخراج حق یا استیفای حق یا ولایت بر من له علیه الولایه (به ولایت قهری یا وصیت نصب) کند.

نکات توضیحی

ماده ۲۲ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان، به دو عنوان عوامل مشدده جرم و تکرار جرم پرداخته‌است. مراد از عوامل مشدده، عواملی هستند که باعث تشدید مجازات می‌شود. در ماده ۲۲، چنانچه مرتکب جرایم مذکور در مواد ۱۰ و ۱۱ و ۱۲ و ۱۳ قانون حمایت از اطفال و نوجوانان، دارای سمت ولایت، وصایت، قیمومت و سرپرستی باشد از عوامل مشدده تعیین شده‌است.