ماده 22 قانون خانه انصاف

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۲۲ قانون خانه انصاف مصوب ۱۳۵۶,۰۳,۲۵: پس از صدور رأی از طرف خانه انصاف مأمور سپاه دانش یا شخص دیگری که طبق ماده ۱۸ این قانون پیش بینی شده به تعیین رئیس، رأی را در ورقه ای ثبت نموده و بهر طریقی که رئیس خانه انصاف مقتضی بداند مفاد آن را بطرفین دعوی ابلاغ و تفهیم کرده و هرگاه اعتراضی داشته باشند پس از ثبت موضوع اعتراض در پرونده آن را به دادگاه محل ارسال میدارد.

تبصره ۱ – آراء خانه انصاف در موارد زیر قابل پژوهش است:

۱ – دعاوی مالی که خواسته آن بیش از یکصد هزار ریال باشد.

۲ – دعاوی تصرف عدوانی و مزاحمت و ممانعت از حق در مورد اموال غیرمنقول.

۳ – دعاوی افراز در مورد افراز اراضی زراعی اداره کشاورزی محل نیز میتواند اعتراض نماید.

۴ – دعاوی مذکور در تبصره ۱ ماده ۱۱ این قانون.

۵ – گواهی انحصار وراثت.

معترض میتواند اعتراض پژوهشی خود را هنگام ابلاغ رأی خانه انصاف اظهار و یا ذیل رأی بنویسد و یا کتبا ظرف ۱۰ روز پس از ابلاغ آن مستقیم یا توسط دهبان به رئیس یا هر یک از اعضاء خانه انصاف یا بدفتر دادگاه صلاحیتدار تسلیم دارد. گیرنده اعتراض مکلف است به حامل ورقه اعتراض و یا معترض گواهی مبنی بر وصول اعتراض تسلیم دارد.

تبصره ۲ – در مورد رسیدگی به درخواست گواهی انحصار وراثت در صورت وصول اعتراض یا ابراز وصیتنامه ای که مورد اختلاف باشد رسیدگی در صلاحیت دادگاه مربوط خواهد بود.

تبصره ۳ – هرگاه ضمن رسیدگی بدعاوی مطروحه در خانه انصاف در میزان خواسته بین طرفین دعوی اختلافی حاصل شود که مؤثر در صلاحیت خانه انصاف باشد خانه انصاف پس از رسیدگی در صورتیکه خود را صالح بداند رأی صادر و پرونده را به دادگاه مرجع پژوهش ارسال خواهد داشت. دادگاه به درخواست هر یک از طرفین برابر ماده ۲۳ این قانون رسیدگی و اقدام خواهد کرد.